Opel Agila

Goede redenen

• Voor een kleine auto is de Opel Agila, zeker vooraan, ruim. Maar ook op de achterbank, omdat je goed rechtop zit en de hoofdruimte ruim bemeten is, zit je met zijn 2 comfortabel. Bovendien is hij makkelijk om te bouwen, de achterbank kan in een wip neer en dan krijg je een behoorlijk vlakke laadvloer.

• We willen de 3-cilinder 1.0 l niet helemaal wegzetten, maar het was toch oneindig veel beter leven met de twaalfhonderd. Het is een rustig lopende 4-cilinder en die is verbazend snedig (spurt naar 100 km/h in 12,5 s) en dat heeft ook te maken met het lage gewicht van de Agila.

• Dat de Agila zich ook op de lange baan weet te weren, heeft hij onder meer aan zijn onderstel te danken, de relatief hoge koets heeft weinig last van hellen, noch van zijwind.

• Je zou het hem niet nageven en akkoord, lange voorwerpen zijn niets voor de Agila, maar met de bank plat valt er een behoorlijke studentenkamer in één keer te verhuizen. De lange voorwerpen moeten maar op het imperiaal boven op het dak.

Belangrijke gegevens

Voor de goede orde: Suzuki was voor het Splash/Agila project verantwoordelijk voor het chassis en de motoren en het moet gezegd, de Japanners hebben zeer degelijk werk geleverd. Opel van zijn kant, heeft zich vooral beziggehouden met het design van de Agila. Was de vorige nog te veel een kartonnen doos, de laatste Agila weet zich als een moderne kleine bijna-alles-kunner te presenteren.

Motoren

De line-up begint met de 3-cilinder, 1.0 l inhoud, dwars voorin gebouwd, 12V, en elektronische injectie. Op die manier goed van 68 pk en 90 Nm en in zijn ecoFlex-uitvoering met een startstop-systeem uitgerust. Hij was goed voor een verbruik van 5 l/100 km en een uitstoot van 106 gr/km CO2. De 1.2 l was een 4-cilinder, goed voor 5 l/100 km gemiddeld verbruik (115 gr/km CO2), Euro5 gehomologeerd en 94 pk- 118 Nm sterk. Hij krijgt net als de 3-cilinder een multipoint indirecte injectie. Derde in de lijn: de 1.3 CDTI van Opel zelf (basisversie kwam van de Fiatgroep). Die levert 70 pk, wel met 170 Nm de werklustigste en met 4,5 l/100 km gemiddeld verbruik ook nog eens de zuinigste. Vier cilinders, commonrail, turbo, 16V en DOHC en ook de diesel (Euro5 norm) werd vooraan dwars ingebouwd.

Afmetingen

De diesel is de zwaarste jongen onder zijn gelijken: 1.050 kg. Maar ze zijn, welke motor ook, 3,74 m lang, 1,68 m breed en 1,59 m hoog, met een wielbasis van 2,36 m, een koffer van 225 tot 1000 l en een tankinhoud 45 l. Daarmee kom je in de meeste Agila’s 900 km ver.

Varianten

Er waren dus, op een kleine (in 2003 kwam er een chromen strip in het radiatorrooster) facelift na, 2 Agila’s tussen 2000 en 2014. De laatste versie verschilt alleen door de ingebouwde motor en er is 1 versie die ook met de CVT kan (1.2 l). We vergeten voor het gemak de Agila’s met en zonder ecoFlex startstop-systeem.

Prijzen

Voor de 3-cilinder Agila werd €11.000 nieuw zijnde gevraagd, voor de 4-cilinder was dat € 12.000, voor de diesel € 14.000: dat is relatief veel geld, zelfs met een afronding naar beneden, voor een kleine auto. Temeer omdat er na een jaar of 7 niet zoveel van dat bedrag overschiet op de tweedehandsmarkt. De jongste Agila is van 2014 en met gemiddeld € 4.000 in de geldbeugel, bent u met zo’n exemplaar aan het autorijden.

Design

Buitenzijde

Opel liet de wereld graag weten dat ze zelf voor het design van de Agila hebben gezorgd. Dat viel te merken aan de vouwlijn op motorkap en kofferklep, die de vouwlijn, die elke Opel heeft/had, ook hebben. De auto is ook minder hoekig geworden en is in de daklijn smaller dan zijn spoorbreedte, wat aan in de flanken nog kenmerkender wordt door de uitgestulpte wielkasten achteraan. Ook met zijn front en lichten: duidelijk in Russelsheim geboren.

Binnenkant

Leuk gadget: een toerenteller plompverloren op de boordplank, helemaal alleen. Want in het instrumentenbord bleef niet veel plaats over dan voor de grote ronde klok (snelheidsmeter en wat secundaire aanduidingen). Een verzorgde middenconsole (radio, verwarming, pook) completeerde de voorkant. Stoelen deden hun typering eer aan, de achterbank (voor 3 zei Opel, voor 2 zeggen wij) was op te klappen. Alles bij elkaar een verzorgd interieur, dat verrassend veel licht en plaats en opbergmogelijkheden bood.

Veiligheid

In 2008 testte Euro NCAP de Suzuki Splash, die in dezelfde Hongaarse fabriek (in Esztergom) als de Agila wordt gebouwd en de Splash scoorde verrassend goed: 4 sterren met een prima protectie voor kinderen en voetgangers. Maar toen waren de veiligheidsassistenten nog niet dwingend aanwezig en die heeft de Agila ook niet. Airbags (4) wel, veiligheidsgordels, ABS en ESP waren in die tijd ook bij kleine auto’s vanzelfsprekend.

Alternatieven

Suzuki zelf natuurlijk, met de Splash, Hyundai i10, groter, maar even goedkoop: Dacia Sandero, leuker is de Fiat Panda (zeker zijn 4x4), Renault Modus, Nissan Note of Cube, de VW Lupo, even klein maar minder handig: de drieling C1, Aygo, 107; het wemelde op een bepaald moment van de kleine auto’s.