Maybach 62

De Maybach 62 is de chauffeurssedan uit de manufactuur van Daimler

Autofabrikanten spanden zich vanaf eind jaren ’90 zelfs in de hogere klasse in om lichtere carrosserieën en verbruiksvriendelijkere motoren te ontwikkelen die toch goed presteerden. Dit werd met name gedaan vanuit milieuoogpunt en vanwege veranderde esthetische eisen die gesteld werden aan klassieke sedans. In de luxe klasse was er daarentegen ook enkele jaren later nog niks te merken van het downsizen. Ten tijde van de millenniumwisseling wilde het Daimler-concern het historische luxemerk Maybach weer nieuw leven inblazen, op het hoofdkantoor van Mercedes-Benz in Sindelfingen werd zelf een Maybach manufactuur opgericht. Alleen het voorkomen van de hier geproduceerde voertuigen moest al duidelijk maken dat de bouw van luxe sedans niet meer alleen aan de Britten voorbehouden was. In dit opzicht was het alleen maar consequent dat het concern naast een Maybach 57 genaamde basisversie van 5,73 meter lang ook een chauffeurssedan in de collectie opnam. Deze verscheen vanaf 2002 onder de naam Maybach 62.

De lange wielbasis van de Maybach 62 komt de achterpassagiers ten goede

Bouwtechnisch gezien was de Maybach 62 gebaseerd op het platform van de Mercedes-Benz S-klasse uit de jaren ’90. Terwijl deze destijds in een normale versie en als verlengd model van 5,21 meter lang verkrijgbaar was, kreeg de Maybach 62 een carrosserie van wel 6,16 meter lang. Ter vergelijking: de normale S-klasse was iets meer dan vijf meter lang. De verlengde wielbasis van 3,82 meter kwam alleen de achterpassagiers ten goede die voldoende beenruimte ter beschikking hadden. Andere individuele uitrustingskenmerken van de Maybach 62 waren onder meer zijn glazen panoramadak aan de achterzijde van de auto of een glazen separatieruit tussen het voorste en achterste deel van de auto. Met deze uitrustingskenmerken werd de Maybach 62 tot op zekere hoogte een alternatief voor een limousine.

De motoren van de Maybach 62

Toen de Maybach 62 op de markt kwam werd hij aangeboden met een 5,5 liter V12-motor met twee turboladers. De biturbomotor die geproduceerd was door Mercedes-Benz stelde de Maybach 62 een prestatievermogen van 405 kW (550 pk) ter beschikking. Daarmee kon hij een topsnelheid van 250 kilometer per uur bereiken. Het gemiddelde brandstofverbruik lag volgens de fabrikant op 15 liter per 100 kilometer. Dat ging gepaard met een CO2-uitstoot van 350 g/km. In 2005 werd er met de Mabach 62S een nog beter presterende variant met een cilinderinhoud van zes liter gepresenteerd. Deze had een motor met een prestatievermogen van 463 kW (630 pk).