Interesse in een Pontiac GTO
Alle artikelen
Special: Renault – Paleis 5 – Fluence en Clio Grandtour en RS zijn de sterren bij Renault
Special: Seat – Paleis 9 – Olé, olé voor Leon en Toledo
Test: Mini Countryman Cooper d – De geest en de letter
Mazda CX-60 e-Skyactiv PHEV: eerste keer, goede keer?
Test: Mercedes E-Klasse, van taxi tot iPad (2023)
Seat Mii Electric: klein maar dapper
In Europa werd Pontiac in de jaren '60 bekend, toen GM meteen twee sportauto's van dit merk op de markt bracht. Dat waren de Pontiac Firebird, die in 1967 als cabriolet en coupé gepresenteerd werd, en de in 1964 gepresenteerde Pontiac GTO. De Pontiac GTO verscheen eveneens in twee carrosserieversies: als coupé en in een open versie met stoffen dak of hardtop. Deze eerste generatie van de Pontiac GTO wordt gezien als de medestichter van het Amerikaanse muscle car tijdperk.
In 2004 verschijnt er een nieuwe oplage van de Pontiac GTO
Hoewel deze sterk gemotoriseerde coupés en cabriolets naar Amerikaanse begrippen niet duur in de aanschaf waren, helemaal omdat ze als echte sportauto's golden en konden concurreren met prestigieuze Europese concurrenten, daalden de afzetaantallen in de jaren '70 vanwege de oliecrisissen. Na drie generaties rolde in 1975 de voorlopig laatste Pontiac GTO van de band. Vervolgens verscheen er tussen 2004 en 2006 voor korte tijd een nieuwe oplage toen de Australische GM-dochter Holden als opvolger van de Pontiac GTO een coupé op de markt bracht die in Europa als importvoertuig verkrijgbaar was.
De motoren van de Pontiac GTO
Kenmerkend aan de historische Pontiac GTO generaties van 1964 tot 1975 waren de achtcilindermotoren met een grote cilinderinhoud. De coupé en cabriolet hadden in het beginjaar in de basisversie een prestatievermogen van 242 kW (329 pk). In de jaren daarna werd het prestatievermogen van de basisversie verhoogd naar 250 kW (340 pk). In de tweede generatie van 1967 tot 1973 beschikte de Pontiac GTO met de Ram Air topmotor over een prestatievermogen van 280 kW (381 pk). In de derde generatie vanaf 1974 werd de Pontiac GTO niet meer als cabriolet aangeboden. De coupé had voortaan een V8-motor met een prestatievermogen van nog maar 150 kW (204 pk). Daarmee fungeerde hij als instapmodel naast de Pontiac Grand Am. De moderne generatie van de Pontiac GTO die vanaf 2004 in de VS verkrijgbaar was werd bij de Australische GM-dochter Holden geproduceerd. Hij werd uitgerust met V8-motoren die ook gebruikt werden voor de Corvette. Men kon kiezen uit een motor met een cilinderinhoud van 5,7 liter of een motor met een cilinderinhoud van 6,0 liter. Met de kleinere motor had de Pontiac GTO een prestatievermogen van 260 kW (353 pk), de grotere motor gaf de coupé een prestatievermogen van 300 kW (408 pk).
