Ferrari Testarossa

Goede redenen

• Krachtige motoren!
• Indrukwekkende looks
• Met opvallende louvres
• Rijden is een grote belevenis
• Duimpjes van omstanders krijg je cadeau

Technische gegevens

Motorisatie

Toen in 1958 een Ferrari Testa Rossa een overwinning haalde bij de beroemde 24 uur van Le Mans race, was voor de Italiaanse sportautoproducent de prestigewinst net zo belangrijk als het sportsucces. In de tijd die volgde, tot midden jaren ’60, was Ferrari regelmatig succesvol in Le Mans. De Ferrari Testa Rossa – inderdaad geschreven met een spatie - werd dankzij de zes Ferrari-overwinningen een icoon en bevorderde daarmee ook de afzet van de sportauto’s uit Maranello die toegelaten waren op straat. De Ferrari Testa Rossa werd daarentegen uitsluitend als racemodel in kleine aantallen geproduceerd. Slechts weinig exemplaren raakten in het bezit van geselecteerde klanten.

De comeback van Testarossa

Midden jaren ’80 van de vorige eeuw gebruikte de fabrikant de prestigieuze naam van het racemodel nogmaals: in 1984 kwam namelijk de nieuwe Testarossa-generatie op de markt als opvolger van de Ferrari 512 Berlinetta Boxer, kortweg 512BB. Deze serie van de Ferrari Testarossa bleef ongebruikelijk lang in de line-up, namelijk tot 1996.

De lange productiecyclus en de voor Ferrari hoge productieaantallen leidden ertoe dat de Ferrari Testarossa in deze tijd sterk bepalend was voor het bedrijfsimago. De Testarossa representeerde het merkgezicht van Ferrari naar buiten toe. De coupé Ferrari Testarossa had behalve qua naam, die slaat op de roodgelakte kleppendeksels van de motor, nauwelijks meer iets gemeen met zijn voorganger uit de racesport. De coupé, die wederom door designbureau Pininfarina ontworpen was, werd gekenmerkt door hoeken, een wigvorm en inklapbare koplampen.

Onderhuids een Ferrari Testarossa uit de jaren ’80 schuilt een twaalfcilinder-motor. In de coupé uit de jaren ’80 levert de motor een vermogen van 291 kW (390 pk). Daarmee kan de slechts iets meer dan één ton wegende Ferrari Testarossa in 5,3 seconden van nul naar honderd accelereren. De maximumsnelheid van de tweezitter bedraagt ongeveer 290 km/u, voor die tijd en ook nu nog uitstekende cijfers.

Van de Ferrari Testarossa verscheen in 1991 een technisch en optisch licht gemodificeerde versie onder de modelnaam Ferrari 512 Testarossa (TR). De V12-motor van deze coupé heeft een vermogen van 315 kW (428 pk). In 1994 presenteerde de constructeur de F 512 M op basis van de Testarossa. Alle Testarossa versies hadden een achterin gemonteerde, 5-traps versnellingsbak. De Testarossa serie werd in 1996 afgelost door de Ferrari 550.

Afmetingen

De Ferrari 512 TR heeft een lengte 4,48 meter, een breedte van 1,98 meter en een hoogte van 1,14 meter. De wielbasis van deze Italiaanse supercar komt uit op 2,55 meter. Met een gewicht van 1.475 kilogram is de Testarossa niet overdreven zwaar. De auto heeft ook een bagageruimte van ongeveer 250 liter.

De belangrijkste specificaties op een rij

Varianten

Van de Ferrari Testarossa zijn verschillende varianten verschenen, van de reguliere Testarossa tot de 512 TR en de F512 M. De letter ‘M’ staat bij die laatste versie voor ‘modificata’. De F512 m was de laatste Ferrari met de Tipo F113 twaalfcilinder boxermotor. Binnen al deze Testarossa-modellen bestaat veel variatie. Dat komt omdat geen enkele auto hetzelfde is. Elke klant heeft het model geheel naar eigen smaak samengesteld.

Prijzen

De Ferrari Testarossa wordt niet nieuw gebouwd, dat is wel duidelijk. Wie een exemplaar wil toevoegen aan de collectie, is aangewezen op de occasionmarkt. Prijzen beginnen bij ongeveer 135.000 euro en lopen op tot dik 200.000 euro, afhankelijk van de staat van het voertuig, de kleur, de kilometerstand en het bouwjaar. Hoe origineler de auto, hoe hoger de prijs.

Design

Buitenkant

Een krachtige eigenschap van de Ferrari Testarossa is het design. Je kan iedereen op straat een foto van deze Ferrari laten zien en vrijwel iedereen kan direct vertellen dat het om een Testarossa gaat. Het optreden van de Ferrari Testarossa in de populaire politieserie Miami Vice uit de jaren ‘80 heeft het model absoluut goed gedaan. Kenmerkend zijn natuurlijk de luchtinlaatlouvres aan de zijkant, de hoekige styling en de klapkoplampen. De eerste exemplaren hadden een zijspiegel, aan de linkerkant. Pas later kreeg het model ook een zijspiegel aan de rechterkant. De exemplaren met één zijspiegel zijn extra geliefd onder verzamelaars.

Binnenkant

Aan het interieur van de Ferrari Testarossa is goed te zien dat de auto uit de jaren ’80 komt. Zware kleuren, hoekige details, veel knopjes en veel meters sieren het interieur. Het oogt allemaal al gedateerd, maar ook dat is juist de charme van het model. Met een rit in de Testarossa reis je terug in de tijd. Het is een analoge supercar. De middenconsole oogt wat rommelig. We bespeuren veel knoppen en meters zonder dat er sprake is van intuïtieve logica.

Veiligheid

Op het gebied van veiligheid hoef je niet al te veel te verwachten van de Ferrari Testarossa. Hoewel de Italianen hebben gezorgd voor een stijf chassis, ontbreken rijhulpsystemen. In deze Italiaan schitteren systemen als ABS, ESP en tractiecontrole van afwezigheid. Je moet alles zelf doen. Weet dus wat je doet.

Alternatieven

Een alternatief voor de Ferrari Testarossa is de Lamborghini Countach. Ook dat is een analoge, hoekige supercar uit hetzelfde tijdperk. Je kan ook eens kijken naar een Maserati Merak of Aston Martin V8.