Cadillac Deville

In 1965 krijgt de Cadillac DeVille een eigen serie

De grote tijd van de grote sedans, coupés en cabriolets van het Amerikaanse merk Cadillac was in de jaren ’60 en ’70. Toen gold een Cadillac in de rest van de wereld als toonbeeld van de Amerikaanse levensstijl, van luxe en comfort, kortom: als droomauto bij uitstek. Ondanks de stijgende olieprijs en toenemende concurrentie uit Europa en Azië lukte het moederconcern General Motors (GM) lang om dit imago ook in eigen land te onderhouden. Sinds eind jaren ’40 presenteerde GM in zijn bouwserie 62 bijzonder luxe uitgeruste modellen onder de typebenaming Cadillac DeVille. Het begon in 1949 met de Cadillac DeVille coupé uit serie 62. Kort daarna volgden sedans en cabriolets onder deze naam. Uiteindelijk werd de Cadillac DeVille in 1965 tot een eigen serie verheven, die tot de introductie van de opvolger Cadillac DTS tot 2005 in zeven generaties geproduceerd werd.

De Cadillac DeVille als sedan, cabriolet en coupé

Traditioneel produceerde GM de Cadillac DeVille in vier carrosserieversies als twee- en vierdeurs coupé, als vierdeurs sedan en als tweedeurs cabriolet. Ook de modellen uit de eerste eigen DeVille-serie (1965-1970) maakten hierop allereerst geen uitzondering. In lengte verschilden de versies van de tot 5,71 meter lange Cadillac DeVille amper van elkaar. Ook de wielbasis van zo’n 3,30 meter was de standaardmaat voor alle modellen. Dat geldt ook voor de V8-motor, die in deze generatie een cilinderinhoud tot 7,7 liter had en waarmee de Cadillac DeVille een prestatievermogen van 276 kW (375 pk) bereikte. Zoals het in Amerika in deze voertuigklasse gebruikelijk is, was de Cadillac DeVille uitsluitend verkrijgbaar als automaat.

Downsizing voor de Cadillac DeVille in het kader van de eerste oliecrisis

Hoewel tot nu toe meer dan de helft van de verkochte Cadillacs een Cadillac DeVille was, beschikten de in de opvolgende generatie van 1971 tot 1976 alleen nog als coupé en sedan aangeboden modellen met hun voortaan meer dan 5,80 meter lange carrosserie niet meer over de moderne motor. De reden: de eerste oliecrisis in de jaren ’70 zette de productie van voertuigen met een gewicht van meer dan twee ton, een cilinderinhoud van 7,7 liter en motoren met een prestatievermogen van 254 kW (345 pk) principieel op losse schroeven. GM reageerde hierop door in 1972 de motorprestaties van de Cadillac DeVille radicaal te verlagen naar 162 kW (220 pk). In bouwjaar 1974 werden de Cadillac DeVille modellen uitgerust met uit de Cadillac Eldorado stammende V8-motoren met een cilinderinhoud van 8,2 liter. Hierbij kreeg de Cadillac DeVille een prestatievermogen van 140 kW (190 pk).

De Cadillac DeVille wordt voor het eerst met diesel- en V6-motoren uitgerust

Bij de in 1977 geïntroduceerde voertuiggeneratie, die tot 1984 geproduceerd werd, reageerde GM ook met veranderingen aan de carrosserie op de tijdsomstandigheden. De coupés en sedans van de Cadillac DeVille werden verkleind tot een lengte van 5,61 meter en werden hierdoor bijna een halve ton lichter. Dit was aan het gedaalde benzineverbruik van gemiddeld 14,4 liter positief merkbaar. Tegelijkertijd verbeterde het acceleratievermogen waardoor de Cadillac DeVille voortaan in tien seconden van nul naar honderd kilometer kon accelereren. Er waren ook belangrijke vernieuwingen: voor het eerst was de Cadillac DeVille met een dieselmotor verkrijgbaar. Deze achtcilindermotor met een cilinderinhoud van 5,7 liter had een prestatievermogen van 88 kW (120 pk). In 1980 werd met een Cadillac DeVille bovendien voor het eerst een model met V6-motor in de collectie van Cadillac opgenomen. Een jaar later was de Cadillac DeVille met een nieuw ontwikkelde cilinderuitschakeling verkrijgbaar. Hiermee werd het verbruik verder geoptimaliseerd. De verkoopcijfers van de Cadillac DeVille, dat inmiddels het goedkoopste model van het luxe merk geworden was, konden hiermee echter niet gestabiliseerd worden.

Compactere afmetingen voor de Cadillac DeVille vanaf 1985

Met de in 1985 geïntroduceerde nieuwe generatie van de Cadillac DeVille nam GM afscheid van achterwielaandrijving en bracht de sedans en coupés uit deze serie voor het eerst met voorwielaandrijving op de markt. Tegelijkertijd werd de Cadillac DeVille met een bijna 70 centimeter kortere carrosserie en 350 kilo minder gewicht naar Amerikaanse begrippen al bijna een compacte auto. Hiervoor werden zelfs twee dieselmotoren aangeboden met 77 kW (105 pk) en 62 kW (85 pk). Een jaar later verdwenen deze echter alweer uit de collectie waardoor de Cadillac DeVille tot 1989 alleen nog maar als 116 kW (155 pk) benzinemodel verkrijgbaar was.

Nieuwe motoren en een nieuw design voor de Cadillac DeVille

In de tussen 1990 en 1998 gebouwde generaties stopte GM vooralsnog met downsizing. Een Cadillac met dieselmotor of met 85 pk - dat zou bij de Amerikanen niet aan de man gebracht kunnen worden. Tot 1998 kreeg de Cadillac DeVille dan weer motoren met een groot prestatievermogen, die de coupés en sedans tot 224 kW (305 pk) ter beschikking stelden. De laatste generatie van de Cadillac DeVille kwam in 2000 in een gemoderniseerd design op de markt. In plaats van de klassieke hoekige Cadillac-vormen van de afgelopen jaren was er nu gekozen voor ronde vormen. De sedans werden uitgerust met een motor met een prestatievermogen van 205 kW (279 pk). Vanaf 2005 kwam de serie dan onder de nieuwe naam Cadillac DTS op de markt.