Sterke punten
- Niet heel duur in aanschaf
- Verschillende carrosseriestijlen
- Veel keuze uit motoren
Zwakke punten
- Niet heel veilig
- Sterke prijsverschillen in uitvoeringen
- Hoog brandstofverbruik
Ford Taunus Een overzicht
Bekijk hier een compleet overzicht van de auto Ford Taunus, inclusief details van de belangrijkste kenmerken, motorisering, uitrusting en andere nuttige informatie over het model. Lees verder
Interesse in een Ford Taunus
Onze expertise over jouw zoekopdracht
Alternatieve modellen
Goede redenen
- Ideaal voor liefhebbers van historische middenklasse-modellen
- Al verkrijgbaar voor minder dan 10.000 euro
- Veel verschillende versies
- Overwegend solide motoren en technologie
Ford Taunus generaties
De Ford Taunus is een model van de Amerikaanse autofabrikant Ford en werd vooral in Europa geproduceerd en verkocht. We zetten eerst even de verschillende generaties van de Ford Taunus op een rij:
Ford Taunus G93A/G73A (1939-1952):
De eerste generatie Ford Taunus werd geïntroduceerd in 1939 en stond bekend als de Taunus G93A (ook wel ‘Buckeltaunus’ genoemd vanwege zijn ronde vormen). Na de oorlog werd de productie hervat met de Taunus G73A.
Ford Taunus 12M/15M (G13AL/G4B, 1952-1962):
De tweede generatie werd geïntroduceerd in 1952. Deze modellen werden aangeduid als 12M (1.2 liter motor) en 15M (1.5 liter motor). Ze hadden een moderner ontwerp dan hun voorgangers.
Ford Taunus P3 (1960-1964):
De P3, ook bekend als ‘Badewanne’ (badkuip) vanwege zijn ronde, vloeiende lijnen, werd in 1960 gelanceerd. Deze generatie bood meer ruimte en comfort.
Ford Taunus P4 (1962-1966):
De P4 was een kleiner model, geïntroduceerd als een compacte auto. Dit model had een meer hoekig ontwerp vergeleken met de P3.
Ford Taunus P5 (1964-1967):
Deze generatie had een meer conventionele en rechthoekige stijl. Hij was er in verschillende carrosserievarianten, waaronder sedans en stationwagens.
Ford Taunus P6 (1966-1970):
De P6 introduceerde een geheel nieuw ontwerp met strakkere lijnen en was beschikbaar in verschillende motorvarianten.
Ford Taunus TC (1970-1982):
De Taunus TC (Taunus Cortina), geïntroduceerd in 1970, markeerde een significante verandering. Hij was onderdeel van Fords strategie om modellen te produceren die zowel in Europa als in het Verenigd Koninkrijk verkocht konden worden. Deze generatie omvatte de TC1 (1970-1975), TC2 (1975-1979) en TC3 (1979-1982).
Ford Taunus (1982-1986):
De laatste generatie van de Taunus, die vaak simpelweg als ‘Ford Taunus’ werd aangeduid, deelde veel onderdelen met de Ford Sierra. Dit was een overgangsmodel voordat de Taunus-lijn volledig werd vervangen door de Sierra in 1983. De Sierra werd vervolgens weer in 1993 door de voorwielaangedreven Ford Mondeoopgevolgd.
Technische gegevens
Motorisatie
Als je kijkt naar de vele verschillende modellen die werden gemaakt onder de naam ‘Ford Taunus’, is de variatie aan motoropties niet verrassend. Van de goedkope instapmotor tot sportieve varianten, er was altijd een motor voor elke behoefte. De allereerste Ford Taunus bijvoorbeeld had een motor met een maximum van 25 kW (34 pk) en haalde een topsnelheid van slechts 97,5 km/u.
Jongere modellen, waaronder de populaire Ford Taunus 12M uit 1952, brachten aanzienlijk meer prestaties op de weg. De klassieke viercilindermotor leverde een piek van 47,8 kW (65 pk), wat voldoende was voor een maximumsnelheid van 147 km/u.
