Eigenlijk is de Renault Espace nooit meer dan een geintje geweest. Maar dan wel een heel goed geintje, want 25 jaar na zijn debuut zijn we hem nog niet vergeten.
Janker
Nu, deze Renault Espace F1 heeft op zijn algehele vorm na, weinig gemeenschappelijk met de Renault Espace die in 1994 nog in best grote getale het straatbeeld bevolkte. Jawel, toen was de monovolume nog populair. Renault was op dat moment ook in de F1 aanwezig, als motorleverancier voor het oppermachtige Williams. Ja, oppermachtig toen nog. En we spraken toen ook nog over echte motoren, een atmosferische 3,5-liter V10 die hoger jankte dan alle wolven in het bos samen. Toen moest er nog gewerkt worden om 800 pk uit de krukas te wringen.
TGV volgen
De Espace F1 is eigenlijk het onderstel van de Williams FW15C uit 1993, met mooi in het midden die machtige V10 van Renault Sport gepositioneerd. Matra, dat destijds de productie verzorgde van de Espace, bouwde er deze opvallende koets rond, met stevig wat spoilers om toch maar zeker op planeet Aarde te blijven. Rond de V10 zijn twee stoelen gebouwd, en ook vooraan zijn er twee plaatsen. Met zijn schakelbediening aan het stuur, knalt de Espace F1 naar 100 km/u in minder dan 3 seconden, heeft hij maar iets meer dan 6 seconden nodig om 200 km/u te halen en kan hij rustig door naar 300 km/u. Je kan er dus rustig mee in het spoor van de TGV blijven, quoi.
Naar het museum
Renault deed er enkele testritten mee en demonstreerde hem met Alain Prost – toen Williams-rijder – achter het stuur… en borg hem vervolgens op in het museum. Eigenlijk heeft niemand er echt een idee van wat Renault er juist mee wilde bereiken, maar we hebben toch goed gelachen… en we zijn hem niet vergeten. Dat kunnen we van de andere Espaces uit die tijd niet zeggen.