Alfa Romeo Spider

Goede redenen

• De juryleden van de “Cabrio van het jaar” malen niet om voor- of achterwielaandrijving, het gaat ze om het cabrioplezier, zowel open als dicht rijden. En de **Spider van Alfa Romeo werd in 2006 pardoes tot de primus van dat jaar verkozen.

• Alfa Romeo heeft altijd innovatieve benzinemotoren ontworpen, denk maar aan de Twin Spark. De Spider heeft er natuurlijk een aantal onder de voorkap zitten, waaronder een zeer interessante 1750 TBi. Die heeft een turbo, lijdt niet aan het turbogat en geeft de Spider met 200 pk voor dan voldoende vaart

• Omdat de voorruit bijna over het hoofd van de chauffeur heen is doorgetrokken, zit je lekker uit de wind in de Spider en als het nog rustiger moet zijn, wordt er tussen de 2 stoelen een windschot gemonteerd, uit plexiglas.

• De kap plooit helemaal elektrisch op, het kan wel niet al rijdend, en verdwijnt netjes tussen stoelen en kofferklep. Dat heeft geen repercussies op de kofferruimte, die is met 237 l niet overdreven, maar wel goed te gebruiken, ondanks de hoge drempel. Cabriorijders reizen licht, dat is bijna wetmatig (en achter de stoelen is ook nog plaats).

Belangrijke gegevens

Het is niet meteen de meest populaire variant in de Spider familie, maar hij is wel met een 4-wielaandrijving te kopen. Dan krijg je er meteen een flinke V6 bij en een Q4 badge op het koetswerk, maar het is wel een combinatie die de Spider een geweldig rijgedrag geeft, gekoppeld aan pittige prestaties. Maar echte sport, neen.

Wie een Spider koopt heeft geen reservewiel, maar een reparatieset. Wie toch met alle geweld een wiel extra wil hebben, levert meteen 35 l kofferruimte in. Op 235 l is dat een behoorlijke hap.

De Spider kon de dieselversie koppelen aan een Q-Tronic. Dat is een 6-trapsautomaat met een aantal opmerkelijke eigenschappen. Zo had hij een remfunctie bij gas loslaten, schakelde hij vanzelf in neutraal bij stilstaan, hij had een functie om bochten en hellingen te herkennen (en daar op te anticiperen), maar je kon ook gewoon zelf (sequentieel) schakelen. De automaat was ook beschikbaar op de V6 Q4 versie.

Deze Spider (939 in Alfa jargon) is gebaseerd op de zeer onderschatte Brera. Dat is een traditie bij Alfa, dat zijn Spider achtereenvolgens op de Giulia, de GTV en als laatste de Brera baseerde. Van die laatste werd dus ook de 4x4 aandrijving meegenomen en ook de voortreffelijke handgeschakelde 6-bak. Want moest je in de eerste Spider nog raden in welke versnelling de pook was terecht gekomen, de laatste bak (en koppeling) deed zijn werk zoals het hoort.

Motoren

Alfa Romeo had een ruim palet motoren voor de Spider. In de benzinemotoren was er de 1750 TBi (200 pk, 320 Nm, 8,5 l/100 km gemiddeld verbruik, 192 gr/km CO2), direct ingespoten, met turbo. Volgende in de rij: 2.2 JTS, met dubbele bougies, 185 pk, 230 NM, 9.5 l/100 km verbruik, 218 gr/km CO2. Beide varianten waren 4-cilinders, de 3.2 JTS was een V6, goed voor 11,1 l/100 km verbruik, 260 pk en 322 Nm maximum koppel. Alfa Romeo bouwde ook diesels in: een 2.0 l 4-cilinder in lijn, goed voor 175 pk en 360 Nm (5,5 l/100 km verbruik, 142 gr/km CO2) en een 2.4 5-cilinder in lijn, 20 kleppen, 210 pk en 400 Nm voor een verbruik van 7.0 l/100 km (179 gr/km CO2), multijet directe inspuiting en die laatste motor kon nog het best overweg met de ruim 1.6 ton zware Spider.

Afmetingen

De laatste Spider was 4,4 m lang, 1,9 m breed, 1,32 m hoog, wielbasis was 2,53 m lang en hij woog naargelang motor en versnellingsbak tussen 1.480 en 1.685 kg (V6 met automaat). In de tank kon 70 l.

Varianten

Afgezien van zijn voorgangers (strikt genomen begint Alfa Romeo zijn cabrio’s al vanaf 1955 met de Giulietta Spider te noemen) zoekt de laatste Spider zijn verschillen vooral in de motoren en met die motoren komen ook betere standaardvoorzieningen. Dan mag het niet verbazen dat de Q4 (met de V6, de Q-tronic en de 4WD) de best uitgeruste Spider was, waar lederen afwerking alom de boventoon voerde. De uit geborsteld aluminium opgetrokken middenconsole kon ook een matzwarte afwerking krijgen.

Prijzen

De laatste nieuwprijs, ons bekend, de 2.2 JTS, stond op € 32.000. Tweedehands kan u hem mits een beetje zoeken, voor € 20.000 vandaag kopen, maar dan heeft hij wel een kilometerstand die rond de 100.000 km schommelt

Design

Buitenzijde

De voorkant is duidelijk van de laatste 159, maar voorts valt vooral zijn stijgende flanklijn op en de zeer schuin getekende, wat die indruk van de spie nog verstrekt, voorruit op. De Spider lijkt geen bumper te hebben, zo is hij in de voor- en achterkant geïntegreerd. Ook voor de achterlichten ging de Spider bij de 159 lenen, maar onderaan zien we een diffuser met 4 uitlaatpijpen en vooral de welvingen van de wielkasten. Een subtiele spoiler zit op het einde van het kofferdeksel. Dicht is de kap een kleine koepel die geen afbreuk doet aan het lijnenspel van de Spider.

Binnenkant

Het interieur is rond twee inzittenden gebouwd met een groot gevoel voor cockpit. Daarvoor zorgt de middenconsole die vanuit de boordplank schuin naar de pook wordt getrokken. Die pook staat op een brede middentunnel, die achter de voorstoelen verdwenen is. Daar zijn wel afsluitbare bergvakken en kan je nog weekendtassen kwijt. In de middenconsole een scherm, dat onderdaan met knoppen (prima) bediend, zijn instellingen laat zien. De stoelen bieden genoeg grip, zonder dat het hier om sport gaat. Het dashboard zelf heeft twee klokken, tussen die twee in een infoscherm. Dat heet dan fraai Italiaans design.

Veiligheid

Een naar de grillen van de dag in te stellen tractiecontrole en ABS-remmen met remkrachtverdeler, dat was de actieve veiligheid van de Spider. Rollbars achter de hoofdsteunen, veiligheidsgordels en airbags dienen om de gevolgen van een impact zoveel mogelijk te beperken. Euro NCAP heeft de Spider niet op zijn structurele deugdelijkheid getest, evenmin als de Brera