- Homepage
- Auto
- Mercedes-Benz
- Mercedes E-Klasse
- Mercedes-Benz E 250
Sterke punten
- Leidinggevend comfort
- Goede bouwkwaliteit
- Robuuste dieselmotoren
Zwakke punten
- Weinig dynamisch
- Stevig prijskaartje
- Complexe technologie
Mercedes-Benz E 250 Een overzicht
Bekijk hier een compleet overzicht van de auto Mercedes-Benz E 250, inclusief details van de belangrijkste kenmerken, motorisering, uitrusting en andere nuttige informatie over het model. Lees verder
Interesse in een Mercedes-Benz E 250
Onze expertise over jouw zoekopdracht
Test: Mercedes E-Klasse, van taxi tot iPad (2023)
Special: 30 jaar geleden – De onverwoestbare Mercedes SL
Eerste contact: Mercedes E-Klasse Break – Klassieke waarde
Mercedes-Benz GLB 200: gezinswagen met ster
Rijtest: Mercedes GLC 400 e, slimmer met stekker (2023)
Mercedes S 580 e L: prinsheerlijke stilte
Alternatieve modellen
Belangrijke gegevens
Wanneer Mercedes zijn W124-reeks officieel omdoopte tot ‘E-Klasse’ in 1992, dan die de 250 D-motorisatie gewoon over. Die kreeg in lijn met de naamgeving een 2.5-liter dieselmotor, die niet over een turbo beschikte en dus maar 94 pk produceerde. Het ging in essentie om hetzelfde blok als de iconische 200 D, maar dan met een cilindertje extra. Daarnaast was er ook een 250 D Turbo, die dus wel een turbolader kreeg. Die stuurde 126 pk naar de achterwielen.
Beide namen maakten ook de overgang naar de E-Klasse van generatie W210, al ging het toen wel om vernieuwde motoren. Die vijfcilinders waren nog steeds 2.5 liter groot, maar de versie zonder turbo haalde 113 pk terwijl de 250 D Turbo voortaan 150 pk produceerde. De motoren bleven maar in productie tot 1999, wanneer ze vervangen werden door de modernere E 220 CDI en E 270 CDI.
De derde generatie van de Mercedes E-Klasse, de W211, kende even geen 250-versies, maar bij de vierde generatie (W212) stond er vanaf de lancering in 2009 zowel eentje in het diesel- als in het benzinegamma. Het ging daarbij wel niet meer om 2.5-literblokken, want de benzinemotor was bijvoorbeeld goed voor 1.8 liter. Die haalde nu 204 pk, en de facelift in 2013 vergrootte de motorinhoud naar 2.0 liter en het vermogen naar 211 pk. Op dieselvlak was de 250 CDI voortaan 2.2 liter groot en produceerde die eveneens 204 pk. Vanaf 2011 was er ook een vierwielaangedreven variant onder de noemer 250 CDI 4MATIC, en bij de facelift werd het blok voorzien van AdBlue-technologie om de uitstoot te drukken. Toen ging hij als E 250 BlueTec door het leven.
Die 250-dieselmotor schopte het niet tot de vijfde generatie van de E-Klasse, de W213, maar de benzinemotor werd wel overgenomen. Zo was dezelfde 2.0-liter benzinemotor met 211 pk ook hier verkrijgbaar als E 250. Bij de facelift in 2022 werd deze motorisatie echter geschrapt, en sindsdien is er geen 250-versie meer verkrijgbaar op de E-Klasse.
Prijzen
De Mercedes E 250 is niet meer nieuw verkrijgbaar, dus indien je er eentje wil ben je aangewezen op de tweedehandsmarkt. Daar vraagt men nog best hoge prijzen voor een E 250 van de recentste W213-generatie, aangezien het daar steeds om benzinewagens gaat. Reken dus op 35.000 tot zelfs ruim 40.000 euro voor een degelijk exemplaar.
Verder vind je ook heel wat exemplaren terug van de oudere generaties van de E-Klasse. De oudste is daarin echter niet de goedkoopste, want die W124 heeft zich inmiddels tot de status van klassieker verheven. Je betaalt gemakkelijk 8.000 euro voor een goed onderhouden exemplaar. De tweede generatie, de W210, is aanzienlijk goedkoper want daar vind je al een E 250 voor een paar duizend euro. Generatie drie kende even geen 250-versies, maar de vierde generatie wel. Daar begint een E 250 op diesel bij zo’n 10.000 euro, en eentje op benzine rond de 14.000 euro.
Alternatieven
Wanneer iemand een Mercedes-Benz E-Klasse overweegt, dan zijn de andere E-segmenters van de Duitse Drie waarschijnlijk ook al de revue gepasseerd. Zo is de Audi A6 een auto met een gelijkaardige uitstraling, maar is vooral de BMW 5 Reeks een grote concurrent aangezien die eveneens over achterwielaandrijving beschikt.