Ferrari 456

Zoals het typisch is voor een coupé was de tweedeurs Ferrari 456 met twee zitplaatsen voorin en twee niet al te ruime zitplaatsen achterin de auto uitgerust. In 1998 volgde een uitgebreid technisch en optisch modelonderhoud - het herziene voertuig kreeg vanaf dit moment de naam 456M. In 2004 werd de Ferrari 456M tenslotte door de Ferrari 612 Scaglietti opgevolgd.

Uitvoeringen en motoren van de Ferrari 456

De Ferrari 456 was met slechts één type motor verkrijgbaar: een 5,5 liter V12-ottomotor met een vermogen van 321 kW. Tijdens het modelonderhoud in 1998 werd de motorsturing licht gemodificeerd, waardoor een iets hoger vermogen van 325 kW ontstond. De Ferrari 456 beschikte over een handmatige zesversnellingsbak, maar was als Ferrari 456 GTA ook met een automatische versnellingsbak verkrijgbaar. Het chassis kon door de bestuurder zowel op de modus 'normaal' als op de modus 'sportief' worden ingesteld. Een andere bijzonderheid is dat de hoek van de in de achterste bumper geïntegreerde spoiler zich automatisch aan de rijsnelheid aanpaste. Bovendien beschikte het voertuig over elektrische stuurbekrachtiging, die de stuurbewegingen tot 70 km/u vergemakkelijkte.

Verschillen tussen de Ferrari 456 en de Ferrari 412

De Ferrari 456 en zijn voorgangers zijn onmogelijk door elkaar te halen: de Ferrari 400 en 412 waren nog duidelijk hoekiger en 'ruwer', typisch voor de jaren '80. Dit terwijl de Ferrari 456 met duidelijk rondere vormen, aerodynamischer en qua uiterlijk ook moderner en 'verfijnder' naar voren trad. Desondanks beschikte de Ferrari 456 over zo'n 75 kW meer vermogen. Bovendien was hij breder en dieper dan zijn voorgangers.