Nog meer vermogen was er voor modellen uit de hogere middenklasse, waaronder de Ford Taunus 17M. Met een maximumvermogen van 55 kW (75 pk) accelereerde het model binnen 15 seconden tot 100 km/u. De topsnelheid bedroeg 154 km/u. Het laatste model van de serie, de Ford Taunus TC, beschikte zelfs over een V6 motor met een maximaal vermogen van 83,8 kW (114 pk). De rijprestaties waren navenant, want het model accelereerde in slechts 12 seconden naar 100 km/u.
Afmetingen
Door de enorme verscheidenheid aan Ford Taunus-modellen is het lastig exacte informatie te verschaffen over de afmetingen van de voertuigen. In het algemeen kan echter worden gesteld dat vooral de modellen van de hogere middenklasse allesbehalve klein waren en dus geschikt voor de dagelijkse ritten met het gezin. De Ford Taunus III, waarvan de laatste generatie werd gebouwd van 1979 tot 1982, was al ruim 4,2 meter lang. De breedte van 1,7 meter zorgde ook voor veel ruimte in het interieur, hoewel dit naar huidige maatstaven meer in lijn ligt met modellen uit de compacte klasse.
De Ford Taunus III is een goed voorbeeld van het enorme koffervolume van dergelijke voertuigen. De grote hoeveelheid ruimte onderstreept nogmaals de geschiktheid voor dagelijks gebruik van de modellen van zowel de middenklasse als de hogere middenklasse. De Ford Taunus III heeft een maximale bagageruimte van 453 liter. Veel van de modellen uit de serie waren ook al uitgerust met een aanhangwagenkoppeling, anders was deze meestal als optie leverbaar. Het maximale trekvermogen varieert echter sterk, afhankelijk van het model.
De belangrijkste specificaties op een rij
Ford Taunus | |
---|---|
Marktintroductie | 1939 tot 1982 |
Lengte x breedte x hoogte | 4,1-4,7 x 1,5-1,8 x 1,4-1,6 m |
Wielbasis | 2,4-2,7 m |
Inhoud bagageruimte | 840 tot 1.230 l |
Ledig gewicht | 1.045 kg |
Toelaatbaar totaalgewicht | N.b. |
Cilinderinhoud | 1.172-2.298 cm3 |
Vermogen | 25 kW (34 pk)-83,8 kW (114 pk) |
Koppel | 74-178 Nm |
Topsnelheid | 112-174 km/u |
Acceleratie van 0 tot 100 km/u | 13,6-23 sec |
Tankinhoud | 38-54 l |
Verbruik | 7,8-13,5 l/100 km |
CO₂-uitstoot | N.b. |
Varianten
Zoals eerder al vermeld is de Ford Taunus er in veel verschillende varianten. Het gaat om een modelserie die gedurende verschillende decennia is voortgezet. Het eerste model was de Ford Taunus die van 1939 tot 1952 met tussenpozen werd geproduceerd.
Deze werd binnen de middenklasse gevolgd door de Taunus 12M/15M-modellen (van 1952 tot 1962), de Ford Taunus 12M (P4), het Ford Taunus P6-model en ten slotte de Ford Taunus TC-variant die van 1970 tot 1982 van de band rolde. In de hogere middenklasse begon het succesverhaal met de Taunus 17M (P2), die in 1957 aan het publiek werd voorgesteld en slechts drie jaar later door de Taunus 17M (P3) werd vervangen. In de daaropvolgende jaren werden de varianten Ford Taunus P5, Ford P7A en Ford P7B toegevoegd.
Prijzen
Ondanks betrouwbare motoren en een solide uitrusting bleken de Ford Taunus-modellen betaalbare voertuigen te zijn voor het hele gezin. Zo droeg ook de lage instapprijs al snel bij tot het grote succes van de modelserie. Zelfs het Taunus 17M P3-model uit de hogere middenklasse kostte in de jaren zestig slechts zo'n 3.500 DM. Hogere uitrustingslijnen en andere motoropties waren beschikbaar voor ongeveer 4.000 DM. De laatste Ford Taunus TC kon bij zijn première in 1970 voor (omgerekend) 4.300 euro worden besteld.
