Liefst zes generaties van de Mercedes E-klasse en zijn voorgangers had de constructeur voor ons klaar staan.
De oudste was de Mercedes 170 DS (ook bekend onder zijn typenaam W191), die tussen 1947 en 1955 is geproduceerd. De jongste was de Mercedes 300 E (W124), die tussen 1984 en 1996 het vaandel hoog hield. Tussenin bevonden zich de Mercedes 180 A Ponton (W120 1953 – 1962), de Mercedes 200 (W110 1961 – 1968), de Mercedes 230 (W123: 1968 – 1976) en de Mercedes 180 E (W114: 1976 – 1985). De kans is groot dat u ooit op de achterbank bent beland van één van deze wagens, want over heel Europa stonden ze bekend als de best mogelijke taxi’s.
Flashback
Onze reis door de tijd wordt zichtbaar en voelbaar bij elke overstap. Elk van deze Mercedessen is een kind van zijn tijd, en toont dat nog het duidelijkst in het interieur. Mercedes gunt ons telkens een goeie 30 kilometer achter het stuur, voor we naar het volgende model flitsen. Net genoeg om je volledig onder te dompelen in de sfeer van weleer.
Veiligheid
In de Mercedes 170 DS, de oudste van het lot, raken we bijzonder gecharmeerd door het interieur dat wel een klein salon lijkt. De stoelen zijn zacht en op de boordplank heeft zowaar een vaas plaatsgevat. Met de Mercedes 180 A Ponton breekt een belangrijk nieuw hoofdstuk aan voor het merk. Dit is het eerste model met het koetswerk uit één stuk (monocoque), waarop elastische bumpers zijn gemonteerd, aerodynamische remmen en een dag/nacht stand voor de achteruitkijkspiegel. Veiligheidssnufjes, ze zijn ooit klein begonnen.
Zowel met zijn uiterlijk als zijn interieurdesign is de Mercedes 200 ‘Fintail’ de meest Amerikaanse van de bende. Zijn vleugels zijn met chroom versierd, hij heeft een leuk ontworpen toerenteller en zijn stuur is uit bakeliet.
Eind jaren ’60 grijpt Mercedes met de 230 terug op een veel klassieker lijn, waarin de statigheid nog meer naar voor komt. Volgens verschillende experts is dit de echte grondlegger van wat we nu kennen als de Mercedes E-klasse. In 1965 maakt Mercedes een opsplitsing met de komst van de W108 en W109 reeks, de voorlopers van de huidige S-klasse.
Tot slot zijn er de Mercedes 280 E en de Mercedes 300 E, de jongste van de bende. De tweede betekent zelfs nog een grote sprong vooruit, want de elektronica maakt voor het eerst zichtbaar zijn opwachting. De familielijn is duidelijk zichtbaar wanneer je de hele reeks naast elkaar ziet staan. Wel grappig hoe jaar na jaar de radiatorroosters gegroeid zijn.
Echte klasse
Het rijden vereist zeker voor de oudere modellen een zekere fijngevoeligheid. Het stuur voelt licht aan de remmen vragen anticiperend rijden. Je moet ook geregeld het pedaal oppompen om de remkracht opnieuw op te bouwen. De Mercedes 170 DS hoort echt bij een andere, oudere generatie auto’s. Maar de anderen sturen eigenlijk verbazend modern. Hun rijcomfort is nog steeds aanzienlijk, je ziet wel waar de kwaliteiten van de E-klasse gegroeid zijn. Of de motor nu een vier- of een zescilinder is, hij moet nooit naar adem happen. Bij de minste druk op het gaspedaal zie je hoe de ster op de motorkap majestueus omhoog rijst in de acceleratie. Voor ons is het na deze rit wel duidelijk: Mercedes mag het woord ‘klasse’ met recht en rede gebruiken.
