Pagani

Pagani is een relatief nieuw Italiaanse automerk, dat zich voornamelijk richt op het produceren van zogenaamde supercars. Het hoofdkwartier is gevestigd in San Cesario sul Panaro, dicht bij de autostad Modena, de bakermat van eveneens roemruchte merken als Maserati, De Tomaso en Ferrari. Het bedrijf werd opgericht door de Argentijn Horacio Pagani, die daarvoor werkzaam was als ingenieur bij Renault en Lamborghini. De auto's zijn in zeer gelimiteerde oplage geproduceerd, waardoor het moeilijk is om een tweedehands Pagani aan te schaffen.

De droom van Horacio Pagani

Nog in de tijd dat Horacio bij Lamborghini werkzaam was, droomde hij al hardop van plannen voor een eigen auto. Hij begon met het ontwerp van een supersnelle sportwagen en noemde het Project C8. Later veranderde hij de naam naar de Fangio F1, als eerbetoon aan zijn goede vriend en vijfvoudig Formule 1-kampioen Juan Manuel Fangio. Hij besloot Pagani op te richten en zelf verder te bouwen aan zijn droomauto, waarbij hij toenadering zocht tot Mercedes-Benz. De Duitse autofabrikant zag het potentieel van de wagen van Horacio in en besloot de levering van de Mercedes V12-motoren toe te zeggen. In de jaren daarna bleven de twee merken nauw samenwerken aan verschillende projecten, zoals de Chrysler ME 412. In 1999 werd het definitieve model gepresenteerd, die de naam Zonda C12 droeg, omdat na het overlijden van Fangio werd besloten om uit respect de naam Fangio F1 achterwege te laten. In plaats daarvan kwam de naam Zonda, vernoemd naar een droge wind die boven het Andesgebergte in Argentinië waait.

Aerodynamica als sleutel tot succes

Het ontwerp van de wagens van Pagani is zeer opvallend. Er wordt alles op alles gezet om de auto's zo snel mogelijk te maken. Daarbij is vooral de aerodynamica belangrijk, zodat de kracht per kilo gemaximaliseerd kan worden. Het lage chassis en de aerodynamische positie van de cabine helpen daarbij. Op het materiaalgebruik wordt geen cent bespaard. De allerbeste materialen worden gebruikt om het interieur en het exterieur zo stijlvol mogelijk te maken. In dat opzicht is het merk meer te vergelijken met de Italiaanse concurrent Lamborghini dan met de racemonsters van bijvoorbeeld Koenigsegg. Tegenwoordig wordt de focus steeds minder gelegd op snelheid en steeds meer op de beleving van het autorijden: het comfort moet optimaal zijn en het is dan ook een echte verademing om in een zijdezachte stoel van Italiaans leer te zitten.

Evolutie van de modellen

De Zonda C12 was het allereerste model van de Italiaanse producent, en maakte zijn debuut op de Motorshow van Genève in 1999. De wagen werd aangedreven door een 6.0 L V12-motor van Mercedes-Benz met een vermogen van 389 pk bij 5200 rpm. De Zonda C12 valt op door de bijzondere elementen in het ontwerp, zoals de in twee stukken gespleten spoiler en de uitlaat die zich tussen de twee achterlichten in bevindt en die bestaat uit vier ronde buizen. Verder valt aan de voorkant de verlengde neus op, die zorgt voor een betere stroomlijning. Het materiaalgebruik is zeer licht en efficiënt: het grootste deel van de Zonda bestaat uit koolstofvezels. Van deze 6.0 L-uitvoering zijn er maar 5 geproduceerd, waardoor het haast onmogelijk is om er een als tweedehands auto op de kop te tikken.

De opvolger van de Zonda C12 is de Zonda S. Deze gebruikt een geüpdatete versie van de Mercedes-Benz-motor, een 7,0 liter-versie met een vermogen van 540 pk. Deze accelereert in 3,7 seconden van 0 naar 100 km/u. De C12 had hier 4,2 seconden voor nodig. Qua ontwerp is de Zonda S zeer vergelijkbaar met zijn voorganger. Ook de hieropvolgende modellen van de Zonda gebruiken hetzelfde chassis en hetzelfde ontwerp. Wel werden de opvolgers steeds net iets sneller.

De snelste uitvoering van de Zonda kwam in 2009 op de markt: de zogenaamde Zonda Cinque. Deze editie accelereert binnen 3,4 seconden van 0 naar 100 km/u en is nog krachtiger dankzij het materiaalgebruik aan de buitenkant, die van koolstof-titanium is gemaakt. De toevoeging van titanium maakt de wagen extra stevig en robuust, waardoor de auto minder snel beschadigingen oploopt. Zoals de naam al doet vermoeden, zijn er maar vijf exemplaren van de Cinque geproduceerd. Hierdoor blijft de exclusiviteit van het merk behouden en is het tweedehands aanbod er simpelweg niet. Wie de Cinque als tweedehands auto wil rijden, moet goede contacten hebben en niet te vergeten een dikke portemonnee.

De opvolger van de Zonda liet tot 2012 op zich wachten, maar maakte zijn debuut al in 2011 op de Autosalon van Genève: de Pagani Huayra, vernoemd naar Huayra-tata, een windgod van de Argentijnse inheemse Quechua-bevolking. Net als zijn voorganger is de Huayra ontworpen door ingenieur en oprichter Horacio Pagani, met hulp van Mercedes-Benz. De assemblage vindt plaats in de fabriek in Modena. Net als bij de Zonda is de motor in het midden van de wagen geplaatst. Deze motor is een 5980 cc twin-turbo V12, wederom geproduceerd en speciaal voor de Huayra ontwikkeld door Mercedes-Benz. De motoren worden met de hand geproduceerd en de oplage is gelimiteerd tot honderd exemplaren, waardoor de Huayra dat ook is. Met de V12 motor kan een maximumsnelheid van 383 km/u worden gehaald en van 0 naar 100 snelt de Huayra in 2,8 seconden.

Een speciale eigenschap van de Huayra, en een belangrijk verschil met zijn voorganger, is het gebruik van actieve aerodynamica. De hoogte van het chassis kan worden aangepast aan de snelheid van de auto, zodat de luchtstroming wordt geoptimaliseerd. De informatie hierover wordt door een speciaal systeem bijgehouden en op basis van deze informatie wordt de hoogte van het chassis aangepast. Op deze manier is het gelukt de weerstandscoëfficiënt van de Huayra lager te maken dan die van de Zonda. De wagen is daardoor ook iets zuiniger: in de stad verbruikt de wagen 23 liter per 100 kilometer en op de snelweg verbruikt de Huayra 17 liter per 100 kilometer. Het tweedehands verkrijgen van de Huayra is zeer moeilijk door de beperkte oplage van de wagen. Mogelijk komen er in de toekomst nog speciale edities van de Huayra uit, die ongetwijfeld zeer exclusief zullen zijn.