De Ford Taunus-serie wordt door oldtimer-experts hoog gewaardeerd vanwege de lage instapprijzen. Dus als je een klassieke auto wilt met een lange geschiedenis en een traditionele uitstraling, kun je dit realiseren met een klein budget. De prijzen van een Ford Taunis-occasion beginnen bij ongeveer 2.000 euro, maar lopen op tot dik 13.000 euro. In dat laatste geval heb je dan wel een zeer fraaie uit de jaren zestig in zeer goede conditie.
Design
Buitenkant
Het exterieur van de Ford Taunus-serie komt overeen met het design van die tijd – dit geldt althans voor de latere versies. Veel oudere modellen zijn ook bekend onder speciale benamingen, die elk gebaseerd zijn op karakteristieke visuele kenmerken. Dit geldt bijvoorbeeld voor de eerste Ford Taunus uit 1939, die ‘Buckeltaunus’ werd genoemd vanwege zijn gebochelde carrosserie. De termen ‘badkuip’ en ‘grote badkuip’ zijn ook vrij bekend.
Ford bestempelde de stijl van de voertuigen vanaf de jaren zestig als zakelijk en sober, de bijbehorende slogan ‘Line of reason’ verduidelijkt dit nog eens. Grote koplampen voor een betere zichtbaarheid op donkere wegen alsmede een algehele unagitated look maken de Ford Taunus-modellen ook vandaag nog populair onder autofans. Het soms kleurrijke en opvallende lakwerk, vaak zelfs met een kleurcontrasterend dak, zorgde toen voor wat afwisseling, net als nu.
Binnenkant
Vooral het interieur van de eerste Ford Taunus-modellen was erg eenvoudig, maar ze overtuigden van meet af aan met hun goede ruimte. Grote zitplaatsen, voldoende beenruimte op de tweede rij en goed zicht rondom kenmerkten het interieur van de voertuigen. Latere modellen van de laatste generaties, d.w.z. tot de stopzetting van de serie in 1982, hadden veel meer uitrusting en boden meer comfort. Ze hadden bijvoorbeeld een krachtige ventilatie en een radio. Ronde instrumenten en een groot, effen stuurwiel worden beschouwd als interieurklassiekers uit die tijd en zijn daarom ook terug te vinden in veel Ford Taunus-modellen.
Veiligheid
Assistentiesystemen, ABS of ESP speelden ten tijde van de Ford Taunus-serie nauwelijks een rol. In plaats daarvan lag de nadruk op passieve bescherming, oftewel de veiligheid van de inzittenden en andere weggebruikers. De in principe vrij grote carrosserie droeg aanzienlijk bij tot de veiligheid. Bovendien heeft Ford de uitrusting van de Taunus-modellen herhaaldelijk aangepast aan de maatstaven van die tijd. Zo was de Ford Taunus TC uitgerust met een zogenaamde veiligheidsstuurkolom, die in die tijd al bij veel concurrenten standaard was.
Alternatieven
Als je op zoek bent naar een alternatief, dan is de Ford Granada een interessante optie. Ook dit is een goedkope instap in de wereld van de klassieke auto's. Een andere klassieker is de Vauxhall Rekord serie. Deze voertuigen maken indruk met hun klassieke design en genieten ook bij kenners grote populariteit. Bij een vergelijking van twee afzonderlijke modellen van de serie, bijvoorbeeld de Ford Taunus TC Turnier en de Opel Rekord D Caravan, overtuigt de laatste met een hogere maximumsnelheid van 170 km/u. Het hier vergeleken Ford Taunus-model haalt slechts 150 km/u. Wel scoort de Ford Taunus met een rond 100 kilogram lager leeggewicht. In de meeste vergelijkingscategorieën, bijvoorbeeld ook met betrekking tot de handgeschakelde versnellingsbak (4 versnellingen), zijn de modellen zeer vergelijkbaar.