Ferrari 360

Goede redenen

• Het aluminium chassis van de 360 was niet enkel stijver dan het stalen chassis van de 355, hij werd ook een stukje lichter ondanks de toegenomen buitenmaten.

• Die toegenomen buitenmaten betekenen dat ook grotere chauffeurs comfortabel kunnen plaatsnemen achter het stuur van de 360, met bovendien meer opbergruimte aan boord. Dat was wel anders bij de voorgaande modellen van Ferrari.

• Hoewel het design bij zijn lancering een grote verandering betekende voor het merk en dus even gewenning nodig had, zijn de elegante lijnen van de 360 goed opgedroogd.

• De topversie kwam in 2003 in de vorm van de Challenge Stradale, een straatversie van de racewagen 360 Challenge die een stuk lichter en scherper was dan de Modena. Bovendien werd het motorgeluid naar een nieuw niveau getild door een andere uitlaat.

Alle belangrijke gegevens over de Ferrari 360

Motoren

Het kloppend hart van de Ferrari 360 was een 3,6 liter-V8 met 5 kleppen per cilinder die tot 8.700 toeren kon doortrekken. De motor was gebaseerd op die van de 355, maar werd grondig herwerkt. Het resultaat was een piekvermogen van 400 pk en een koppel van 373 Nm. 0 tot 100 km/u was voorbij in 4,5 seconden, de topsnelheid bedroeg 296 km/u. Een manuele zesbak met open patroon was standaard, voor de gerobotiseerde F1-transmissie (toen nog met enkele koppeling) moest je bijbetalen. Het gros van de klanten koos echter voor de F1-bak, waardoor de handbak een zeldzaamheid is geworden.

De Challenge Stradale kreeg een licht geoptimaliseerde V8 met een nieuwe sportuitlaat en iets meer lucht bij hoge toerentallen, wat het piekvermogen deed stijgen tot 425 pk. Dankzij het lagere gewicht gingen de prestaties er wel op vooruit: 4,1 seconden voor de sprint van 0 naar 100 km/u en een topsnelheid van 300 km/u. De Challenge Stradale was er enkel met de F1-bak, die een grotere flipper kreeg om op te schakelen om accelereren uit bochten te vergemakkelijken.

Afmetingen

De Ferrari 360 Modena/Spider was 4,48 meter lang, 1,92 meter breed en 1,21 meter hoog. Daarmee was hij 23 centimeter langer, 2 centimeter breder en 5 centimeter hoger dan zijn voorganger, de 355. Toch werd hij ongeveer 60 kilo lichter dankzij zijn aluminium chassis, met een gewicht van 1.390 kilo. De Spider was slechts 60 kilo zwaarder dankzij het stijve chassis, dat niet veel verstevigingen nodig had, terwijl de Challenge Stradale 110 kilo lichter was dankzij lichtere bumpers, het gebrek aan geluidsisolatie, carbon kuipzetels en het weglaten van de radio - al kon je er ook voor kiezen om die te behouden. In de 360 had je ook een pak meer opbergruimte dan in de 355, met een koffer van 220 liter en nog extra opbergruimte achter de zetels.

Uitvoeringen

De Ferrari 360 was te koop als coupé (Modena), cabrio (Spider) en de Challenge Stradale.

Nieuw- en tweedehandsprijzen

De Ferrari 360 is een van de goedkoopste Ferrari’s die je tweedehands kan vinden, met een prijs van 60.000 tot 65.000 euro voor de goedkoopste exemplaren als je ook in het buitenland kijkt. Daarbij lijkt er geen verschil te zijn in prijs tussen de Spider of de Modena. De F1-transmissie is veruit het vaakst gekozen, wat de manuele 360’s zeldzaam maakt - zeker als Modena (coupé) wordt er meer geld voor gevraagd. De meest begeerlijke versie is echter de Challenge Stradale, waarvoor 200.000 tot wel meer dan 300.000 euro wordt gevraagd.

Design-highlights en interieur

Met de overgang naar een nieuw soort chassis voor de V8-modellen van Ferrari werd er ook gekozen voor een nieuw design, dat beter aansloot bij de 550 en 456. De vormen werden ronder en de neus kreeg nu twee gescheiden luchthappers met een opening in de vloer - een aanwijzing dat Ferrari meer naar downforce begon te kijken. Voor het ontwerp haalde Ferrari ook inspiratie bij de 250 LM. Achteraan had je nog steeds de dubbele ronde lichten en de vier uitlaatpijpen, maar er was nu ook een grote diffusor aanwezig. De Challenge Stradale onderscheidde zich met een verlaagde ophanging, de Challenge-velgen en een luchtrooster rond de achterlichten - waarvan die twee laatste zaken regelmatig werden overgenomen door eigenaars van ‘gewone’ Modena’s. Een opvallend detail op de Challenge Stradale waren ook de kunststof zijruiten die slechts een klein beetje open konden om gewicht te besparen.

Ook voor grotere mensen

Aan boord houdt de Ferrari 360 het midden tussen klassiek en modern. De ergonomie is opgeruimd en doet denken aan de latere modellen van het merk, maar het stuurwiel is nog vrij van allerlei knopjes. Er was ook een pak meer comfort en ruimte aan boord dan in de 355 dankzij de gegroeide buitenmaten. Leer was standaard, de Challenge Stradale kreeg Alcantara en carbon kuipzetels. De afwerking is nog niet geweldig, met plastiekerige knopjes die plakkerig zijn geworden na verloop van tijd, en in de Challenge Stradale zie je overal nog de lasnaden zitten - maar dat draagt ook bij aan het racewagengevoel.

Rijhulp en veiligheid

De Ferrari 360 heeft geen officiële veiligheidsscore van Euro NCAP of de Amerikaanse veiligheidsinstanties, maar het model is wel voorzien van twee airbags en een voor zijn tijd vrij geavanceerd tractiecontrolesysteem. De stijfheid van het aluminium chassis draagt ook bij aan de veiligheid.

Alternatieven

De Ferrari 360 was vrij uniek in zijn tijd qua prestaties en prijsstelling: Lamborghini had pas een paar jaar later de Gallardo en de rest van de markt kon er niet aan tippen. De dichtste concurrenten van zijn tijd waren de Honda NSX, Lotus Esprit V8 GT, de Porsche 911 Carrera 4 en de Venturi Atlantique 400. Wil je een tweedehands Ferrari voor hetzelfde budget, dan vind je ook een 348 of 355, een 456, 308, 612 of een 400. Vooral oudere modellen of meer op comfort gerichte Ferrari’s van hetzelfde tijdperk, dus. De nieuwere F430, die wat beter is afgewerkt en sneller gaat, is te vinden vanaf 80.000 euro.