Opel Omega (A & B)

Goede redenen

• De Omega is een bijzonder ruime auto. Dat heeft met zijn royale buitenafmetingen te maken.

• De Omega biedt een rijk palet aan motoren en zeker de diesel hoorde bij de besten van zijn klas wat de bedrijfsvriendelijkheid betreft. In zijn laatste versie zelfs was hij zelfs snedig te noemen.

• De grootste Opel werd met Duitse degelijkheid in elkaar gezet. Het koetswerk heeft weinig last van torsie, het interieur is vrij van piepjes en kraakjes, ook als de Omega op jaren komt.

• Los van een aantal sportieve versies (Omega 3000, Lotus Omega), is het vooral een auto waarmee je relaxed en zorgeloos kilometers kan maken, cruisen naar het zuiden kan met het hele gezin in een businessclass modus.

Alle belangrijke gegevens over de Opel Omega (A/B)

Motoren

Omdat de Omega maar liefst 17 jaar in productie was en twee generaties kende, valt er een ruim aanbod aan motoren te rapen. Daarbij is er plaats voor diesel- en benzinemotoren.

Aan de benzinekant zien we onderaan de ladder een 1.8 viercilinder. Die was desgewenst 90 pk en 148 Nm koppel sterk of 116 pk en 160 Nm koppel sterk. Bij de tweede generatie verdween deze motor uit het aanbod. Een trapje hoger staat een 2-liter viercilinder met 112 pk en 175 Nm. Vanaf generatie 2 (Omega B) introduceerde Opel een nieuwe generatie van de 2.0 viercilinder die desgewenst 115 pk (178 Nm) of 136 pk (185 Nm) losliet op de wereld. Mocht het nog wat straffer in viercilinderland? Dan voorzag Opel een 2.2-liter viercilinder met 144 pk en 205 Nm (Omega B) en een 2.4-liter met 125 pk en 195 Nm (Omega A).

Een ruime zakensedan? Dan kan je er prat op gaan dat ook veelcilinders present tekenden. In het geval van de Omega A en B ging het over zescilinders op benzinekracht. Initieel in lijn, later in V-vorm. De Omega A kreeg een 2.6-liter zes-in-lijn met 150 pk (220 Nm) en verschillende generaties van een 3-liter zes-in-lijn goed voor vermogens van 156 pk, 177 pk, 200 pk en 204 pk. Vanaf generatie twee spraken we over een 2.5-liter V6 (170 pk), een 2.6-liter V6 (180 pk), een 3-liter V6 (211 pk) en een 3.2-liter V6 (218 pk).

Springen we naar de dieselkant dan zien we een iets meer overzichtelijk aanbod. De Omega A kreeg een 2.3-liter viercilinder diesel met 73 pk die met turbo zijn vermogen ziet stijgen tot 90 pk of 101 pk (na de facelift). De Omega B introduceert een 2-liter viercilinder turbodiesel met 100 pk, een 2.2-liter viercilinder turbodiesel met 120 pk en een 2.5-liter zes-in-lijn turbodiesel met 130 pk (150 pk na de facelift).

Sportwagenbouwer Lotus ontwikkeld tenslotte ook een variant van de Omega A (Lotus Omega) die gebruik mocht maken van een 3.6-liter V6 turbomotor met een vermogen van maar liefst 377 pk en 557 Nm koppel.

Afmetingen

De Opel Omega A, sedan, was 4,74 m lang, 1,76 m breed, 1,46 m hoog en woog 1.375 kg. In de koffer kon 520 l, met de bank neergeklapt uit de te breiden (hoedenplank was niet demonteerbaar) naar 800 l. De Caravan (break) was iets lichter, 1.355 kg, en had op de hoogte na (1,48 m) dezelfde afmetingen. De tank had een inhoud van 70 liter (Caravan) tot 75 liter.

De Omega B werd langer (4,9 m), breder (1,8 m), even hoog (1,46), maar werd gevoelig zwaarder dan de Omega A, 1.605 kg. In de tank kon nog steeds 75 l, in de koffer 530 tot 830 l. Nu werd de Caravan wel zwaarder, 1.660 kg, iets korter (4,82 m) gelijke breedte, maar iets hoger met 1.5 m terwijl de tank nu even groot bleef als bij de sedan.

Uitvoeringen

Naast de A en B Omega (vanaf 1993) en de twee koetswerkvarianten (sedan en Caravan) had de Omega een rist motoren ter beschikking, handgeschakelde 4- en 5-bakken, plus 4-trapsautomaten. Daarnaast waren er afwerkingspakketten: LS, GLS, CD, waarbij de laatste de meest luxe was, de eerste de standaarduitvoering. En luxer gaat dan over getinte ruiten, houten inleg, elektrische ruitenheffers, dat soort dingen. Bovendien was de Omega wereldwijd te koop, op verschillende markten had hij andere namen als de Holden Commodore, Vauxhall Carlton, Cadillac Catera.

Nieuw- tweedehandsprijzen

Eind van de jaren 90 ging een Opel Omega CD voor omgerekend € 29.000 het dealership uit. De Omega is uiteindelijk niet zo waardevast gebleken, een diesel van 20 jaar oud gaat voor € 3.500 tot € 5.000 de deur uit. Uitzonderingen zijn de Omega 3000 en de Lotus Omega, waar de liefhebber tussen de € 30.000 en de € 60.000 voor neertelt.

Design

Buitenzijde

Had de eerste Omega nog her en der een herinnering aan de Rekord, dan was de Omega B strakker van lijn. Hij bleef een lange motorkap hebben, maar de grille was moderner, de lichten kregen als Xenon koplampen, de flanken minder boertige beschermingstrips die uit de voor- en achterbumper leken doorgetrokken. Het laatste wat je mag zeggen was dat je de Omega voor zijn buitenkant kocht, zelfs niet de Omega 3000 met zijn verlaagd onderstel en opzichtige achter- en voorspoiler.

Binnenkant

Binnen valt vooral het tot ver voorbij het midden doorgetrokken dashboard op. Twee grote en twee kleine klokken verschaffen informatie over het reilen en zeilen van de auto, een batterij verklikkers is her en der verspreid. In de middenconsole (hout) worden op ronde knoppen secundaire arbeid geregeld en/of ingesteld (verwarming e.d.), vindt ook de radio een plaats en daaronder zit de pook, handrem en ruitenheffers. De stoelen zitten ruim, de stoffen zijn van kwaliteit, maar wel van een ondefinieerbare print, op de achterbank zit je prinsheerlijk. Kortom, zeer degelijk, maar designprijzen wint Opel er niet mee.

Veiligheid

De Omega A moest het zelfs lang zonder ABS-remmen en frontale airbags stellen, om van een tractiecontrole te zwijgen. Die kwamen er bij de Omega B wel, zelfs zijairbags, maar de Euro Ncap testers waren maar matig tevreden over de botsproef: 3 sterren en vooral de voetganger kwam er bekaaid af in zijn confrontatie met de Omega.

Alternatieven

Ford had toen een wonderlijk gelijnde Scorpio, Rover had zijn 800, Saab zijn 9000, Volvo een 740, en dan was er nog een trio Duitsers die de Opel Omega het leven zuur maakten: de Mercedes E, de BMW 5 en de Audi 100.