Ford Granada

Goede redenen

• Vooral de eerste generatie van de Ford Granada is een karakteristieke auto, in zowel sedan-, coupé- als stationwagon-gedaante
• Beproefde, conventionele techniek
• Zelf onderhoud plegen is voor de liefhebber geen probleem
• De Turnier, de stationwagon-variant, is enorm ruim

Technische gegevens

Motorisatie

De eerste generatie van de Ford Granada verschijnt in 1972 met keuze uit 2,3-, 2,6- en 3,0-liter V6-benzinemotoren, met vermogens van 79 tot 102 kW (108-138 pk). In 1974 verschijnt een 2,0-liter V6 met 66 kW (90 pk). In 1975 volgt een 1,7-liter V4 in twee vermogensvarianten (51 en 55 kW (70 en 75 pk)) en in 1976 een 2,8i V6 met 110 kW (150 pk). Transmissies zijn een handgeschakelde vierversnellingsbak en een drietrapsautomaat, die het vermogen naar de achterwielen leiden.

De Consul, de eenvoudiger uitgevoerde tweelingbroer van de Granada, is er met 1,7-liter V4 benzinemotoren met 48 en 55 kW (65 en 75 pk) en een 2,0-liter viercilinder lijnmotor met 73 kW (99 pk).

De tweede generatie van de Ford Granada verschijnt in 1978 en is in feite een zeer grondige facelift, dus het motorengamma is grotendeels ongewijzigd. Nieuwe motorvarianten zijn de een paar pekaatjes sterkere 2.3 en 2.8 V6’en. In 1981-1982 is zelfs een 1.6 viercilinder lijnmotor leverbaar met 55 kW (75 pk). In 1979 verschijnt de Granada met een bij Peugeot ingekochte 2,1-liter viercilinder-in-lijn dieselmotor met 46 kW (63 pk). Die motor wordt in 1983 afgelost door de slechts 5 kW sterkere 2,5-liter diesel, eveneens van Peugeot. Deze motoren geven de Granada een topsnelheid van 137 en 145 km/u. De diesel-Granada’s hebben meer dan twintig seconden nodig om vanuit stilstand een snelheid van 100 km/u te bereiken. De zescilinderversies worden nu voorzien van een vijfversnellingsbak, ook de sterkste diesel.

Afmetingen

De Ford Granada is in zijn tijd een grote middenklasser. Nu maak je geen indruk meer op medeweggebruikers. Wat wél indruk maakt, is de twee kuub laadruimte van de Granada Turnier, de stationwagonvariant.

De belangrijkste specificaties op een rij

Varianten

De Granada van de eerste generatie is er als vierdeurssedan, als coupé en als stationwagon – Turnier genaamd. Oorspronkelijk is de coupé voorzien van een wulps opbollende taillelijn, maar in 1974 trekt Ford dat model strak, in lijn met de andere versies van de Granada. Datzelfde jaar verschijnt ook de tweedeurssedan.

De tweede generatie Granada vanaf 1978 is in feite dezelfde auto, waarvan de neus, de achterkant en de daklijn zijn gemoderniseerd en strakgetrokken. Nu is de Granada er als vierdeurssedan en als Turnier. De Coupé is vervallen en de tweedeurssedan sneuvelt in 1981, vier jaar voordat Ford de Granada uit productie neemt.

Prijzen

De nieuwprijs van de Ford Granada varieert – afhankelijk van de uitvoering – rond omgerekend 20.000 euro. Tegenwoordig vind je niet veel occasions van de Ford Granada, want het is gewoon een te oud model voor de reguliere occasionmarkt. Op Autoscout24.be vind je occasions voor prijzen vanaf ongeveer 10.000 euro, met een uitschieter tot 30.000 euro. Alle occasions zijn van de tweede generatie en hebben verrassend lage kilometerstanden van onder de 100.000 kilkometer.

Design

Buitenkant

De eerste generatie van de Ford Granada (1972-1978) is een karakteristieke auto, met rechthoekige koplampen en achterlichten, een verchroomde grille. De luxere uitvoeringen zijn rijk voorzien van chroom en een met kunstleder bekleed dak. Na de facelift van 1975 zijn de zescilindermodellen voorzien van een matzwarte grille en raamomlijsting. De coupé heeft een opvallend lang aflopende daklijn.

De Granada van 1978 tot 1985 is veel minder onderscheidend. De oppervlakkige toeschouwer zal hem – zeker van voren en opzij gezien – amper kunnen onderscheiden van de kleinere Taunus.

Binnenkant

In de eerste generatie van de Ford Granada tref je vrijwel op elkaar aansluitende voorstoelen aan, als een bank. Oké, het hout van het dashboard is nep, maar je komt tegenwoordig sowieso weinig auto’s tegen met een (imitatie-)houten dashboard of panelen met houtfineer. Dit is echt leuk als je houdt van nostalgie. In de oudste jaargangen van de Ford Granada is ook het stuur uitgevoerd in houtlook, net als allerlei andere details.

Het interieur – maar niet alléén het interieur – van de Ford Consul, het goedkopere broertje van de Granada die tot 1975 op de markt was, is minder uitbundig uitgevoerd.

Het interieur van de Granada van de tweede generatie ziet er net als de buitenkant duidelijk moderner uit dan dat van de eerste generatie. In beide generaties kun je met leder beklede stoelen aantreffen, maar in elk geval niet met op elkaar aansluitende voorstoelen.

Veiligheid

De veiligheid die een Ford Granada van de eerste generatie zijn inzittenden biedt, is gemiddeld. Hier merk je de hoge leeftijd van het model het nadrukkelijkst. En Euro NCAP bestond natuurlijk ook nog niet. De tweede generatie van de Granada presteert wel beter op dit vlak. De prestaties van de remmen zijn duidelijk beter, wat een prettig gevoel geeft. Maar op geavanceerde rijassistentiesystemen en moderne veiligheidsvoorzieningen hoef je in geen enkele Granada te rekenen.

Alternatieven

Een aanvaardbaar alternatief voor de Ford Granada van een andere Duitse fabrikant is bijvoorbeeld de Opel Ascona, maar eerder nog de Opel Rekord, de Opel Senator. Of als het om de coupéversie gaat, de Opel Monza en in mindere mate de Opel Manta. De Ford Taunus is wat kleiner, maar is er met motoren die vergelijkbaar zijn met die in de Granada.