Pontiac

Vooral de sportmodellen van Pontiac waren succesvol als importauto

In Europa waren de modellen van Pontiac altijd voertuigen die men maar zelden zag. Toen het moederconcern General Motors (GM) aankondigde dat het merk vanwege bezuinigingsmaatregelen en de reductie van het merkportfolio in 2009/2010 zou worden stopgezet, schonk men hier dan ook weinig aandacht aan. In Noord-Amerika was dat anders. Hier golden de sedans, coupés en cabriolets van Pontiac uiterlijk sinds de jaren ‘50 als betaalbare modellen met een sportief design en een sportieve motor. Sinds eind jaren ’60 speelden voor de import naar Europa vooral de coupés en cabriolets uit de Pontiac sportautoserie GTO een rol. Net als de Pontiac Firebird die in 1967 in de Pony car klasse verscheen, de Pontiac Grand Am en de Pontiac Grand Prix. De compacte Pontiac Astre, Pontiac LeMans en de in 2009 nieuw verschenen Pontiac G3 werden buiten de Amerikaanse markten nauwelijks aangeboden.

De sedans, combi’s, coupés en cabriolets van Pontiac

De fabrikant bracht vanaf 1972 de Pontiac Grand Am op de markt als vierdeurs sedan en coupé. Deze sportief gemotoriseerde modellen hoorden bij de middenklasse serie Pontiac LeMans. De topversie van de Pontiac Grand Am werd aangeboden met een 7,5 liter V8-motor. In Europa verscheen hij vooral als coupé in een klein aantal op straat. De productie hiervan werd in 2004 beëindigd en daarna werd hij opgevolgd door de Pontiac G6. De klassieker van Pontiac werd tot 2009 onder de nieuwe modelnaam voortaan ook als cabriolet gebouwd. Boven de Pontiac Grand Am stond de van 1968 tot 2008 in zeven generaties geproduceerde Pontiac Grand Prix, die als sedan en coupé op de markt kwam. Als opvolgermodel introduceerde de fabrikant in 2007 de Pontiac G8. Deze loste tegelijkertijd de Pontiac Bonneville af en bleef tot 2009 als sedan in de collectie. Voor de Amerikaanse markt produceerde Pontiac bovendien ook combi’s zoals de Pontiac Safari, Pontiac Parisienne en Pontiac Catalina.

De sportauto’s van het merk Pontiac

Het eerste model uit zijn klassieke sportautoserie introduceerde de fabrikant in 1964 met de coupé Pontiac GTO. Met zijn V8-motor en cilinderinhoud van 6,4 liter werd hij de medestichter van de Amerikaanse voertuigklasse van de muscle cars en was hij tien jaar lang bepalend voor het sportieve optreden van het merk. Pas dertig jaar na de productiebeëindiging van de eerste generatie verscheen er een nieuwe generatie. Tussen 2003 en 2006 liet Pontiac de legendarische GTO in Australië namelijk voor korte tijd weer van de band rollen. De tweede sportautoklassieker van het merk werd de in 1967 gepresenteerde Pontiac Firebird, die tot 2002 in vier generaties als tweezits coupé en in de laatste bouwfase ook als cabriolet met stoffen dak werd aangeboden. Het modelpalet van de sportieve tweezitters werd in 1984 uitgebreid met de middenmotor sportauto Pontiac Fiero. Deze bleef echter slechts vier jaar in de collectie. In 2005 probeerde Pontiac nog een keer vier jaar lang een model in de sportautosector te positioneren met de roadster Pontiac Solstice.

De SUV’s en MPV’s van Pontiac

Het moederconcern GM breidde de voertuigcollectie van zijn tot dusver op sportieve auto’s gespecialiseerde merk in 1990 uit met de Pontiac Trans Sport. De in 1996 gepresenteerde tweede generatie van de Pontiac Trans Sport verscheen in Europa in het begin onder de naam Opel Sintra. Vanaf 1999 kwam hij dan als Chevrolet Trans Sport op de markt. Onder het merk Pontiac bood MG tussen 2001 en 2005 de SUV Pontiac Aztek aan. Deze werd vanaf 2005 tot aan de beëindiging van het merk opgevolgd door de Pontiac Torrent.