Nissan Maxima QX

Goeie redenen

• Nissan is geroemd om zijn betrouwbaarheid. De 3,0 liter grote V6 was dus meer op levensduur ontworpen dan dat hij flitsende prestaties moest neerzetten. Vanzelfsprekend had ook de 2.0, eveneens een zescilinder, niet de geringste sprintambities.

• De Maxima is vooral ‘op zijn Amerikaans’ ontworpen. Ruime afmetingen, een soepele ophanging, veel ruimte binnenin, ook om spullen op te bergen. Maar in Europa kreeg hij een andere afstelling en QX (Quality eXcellence) als tweede label.

• Comfort: daar was het Nissan om te doen. Het is een stille auto, ook door de zescilinders, maar zeker door de prima isolatie. De ophanging was bij ons steviger dan de Amerikaanse versie, maar vond een mooi compromis tussen vliegend tapijt en rij- en stuurgevoel. Een kilometervreter kortom.

• Bij zijn introductie was de Maxima QX voor die kwaliteit en uitrusting ook in de simpelste SE-uitvoering een koopje. Alle concurrenten waren duurder, maar mikten ook hoger. Dat maakte van de Maxima een unieke aanbieding.

Alle belangrijke gegevens over de Nissan Maxima QX

Wie op zoek gaat naar een diesel, bij uitstek de motor in dit segment, is er bij de Maxima aan voor de moeite. Dat hindert zijn ambities als reisberline niet. De Maxima QX is ruim en iedereen zit riant, zowel voor- als achteraan. Met vijf op stap? Geen probleem, want hij had een behoorlijke breedte, ook op schouderhoogte.

Je moet in het interieur van de Maxima QX vooral niet op zoek gaan naar frivoliteiten. Het is zakelijk, op het saaie af, en Nissan is niet vies van (prima vermomd) plastic voor zijn afwerking. In de luxuezere versies kon er her en der zelfs een streepje (imitatie-)hout af. Ook de automaat was niet bepaald een doorontwikkeling. Hij had vier versnellingen en een koppelomvormer, en op de motor afremmen ging niet echt.

Voor een grote sedan was het niet onmiddellijk gebruikelijk dat de voorwielen werden aangedreven, maar door de goedmoedige motoren was dat geen nadeel. De achterbank was niet neerklapbaar, waardoor de nochtans 440 liter ruime koffer toch geen verkoopargument was. Nissan verdedigde zich door te wijzen op parasietgeluiden die zo’n neerklapbare achterbank met zich meebracht. Het moest stil zijn in een Maxima QX.

Motoren

Van groot naar klein: een 3.0 V6 van 193 pk, een 2.5 V6 van 190 pk en een 2.0-zescilinder van 140 pk. Ze kregen allemaal een multipoint indirecte inspuiting mee en voldeden aan de toenmalige milieuwetgeving. Je mag er rekening mee houden dat ze binnen afzienbare tijd alleen nog tegen betaling een lage-emissiezone binnen mogen.

Afmetingen

Met 4,83 meter lengte, 1,78 meter breedte en 1,43 meter hoogte zette de Maxima QX behoorlijk veel auto op het asfalt. In de koffer kon 440 liter aan bagage, later 452 liter, in de tank 70 liter. Dat maakt hem leeg zo’n 1.380 kilogram zwaar. Met een gemiddeld verbruik van 9,2 l/100 km was de 3.0 niet bepaald aan de zuinige kant. De 2.5 en 2.0 deden het met fracties minder. Dat geeft de Maxima minimaal een actieradius van 750 kilometer.

Uitvoeringen

Nissan heeft tussen 1988 en 2003 drie generaties Maxima naar Europa geëxporteerd. De auto wordt nu nog volop verkocht op de Amerikaanse en Aziatische markten, maar het einde lijkt in zicht. De Maxima is trouw gebleven aan zijn drie V6-motoren, die onderweg wel aan de strenger wordende uitstootnormen werden aangepast. Standaard was de SLX-uitvoering. Maar er waren ook jaargangen met SE- en GLE- afwerkingsniveau ’s. Elke motor kon naar wens aan een handgeschakelde vijfbak of aan een viertrapsautomaat gekoppeld worden.

Nieuw- en tweedehandsprijzen

In 1995 ging een Maxima QX voor 23.000 euro van de hand. Daar stonden nog niet standaard ABS-remmen op gemonteerd. In 2000 kostte hij al 30.000 euro. Wie een beetje uit zijn doppen kijkt op de tweedehandsmarkt, kan een Maxima aanschaffen rond de 5.000 euro. Hij is net te jong om als oldtimer door het leven te kunnen.

Design-highlights en interieur

Exterieur

De Maxima kocht je niet voor zijn blitse lijnenspel, maar je herkende de Maxima QX achteraan aan zijn lichtblokken, die over de hele breedte van de auto werden doorgetrokken. Grote motorkap, grote kofferklep, allemaal netjes afgerond, een radiatorrooster dat op elke Nissan zou passen en in de laatste versie toch al moderne koplamptechnologie. Later verdween de achterlichtbalk en kregen we een uitvergroting van de Primera-achterlichten. De auto zag er eenvoudig uit en beloofde aan de buitenkant niets wat hij op de weg niet zou waarmaken.

Interieur

Soberheid troef in het Maxima-interieur. Er is niet te lang nagedacht over het design van de middenconsole, noch over dat van de middentunnel, waar de pook enigszins eenzaam staat te wezen. De bedieningsknoppen staan wel logisch, hendels doen hun werk en van het dashboard kan je de belangrijkste parameters lezen. Twee grote klokken domineren achter het stuur, waarop in de laatste jaren van zijn Europese bestaan ook al knopjes zaten. Stoelen waren zelfs in de hoogte verstelbaar, maar dat was manueel. Je kon ook de lendensteun instellen. De Maxima QX had overal bergvakken: in de deuren, middentunnel en armsteun, en toen de welhaast verplichte bekerhouders. Er was nog een asbak, zo oud is de Maxima.

Rijhulp en veiligheid

Andere tijden, andere veiligheid. ABS-remmen werden pas in zijn latere leven standaard, van tractiecontrole en andere hulpmiddelen was geen sprake. Wel had hij van meet af aan airbags voorin. Veiligheidsgordels achteraan waren toen ook al verplicht. Euro NCAP heeft de auto niet getest.

Alternatieven

In die tijden waren er een paar Europese concurrenten: de Opel Omega viste in dezelfde vijver, Peugeot met zijn 605 eveneens, Renault met de Safrane en later de Vel Satis. Maar Europeanen kregen vooral diesels ingebouwd. Voorts een paar Japanners, met de duurdere Honda Legend en de Toyota Camry.