Sterke punten
- Hyperexclusief
- Exotisch design
- Supersnel dankzij krijsende V12
Zwakke punten
- Verschrikkelijk duur
- Bijna 1.000 pk op de achterwielen kan listig zijn
- Interieur niet echt specialer dan rest van Ferrari-modellen
Interesse in een Ferrari LaFerrari
Alle artikelen
Test: Ferrari Portofino – Veel meer dan de opvolger van de California
Test: Ferrari 812 Superfast – Adieu F12, hier komt de krachtigste V12 ooit
Special: Ferrari 250 GTO – Duurste auto ter wereld
Eerste contact: Ferrari 488 Spider – Rood alarm
Special: Renault – Paleis 5 – Fluence en Clio Grandtour en RS zijn de sterren bij Renault
Special: Seat – Paleis 9 – Olé, olé voor Leon en Toledo
Goede redenen
De LaFerrari was bij zijn lancering de krachtigste Ferrari ooit, met een 963 pk sterke combinatie van een atmosferische V12 die tot 9.000 toeren gaat en een hybridesysteem dat enkel dient om de benzinemotor te ondersteunen.
De drama beperkt zich niet tot het motorgeluid, want hoewel de LaFerrari qua designtaal goed bij de rest van het gamma past, heb je meteen door dat je met een speciaal model te maken hebt. Een leuk detail zijn ook de vleugeldeuren.
Met een oplage van 500 LaFerrari coupés en 210 LaFerrari Aperta’s is de LaFerrari een van de meest exclusieve modellen van Ferrari, wat de absurde prijzen verklaart die worden gevraagd voor het model.
De prestaties spreken voor zich: 0-100 km/u in 2,6 seconden, 0-200 km/u in 6,9 seconden en een topsnelheid van 352 km/u.
Ondanks die verbluffende prestaties is de LaFerrari best aangenaam om mee te leven, met een ophanging die je rug niet verbrijzelt en een even goed zicht rondom als bij de andere modellen van het merk.
Alle belangrijke gegevens over de LaFerrari
Motoren
De LaFerrari kreeg bij zijn lancering de krachtigste V12 die Ferrari ooit had gebouwd: een 6,3 liter grote motor met 800 pk en een toerenbegrenzer die pas bij 9.000 opm ingrijpt. Aan die V12 werd er een hybridesysteem gekoppeld met de naam HY-KERS, met een verwijzing naar het KERS-systeem in de Formule 1. Daarbij wordt remenergie gerecupereerd om de V12 een boost van 163 pk te geven, voor een totaal van 963 pk en 900 Nm. De LaFerrari kan accelereren van 0-100 km/u in 2,6 seconden, 0-200 km/u in 6,9 seconden en haalt een topsnelheid van 352 km/u. Het was de eerste hybride productiewagen van Ferrari. De LaFerrari heeft altijd een robotbak met dubbele koppeling en 7 versnellingen.
De LaFerrari kreeg ook een specifiek voor het circuit gemaakte versie, de FXX-K, als opvolger voor de op de Enzo gebaseerde FXX. De FXX-K kreeg zowel een krachtigere V12 als een meer potent HY-KERS-systeem, voor een totaal van 1.050 pk.
Afmetingen
De LaFerrari is 4,70 meter lang, 1,99 meter breed en amper 1,12 meter hoog. Aan boord is er plaats voor 2 personen en amper 40 liter aan bagage. Het model weegt rijklaar 1.430 kilo. De hardcore FXX-K heeft een gewicht van amper 1.165 kilo.
Uitvoeringen
De LaFerrari was er als coupé, als Aperta met een targadak of als hardcore FXX-K, die exclusief bestemd is voor circuitgebruik. Eigenaars konden hun wagen volledig naar smaak samenstellen.
Nieuw- en tweedehandsprijzen
Nieuw kostte de LaFerrari minstens 1,2 miljoen euro, de LaFerrari Aperta was een stuk duurder met een vanafprijs van een kleine 2 miljoen euro. Elke personalisatie of speciale lakkleur kostte echter al gauw tienduizenden euro’s.
Zoals wel vaker met exclusieve Ferrari’s, waarvoor je op een lijst van goede klanten moet staan bij het merk om in aanmerking te komen, zijn de tweedehandsprijzen echter een stuk hoger dan wat je nieuw zou hebben betaald voor het model. De goedkoopste LaFerrari in Europa kost op het moment van schrijven (november 2022) 3,5 miljoen euro. Voor de Aperta wordt 4 tot wel 6 miljoen euro gevraagd.
Design-highlights en interieur
Je zou het design van de LaFerrari kunnen omschrijven als een 458 Italia op steroïden: alles is breder, lager en extremer gemaakt. In tegenstelling tot zijn voorgangers, de Enzo, F50 en F40, werd de LaFerrari niet door Pininfarina ontworpen, maar door Ferrari’s eigen designstudio Centro Stile. Het model innoveerde ook met actieve aerodynamica om 360 kilo aan downforce te ontwikkelen bij 200 km/u. Dankzij een carbon monocoque wist Ferrari het gewicht ook laag te houden, met een leeggewicht van zo’n 1.250 kilo.
Geen verstelbare stoelen
Aan boord heerst er een zeer sportieve sfeer in de LaFerrari, Ferrari beweert zelfs dat de rijpositie het midden houdt tussen die van een gewone sportwagen en een heuse Formule 1-wagen. Speciaal aan de LaFerrari is het feit dat de zetel vast staat, je moet de pedalen en het stuur verstellen om tot een goede zitpositie te komen. Op deze manier kan de gewichtsbalans perfect blijven en weet je dat je een goede zitpositie hebt. Ondanks zijn gigantische vermogen en zijn exclusiviteit, is de LaFerrari niet moeilijker om mee te rijden dan de andere sportwagens van het merk, met een relatief goed zicht rondom en een ophanging die geschikt is voor de openbare weg.
Rijhulp en veiligheid
Een Euro NCAP-crashtest van de LaFerrari is er uiteraard niet, daar is het model veel te duur en exclusief voor, maar Ferrari gaf het model wel zijn meest geavanceerde computersystemen mee om de dynamiek te bevorderen en het vermogen van bijna 1.000 pk onder controle te kunnen houden.
Alternatieven
De LaFerrari was Ferrari’s inzending voor de Heilige Drievuldigheid, het trio hybride hypercars uit medio de jaren 2010, bestaande uit de LaFerrari, Porsche 918 Spyder en de McLaren P1. In tegenstelling tot de andere twee, kan de elektromotor van de LaFerrari niet worden gebruikt om puur elektrisch te rijden. Het is ook het enige model van de drie met een V12. De waarde van de LaFerrari ligt momenteel ook veel hoger dan bij de 918 (1,35 miljoen) en de P1 (1,6 miljoen).