Sterke punten
- De ultieme Engelse roadster
- Eenvoudige techniek, veel zelf doen
- Afzien maakt ook gelukkig
Zwakke punten
- Géén veiligheidssystemen
- Zeer oud, veel zelf doen
- Spartaans tot en met
MG TD Een overzicht
Bekijk hier een compleet overzicht van de auto MG TD, inclusief details van de belangrijkste kenmerken, motorisering, uitrusting en andere nuttige informatie over het model. Lees verder
Interesse in een MG TD
Onze expertise over jouw zoekopdracht
Alternatieve modellen
Goede redenen
- De Midget is dé Britse roadster, je maakt overal de blits
- Eenvoudige techniek, je kunt veel zelf repareren en onderhouden
- Wat is er lekkerder dan op een mooie dag met open dak en je arm over de deur door de omgeving te cruisen?
- Waardevermindering is de MG TD inmiddels vreemd
Technische gegevens
Motorisatie
De MG Midget TD uit 1950 is het vierde model van de ‘Midget’-serie van MG – die al in 1936 verscheen met de TA. De MG TD wordt aangedreven door een 1.250 cm3 viercilinder benzinemotor, dezelfde als zijn voorganger, de MG TC en diens voorganger – precies: de TB. Het vermogen van de motor in de MG TD is 41 kW (55 pk). MG heeft de motor gecombineerd met een handgeschakelde vierversnellingsbak. De Competition-versie heeft door een hogere compressieverhouding iets meer vermogen, namelijk iets meer dan 42 kW (57 pk).
Natuurlijk is de MG TD op de achterwielen aangedreven. Dat was destijds normaal, net als het aparte chassis waarop de auto was gebouwd. Hoewel, bij zijn verschijnen in 1950 werd de MG TD toch al wel als wat ouderwets, spartaans beschouwd.
Afmetingen
De MG TD is oorspronkelijk vooral op de Amerikaanse markt gericht om na de Tweede Wereldoorlog de export te stimuleren. Het nieuwe model is daarom ook iets langer en breder dan zijn voorgangers. De MG TD is 3,68 meter lang en 1,50 meter breed in plaats van de 3,56 meter lang en 1,42 meter breed van de TC en de TB. Ook staat de MG TD op stalen wielen van 15 inch in diameter in plaats van de 17-inch spaakwielen van de voorgangers in de Midget-reeks. Bagageruimte? Nou, die is er niet, behalve je koffer of tas op het rekje boven het reservewiel.
De belangrijkste specificaties op een rij
MG TD | |
---|---|
Marktintroductie | 1950 |
Lengte x breedte x hoogte | 3,68 x 1,50 x 1,35 m |
Wielbasis | 2,39 m |
Inhoud bagageruimte | n.v.t. |
Ledig gewicht | 930 kg |
Toelaatbaar totaalgewicht | n.b. |
Cilinderinhoud | 1.250 cm3 |
Vermogen | 41-42 kW (55-57 pk) |
Koppel | 87 Nm |
Topsnelheid | 124 km/u |
Acceleratie van 0 tot 100 km/u | 20 sec |
Tankinhoud | 55 l |
Verbruik | 10,6 l/100 km |
CO₂-uitstoot | n.b. |
Varianten
De MG TD stamt nog uit de tijd dat je een auto kocht zoals die was. Dus de MG TD is er alleen als MG TD, dus als tweezitter met een 1.250 cm3 viercilinder benzinemotortje en een stoffen kapje dat je eraf kunt halen en weer erop kunt zetten, als een tentje. Take it or leave it.
Prijzen
In 1950 lagen de prijzen van auto’s natuurlijk een stukje anders dan vandaag de dag. Het Britse pond had nog waarde en de euro lag nog een halve eeuw in de toekomst. De MG TD stond bij de dealers nieuw te koop voor zo’n 750 pond. Dat was destijds veel geld, maar wel een redelijk normale prijs voor een (spartaans) sportautootje. De TD was daarmee redelijk bereikbaar en betaalbaar voor de sportievere middle class-man – maar hij was vooral op de Amerikaanse markt en de Amerikaanse militairen in Europa gericht.
