Suzuki Splash

Goeie redenen

• Voor een kleine auto is de Suzuki Splash zeker vooraan ruim. Ook achteraan zit je met twee passagiers comfortabel, omdat je goed rechtop zit en de hoofdruimte ruim bemeten is. Bovendien kan de achterbank in een wip neer en dan krijg je een behoorlijk vlakke laadvloer.

• We willen de 1.0-driecilinder niet helemaal afschrijven, maar het was veel beter leven met de 1.2. Die viercilinder draait zachter en is kwiek genoeg (0-100 km/h in 12,5 s), dankzij het lage gewicht van de Splash.

• Dat de Splash zich ook op de snelweg weet te weren, heeft hij onder meer aan zijn onderstel te danken. De relatief hoge koets heeft weinig last van hellen, noch van zijwind. Als er echt veel kilometers worden afgelegd, is er ook een diesel.

• Je zou het hem niet nageven en lange voorwerpen zijn niets voor de Splash, maar met de achterbank plat valt er een kleine studentenkamer in één keer te verhuizen. Lange voorwerpen moeten eventueel maar op het dak.

Alle belangrijke gegevens over de Suzuki Splash

Suzuki was voor het Splash/Agila-project verantwoordelijk voor het chassis en de motoren en de Japanners hebben zeer degelijk werk geleverd. Opel heeft zich vooral beziggehouden met het design van het duo. Was het vorige duo nog te veel een kartonnen doos, dan weet de laatste Splash zich als een moderne kleine bijna-alleskunner te presenteren. Suzuki wijzigde op allerlei kleine details zijn benzinemotoren om de eigenheid van de Splash te beklemtonen, maar in de basis zijn ze gelijk aan de krachtbronnen die in de Agila terecht kwamen.

Motoren

De line-up begint met de 1.0-driecilinder benzinemotor die goed was voor 68 pk en 90 Nm en (optioneel) met een start-stopsysteem was uitgerust. Hij liet een verbruik optekenen van 5 l/100 km en een CO2-uitstoot van 106 g/km. Hij kwam uiteindelijk niet naar België.

Kwam wel: de 1.2, een viercilinder met een gemiddeld verbruik van 5,0 l/100 km en een CO2-uitstoot van 115 g/km. Het blok viel onder de Euro 5-norm en was 94 pk en 118 Nm sterk. Hij kreeg net als de driecilinder multipoint-indirecte injectie, maar met een licht verhoogde compressieverhouding was hij wel een fractie zuiniger.

Derde in de lijn: de 1.3 CDTI van Opel zelf (al kwam de basisversie van de Fiat-groep). Die leverde 70 pk, maar was met 170 Nm wel de meest werklustige en met een gemiddeld verbruik van 4,5 l/100 km ook nog eens de zuinigste.

Afmetingen

De Splash is 3,72 meter lang, 1,68 meter breed en 1,59 meter hoog, met een wielbasis van 2,36 meter, een koffer van 187 liter tot 1.000 liter en een tankinhoud van 45 liter. Daarmee kom je in de Splash zeker 900 kilometer ver. Met een automaat weegt de Splash 1.105 kilogram, met de manuele vijfbak 1.065 kilogram.

Uitvoeringen

Tussen 2008 en 2014 waren er twee Splashes. In 2012 kreeg de Suzuki namelijk een facelift, met vooral een licht gewijzigde neus. Naast de basisuitvoering GA (Grand Advantage) bouwde Suzuki van de Splash ook een GLS, met een luxueuzere standaarduitrusting.

Nieuw- en tweedehandsprijzen

Suzuki ging zijn prijzen niet bewust lager houden dan die van de Agila: de catalogusprijzen waren gelijklopend. Alleen hanteerde Suzuki België een kortingsbeleid. Officieel kostte de Splash met driecilinder nieuw zo’n 10.000 euro, de viercilinder in GLS-uitvoering 13.000 euro met Elegance Pack. Voor de automaat kwam er nog eens 4.000 euro bij. Voor de diesel betaalde je 14.599 euro. Dat is relatief veel geld voor een kleine auto. Temeer omdat er na een jaar of zeven niet zoveel van dat bedrag overschiet op de tweedehandsmarkt. De jongste Splash is van 2014 en kost gemiddeld nog zo’n 5.000 euro. Diesel of benzine heeft niet zo’n grote invloed op de vraagprijs.

Design-highlights en interieur

Exterieur

Opel liet de wereld graag weten dat ze zelf voor het design van de Agila/Splash hebben gezorgd. Dat de Agila/Splash op het verkorte chassis van de Swift stond, werd dan weer minder benadrukt. De auto is ook minder hoekig geworden en is in de daklijn smaller dan zijn spoorbreedte, wat aan in de flanken nog kenmerkender wordt door de uitgestulpte wielkasten achteraan. Ook met zijn front heeft Suzuki duidelijk andere accenten gelegd, de koplampen zijn dan zo goed als gelijk aan de Opel.

Interieur

Net als bij de Agila kreeg de Splash een plompverloren toerenteller bovenop de boordplank. In het instrumentenbord bleef er namelijk niet veel plaats over voor andere dingen dan de grote ronde klok met snelheidsmeter en wat secundaire aanduidingen. Een verzorgde middenconsole met radio, verwarming en versnellingspook completeerde de voorkant. Stoelen deden hun typering eer aan, de achterbank (volgens Suzuki goed voor drie passagiers, in de praktijk eerder voor twee) was op te klappen. Alles bij elkaar een verzorgd interieur, dat verrassend veel licht binnenliet en plaats en opbergmogelijkheden bood.

Rijhulp en veiligheid

In 2008 testte Euro Ncap de Suzuki Splash, die in dezelfde Hongaarse fabriek als de Agila werd gebouwd. De Splash scoorde verrassend goed: vier sterren, met een prima bescherming voor kinderen en voetgangers. Toen waren veiligheidsassistenten nog niet dwingend aanwezig, en die heeft de Splash ook niet. Airbags wel, vier in totaal, en ABS was in die tijd ook bij kleine auto’s vanzelfsprekend.

Alternatieven

Opel zelf natuurlijk, met de Agila, de Hyundai i10, en groter maar even goedkoop: Dacia Sandero. Leuker is de Fiat Panda (zeker zijn 4x4). Nog alternatieven zijn er in de vorm van de Renault Modus, Nissan Note of Cube, en de VW Lupo. Even klein maar minder handig: de drieling C1, Aygo, 107. Het wemelde in die tijd van de kleine auto’s.