Volvo P1800

Goede redenen

• Hoe iconische kan een auto worden? In dit geval is dat al helemaal waar omdat de P1800 buiten de lijn van de andere Volvo’s lag. Die waren vooral bekend om hun degelijkheid, niet om hun frivool gelijnde koetswerk.

• De B18-motor van Volvo is legendarisch betrouwbaar en er zijn exemplaren die miljoenen kilometers gereden hebben. Ook niet onbelangrijk: er valt makkelijk aan te sleutelen.

• Ook vandaag, meer dan 70 jaar na zijn geboorte, valt er in een P1800 nog behoorlijk met het verkeer mee te rijden. En waar vind je ze nog, auto’s met de motor voorin en de aandrijving achteraan?

• Wie een beetje handig is, vindt in een ietwat aftandse P1800 een (relatief) betaalbaar restauratie-object. Mits de restauratie goed gedocumenteerd wordt, is de return on investment aanzienlijk.

Belangrijke gegevens

Motoren

Zo gaat dat bij Volvo: de B staat voor benzine, de 18 voor de cilinderinhoud (1800 cc) en als daar nog een E bijkomt, staat dat voor inspuiting. De P1800 kreeg echter eerst een B18 met dubbele carburator, die in de loop van zijn carrière om de paar jaren een paar pk’s bij kreeg. Hij kreeg daarnaast ook een grotere cilinderinhoud als B20B met 120 pk 167 Nm en dan was er de B18E; een 1800 cc viercilinder met injectie goed voor 130 pk.

Afmetingen

De P1800 was geen echt kleine auto: hij meette 4,35 meter lang, 1,7 meter breed en 1,3 meter hoog. Dat alles samen maakte hem 1.130 kg zwaar en dat was voor die tijd een behoorlijk gewicht, zeker als je er maar met 2 fatsoenlijk in kon zitten. De P1800 ES was een paar millimeter langer en breder, en een heel klein beetje zwaarder. Beide hadden wel een tank van 45 liter, goed voor 400 km aan één stuk.

Varianten

Naast de Coupé en de Shooting Brake had de P1800 niet zoveel variaties op het thema. De ES kwam er ook pas in de laatste jaren. Volvo wilde wel een duidelijk onderscheid maken tussen de P1800 en de P1800 S. De eerste werd in Engeland gebouwd bij Jensen, de tweede weer bij Volvo in Zweden zelf. De S is daardoor aanzienlijk kwalitatiever in elkaar gemonteerd. De P1800 ES is alleen door Volvo gebouwd en kreeg in de 3 jaar dat hij gebouwd werd alleen een injectiemotor ingebouwd.

Prijzen

Vandaag moet je al heel erg goed zoeken om een P1800 in goede staat rond € 45.000 te kunnen kopen. Wie onder dat bedrag zoekt, zal het veelal zonder de S moeten stellen en weet dan dat de bouwkwaliteit niet op punt staat. De P1800 ES is gemiddeld zo’n € 20.000 duurder dan de S, maar is inherent ook de meest recente. Wie hem goedkoper dan € 60.000 op de kop kan tikken, zal waarschijnlijk nog wat werk te doen hebben.

Design

Buitenzijde

We moeten Helmer Petterson eeuwig dankbaar zijn, want hij was verantwoordelijk voor deze P1800. Die wordt beschouwd als één van de fraaiste auto’s uit de jaren zestig en vaak zelfs in één adem genoemd met de Jaguar E-type, hoewel de Volvo lang niet die sportieve prestaties nastreeft. In ieder geval was de neus typisch sportief uit die jaren, maar toch Zweeds minimalistisch. Pas in profiel zien we het geniale van de P1800. Terwijl de flanklijn zo goed als evenwijdig met het asfalt over de hele lengte van de auto loopt, neemt het dak een flink gestrekte duik die zich verderzet in de koffer, maar dat zie je pas bij achteraanzicht. Dan vallen ook de ranke vinnen op, die de Amerikaanse markt in vervoering moesten brengen. Achterlichten worden via een knik aangehouden boven de achterste wielkasten en chroomlijsten accentueren de flank. De ES viel vooral op door zijn ontzettend grote glaspartijen, waaronder de oversized achterruit zonder frame die als achterklep diende.

Binnenkant

Het dashboard strekt zich in wezen over de hele voorkant van de auto uit, met helemaal rechts nog plaats voor de radio. Het reilen en zeilen van de auto wordt in 5 ronde meters en één verticaal exemplaar weergegeven. De flinke bedieningsknoppen vinden daaronder plaats. Het stuur was standaard tweespakig, zoals sportsturen in die tijd werden vormgegeven. Achteraan zijn er nog 2 zitjes waar kinderen terecht konden. Bij de ES was vooral de hoofd- en beenruimte achteraan een stuk rianter. Hier konden wel volwassen mensen mee, want ondanks maar 2 deuren, ging de instap naar achteren vrij vlot.

Veiligheid

Nadat Volvo zijn coupé nog een paar pk’s extra had gegeven, werden er 4 schijfremmen rondom gemonteerd. Tot zover de veiligheid. Veiligheidsgordels, hoofdsteunen en schokabsorberende bumpers zaten wel al in het achterhoofd van de Volvo-ingenieurs, maar werden op de P1800 niet gebruikt.

Alternatieven

Ze gooiden je destijds nog net niet het hoofd in met de sportieve coupés, genre Fiat 124 Sport, Alfa Romeo Giulietta C. Die kwamen destijds vooral uit Italië, want in Duitsland was de WOII-ban op fijne auto’s nog maar net opgeheven en die moesten het stellen met een Kadett Coupé. In Groot-Brittannië waren vooral roadsters sportieve concurrenten, maar Sunbeam had wel een coupé en ook Triumph had met de GT6 een gelijkaardige variant. Uit Amerika kwam de Ford Mustang met zijn V8, maar net als de Type E van Jaguar speelde die een volle klasse hoger.