Een runflat-band is zo gemaakt dat er na een lekke band nog steeds verder gereden kan worden. In de meeste gevallen beschikt de runflat-band over een zelfsteunende zijwand dit het gewicht van een auto een tijdlang kan dragen. Het is daarbij wel belangrijk om de limieten van de band te respecteren. Zo dien je na een lekke runflat-band je snelheid te verlagen tot maximaal 80 km/u en mag je niet meer dan 80 kilometer verder rijden met deze band. Het is dus niet zo dat een runflat-band niet “plat” kan raken, wel kan je nog een stukje verder rijden op zo’n runflat-band.
De voordelen van een runflat-band spreken voor zich:
Naast voordelen heeft de runflat-band ook enkele nadelen:
Er is geen vaste codering of kleurcode waaraan runflat-banden te herkennen zijn. Alle fabrikanten geven de band een eigen naam. Dunlop gebruikt DSST, GoodYear noemt het EMT, Bridgestone koos voor RFT, Continental bedacht SSR en Michelin gebruikt de naam ZP om er maar enkele te benoemen. Niet eenvoudig, dus raadpleeg een bandenspecialist voor zowel de aanschaf als montage.