Honda Prelude

Goede redenen

• De designers bij Honda hadden in de jaren 70 tot 90 wel hun werk. Het leek alsof elke modelwissel gepaard ging met een lastenboek waarin stond dat het nieuwe model in niks op het vorige mocht lijken. Daar slaagden ze wonderwel in en bijna elke keer stond er weer een aantrekkelijke coupé klaar, hoewel er bij het laatste model de klad was ingeslopen.

• Generatie 3 en 4 kregen een optie die bij andere merken pas begin jaren 2000 werd ontdekt. De meesturende achteras zorgde voor een verbeterde rijdynamiek en verkleinde ook de bochtstraal van de Prelude.

• De Prelude was een Honda en dat betekende dat deze coupé één van de meest betrouwbare van zijn tijd was. Natuurlijk trok dat ook kopers met een kleiner onderhoudsbudget aan.

Alle belangrijke gegevens over de Honda Prelude

Motoren

Vijf generaties Honda Prelude, dat zijn een hoop motoren. Gelukkig begon de eerste generatie met een makke 1.8i benzinemotor, voorzien van 80 pk. In de twede generatie kreeg dezelfde cilinderinhoud, al was er toen al 105 pk beschikbaar. Daarbovenop kwam nog een tweeliter die met zijn zestien kleppen zomaar even 137 pk voortbracht. Bij de derde generatie - die wel fel op zijn voorganger leek - was er opnieuw de 2.0 die in tamme versie goed was voor 115 pk en als 16V-versie zelfs 150 pk produceerde.

Generatie vier is de generatie die met potente motoren werd uitgerust. De atmosferische 2.0i kreeg 133 pk maar interessanter was de 160 pk sterke 2.3i die in 1993 werd vervangen door een 2.2i VTEC met 185 pk. De vijfde en laatste generatie kreeg tweeliter met 133 pk en ook de 2.2 VTi met 185 pk. In 1998 zag die laatste zijn vermogen verhoogd naar 200 pk, meteen de krachtigste Prelude uit het pak.

Afmetingen

Bij de lancering in 1978 was de Prelude net 4 meter lang, per generatie kwam er zowat 20 centimeter bij tot aan generatie 3 met zijn 4,46 meter, generatie vier was dan weer twee centimer minder lang dan zijn voorganger, terwijl de laatste generatie weer 10 centimeter groeide tot 4,54 meter.Gelukkig varieerde de breedte niet zo veel als de lengte, met een breedte van 1,63 meter tot 1,77 meter volgde hij de afmetingen uit die periodes. Ook de hoogte verschilde weinig, met een afmeting van 1,29 meter.

Uitvoeringen

Veel verschillende uitrustingsversies waren er niet voor de Prelude. Van de eerste generatie werd een cabrio gebouwd, al bleef die in de USA achter. Generatie drie en vier kregen een vierwielgestuurde versie die “4WS” gedoopt werd. De vijfde generatie kreeg dan weer een S-versie, al was dat sportief niet anders dan de gewone 2.2 maar ging het vooral om esthetische opsmuk.

Nieuw- en tweedehandsprijzen

De tweedehandse Preludes zijn niet dik gezaaid in België. Voor een exemplaar uit de eerste generatie betaal je tussen de 2.000 en 4.000 euro. De tweede en derde generatie hebben een hogere waarde, tussen de 5.000 en 9.000 euro, vooral de 4WS-versie van de derde generatie is dat bedrag nog waard. De vierde generatie is op moment van schrijven niet te vinden op de tweedehandsmarkt in België, de vijfde generatie is nog geen oldtimer en i daarom wat gematigder van prijs, al is een vraagprijs van 8.000 euro toch vrij stevig voor een auto van meer dan 20 jaar oud.

Design-highlights en interieur

De vijf generaties Prelude zijn moeilijk over één kam te scheren als het op design aankomt. De eerste generatie leek nog wat op een tweedeursversie van de Ballade van destijds, nadien kreeg de Prelude zijn eigen strakke design. De tweede en derde generatie kregen klaplichten en kregen in Nederlandstalig gebied bekendheid door de Nederlandse televisieserie Bassie & Adriaan. Generatie vier was dan weer opvallend door zijn achterlichten die deden denken aan de Jaguar XJS coupé. Omdat zijn kofferlijn ook zo schuin liep, verdenken we de Honda-designers ervan dat ze stiekem zulk ee XJS-poster boven hun bed hadden hangen. De vijfde generatie was wat kleurlozer, met grote gapende koplampen en brede achterlichten.

Vorm volgt functie

Was hij aan de buitenzijde aantrekkelijk, de binnenkant was vooral functioneel. Vrolijk werd je niet van het interieur van de Prelude, al waren de materialen wel goed gekozen, zelfs al bij de eerste generatie. Het dak was laag en dat zorgde ervoor dat je als inzittende wat het gevoel had erg benepen te zitten.

Rijhulp en veiligheid

Doorheen de jaren werd de Prelude uitgerust met verscheidene veiligheidsitems. Als betrouwbare auto duurde het toch nog de laatste generatie alvorens de Prelude werd uitgerust met een airbag.

Alternatieven

In de jaren 70 waren er ruim voldoende concurrenten voor de Honda Prelude. Zo had Toyota de Celica rijden en was er bij Volkswagen de Scirocco.