McLaren laat net weten dat het een nog betere variant heeft: de McLaren MSO HS. Dus we houden van de McLaren 675 LT. Hij hoort thuis bij de McLaren F1’s en andere Ferrari F40’s, en wat nog meer. Een supercar, zoniet dé supercar. Wat kan je daar nog aan verbeteren?
Wanneer carbon niet licht genoeg meer is
Wel, nog een en ander blijkbaar. Deze versie is het werk van McLaren Special Operations (MSO), zeg maar de Q-branch van het merk. Die haalde nog gewicht weg uit de 675 LT.
Dat gebeurde op een redelijk nerdy manier, zoals lichter glas en een kofferklep uit polycarbonaat. Of wanneer carbon al niet genoeg meer is. De hele uitlaatlijn in titanium is herwerkt om meer vermogen op te wekken. De MSO HS produceert zo 678 pk uit zijn 3.8 V8 biturbo, tegenover 665 pk voor de 675 LT. Met alcantarabekleding in plaats van leder wint hij nog eens 3,5 kilogram en de racestoelen uit de McLaren P1 leveren nog eens 15 kilogram winst op.
Alle 25 al verkocht
De achtervleugel wijzigde om meer druk te geven, 220 kilogram bij 240 km/u. MSO voorzag verder in een complex telemetriesysteem en twee camera’s, waarmee de eigenaar zijn circuitritten kan analyseren.
Van de MSO HS worden slechts 25 exemplaren gebouwd, allen verschillend van elkaar. De prijs is irrelevant, want ze zijn reeds allemaal verkocht.