Bij een MG TD mag je eigenkijk niet spreken van een occasion. Het is gewoon een klassieke auto en voor klassieke auto’s gelden andere termen, normen en waarden. In klassieke termen zijn de vraagprijzen voor de MG TD nog niet exorbitant. Ze worden al aangeboden voor prijzen rond de 20.000 euro. Maar je kunt ook zomaar bijna 50.000 euro uitgeven.
Design
Buitenkant
De MG TD uit 1950 is een evolutie van een model dat MG al sinds 1935 bouwt. Het is dus echt een oldtimertje, denk maar aan de auto uit de strip Jan, Jans en de Kinderen. De TD heeft een verticale grille, losstaande koplampen, vrij liggende spatborden, diep uitgesneden portieren en een eenvoudig stoffen kapje dat je kunt opvouwen achter de rugleuning. Er is geen echte bagageruimte, behalve dan wat ruimte achter de rugleuning van de tweezitter, aan de achterzijde van de carrosserie is het reservewiel gemonteerd en daarop past nog een rekje waarop je je koffer of tas kunt bevestigen. Als moderne ontwikkeling ten opzichte van de MG TC is de TD een stukje breder en langer, is hij voorzien van bumpers en staat hij op gewone stalen 15-inchwielen.
Binnenkant
Als je het hebt over de MG Midget – de TD of welke andere variant van de Midget dan ook – dan heb je het over spartaans autorijden. Het grote, dunne, houten stuurwiel geeft je alle zicht op het dashboard, dat de welvingen van de carrosserie volgt – die zijn overblijfselen van de stroomlijn van de oudere modellen zonder zo’n brede voorruit. De analoge meters en metertjes spreiden zich uit over bijna de gehele breedte. Nou is die gehele breedte ook weer niet zo heel groot, want je zit schouder aan schouder op vlakke zittingen tegen de rugleuning uit één stuk, bij voorkeur met een arm over de deur – die daarvoor diep is uitgesneden.
Veiligheid
Veiligheid is in de jaren veertig, vijftig en zestig nauwelijks of geen issue. Gordels? Een zacht oppervlak op het dashboard? Een rolbeugel voor een open auto? Nooit aan gedacht. Airbags, ABS, stabiliteitsregeling? Oké, MG voorziet de TD in 1950 wel van bumpers, maar die redden ook geen mensenlevens. Actieve en passieve veiligheidssystemen zijn volledig afwezig in de MG TD en trouwens in elke andere auto uit die tijd. Gelukkig waren bestuurders – de enige actieve veiligheidssystemen in auto’s – destijds wel beheerster dan de meeste van nu. En een dergelijke klassieker vereist ook wel de nodige beheersing van zijn bestuurder – en van de medeweggebruikers.
Alternatieven
Als je de TD vergelijkt met andere roadsters uit de jaren vijftig, dan kom je als eerste uit bij zijn voorganger, de MG TC, en zijn opvolger, de MG TF. Of de veel jongere MG Midget uit de jaren zestig en zeventig. Alle MG roadsters waren destijds geliefd en vele zijn bewaard gebleven en inmiddels gerestaureerd. Voor andere roadsters kom je bij een ander verdwenen Brits merk uit: Riley en de RMD uit dezelfde periode. Maar de Riley RMD was veel duurder, dus veel minder verkocht en zeldzamer. Een Riley RMD zul je dus niet snel vinden. Andere opties zijn (vaak kostbare en fragiele) Italiaanse (Fiat cabrio en Lancia cabrio) en Franse (Renault cabrio) open autootjes, maar die trekken een heel ander publiek dan de traditionele Britse roadsters.