Denk maar niet dat het zijn hogere prijskaartje is dat het ’m doet, noch het idee dat je met een Rolls meer luxe in huis haalt dan met de anderen. Met een lengte van 5,40 meter imponeert de Ghost van bij de eerste oogopslag, dat spreekt vanzelf. Maar ook dat is niet wat hem beter maakt dan de anderen. Nee, het is zijn grootsheid.
De deur staat uitnodigend open, maar ik durf niet instappen. Geïntimideerd. Maar goed, zo’n kans dient zich geen twee keer aan, en dus stap ik uiteindelijk over de drempel. Eens op de bestuurdersstoel neergevleid, volgt opnieuw een moment van vertwijfeling. Nooit heb ik mijn kont in een dergelijk voertuig geparkeerd. Mijn voeten raken nooit de bodem, maar verdwijnen in een puur wollen tapijt, vuistdik. Ik lijk wel weggezonken in een fauteuil, zo lijkt het toch. De Rolls beschikt niet over een gewone stoel. Nee, de leuning van de stoel drapeert zich om de bestuurder en loopt door tot aan de deurflank. Alles voelt zijdezacht aan. Geen enkele S-klasse, zelfs geen Bentley kan hierop een antwoord bieden.
100% exclusief
In het interieur herinnert niets eraan dat BMW eigenlijk de plak zwaait bij Rolls Royce. Geen bediening van de richtingaanwijzers, geen enkel scherm komt uit het BMW-schap. Dit is andere koek dan de Bentleys met hun Audi- en VW-tellerpartijen.
Geen detail is te veel. De inrichting is sober en smaakvol. Geen overdaad aan knopjes, de functies die je slechts zelden gebruikt blijven verborgen voor het oog, en zelfs het navigatiescherm verdwijnt achter een paneel – hout natuurlijk – wanneer het in sluimerstand verkeert. Alles voor de elegantie.
Wederzijds respect
Je hebt slechts een druk op een knop nodig om de V12 te wekken. Hij heeft Beierse origines, maar is zwaar onder handen genomen. Zo klom de cilinderinhoud van 6 naar 6.6 liter. Een automaat is zijn natuurlijke transmissiekeuze, traditioneel met uitsluitend een kleine hendel achter het stuur om te kiezen tussen R, N en D. Geen ‘Sport’ of ‘Manual’. Zelfs niet nodig om de sprint naar 100 km/u af te haspelen in 4,9 seconden. De enige ongebruikelijke stand is ‘Low’. Om aan kruipsnelheid voort te bewegen. Vast handig in defilés.
Enkele seconden later glijden we weg. Al meteen merk ik dat je vrij hoog achter het stuur zit. Hoger in vergelijking met zijn concurrenten, maar lager dan in een andere Rolls. En daarmee verdient de Ghost het statuut van rijdersauto, in plaats van chauffeursauto. De hoge positie brengt deze keer niet het superioriteitsgevoel over andere weggebruikers, maar wel een gevoel van veiligheid. Omdat je toch wat verder kan kijken, neem je een meer relaxte rijstijl aan. Deze Rolls verzacht de zeden, zoniet die van jezelf, dan wel die van de anderen. Want een Rolls wekt niet zozeer jaloezie op, dan wel bewondering.
Ondraaglijk licht
In de Ghost tuimel je van de ene verbazing in de andere. Die waanzinnige mix van lichtheid en toch haarscherp sturend. Of zijn haast telepathische reactie op de minste druk van je rechtervoet. Even duwen en hop, hij schiet weg. Nog een beetje meer, en de geweldige automaat (de achttraps die je ook bij BMW vindt) schakelt boterzacht een tandje terug om de 563 pk meer vrijheid te geven. En dat in alle stilte. En wanneer je stilletjes een bocht neemt in een klein straatje, zorgen de 780 Nm (vanaf 1.500 opm) voor acceleratiekracht. En nooit denk je in termen van sprinten, of ontploffen. Steeds schrijdt of glijdt de Ghost voort, ongeacht de staat van het wegdek.
Is de Ghost perfect? Nee, wanneer het erom gaat perfectie na te streven, doen de grote Duitse constructeurs beter. Maar daardoor worden die producten ook bijzonder steriel in vergelijking met de charme die de Ghost tentoon spreidt.
We hebben het er vaak moeilijk mee om te begrijpen waarom een auto 100.000 euro moet kosten. Hier hebben we het over 300.000 euro, en vinden we elke euro zijn geld waard. Dit is een hoge prijs die je moet betalen voor luxe, maar het is ook de prijs die je betaalt voor een auto die anders wil zijn dan de anderen... door er torenhoog boven uit te steken.
