Lamborghini Miura Sculpture
De Lamborghini Miura hoort sowieso bij de automobiele pin-ups. Uitgekleed belandt hij helemaal in het schap +18-jaar. Maar dit is meer dan een kunstige aanpak alleen. Lamborghini’s Polo Storico maakt hier zichtbaar welke onderdelen je nog via de fabriek voor de Miura kan bestellen. Maar van ons mag hij ook gewoon zo in de living.
El Nandu
Fiat heeft zijn Beest van Turijn. Volgens dezelfde filosofie, maar dan veel ranker, krijgen we van de Argentijnse klassiekerbrigade Pur Sang deze Nicola Romeo, gedoopt ‘El Nandu’ (een soort struisvogel). Het verhaal begint met een authentieke Isotta Fraschini vliegtuigmotor uit 1910. Deze 14,7-liter zes-in-lijn motor was een creatie van Nicola Romeo, die later de Alfa-fabriek in Milaan zou overnemen en er zijn naam aan toevoegen. De heren van Pur Sang vroegen zich af wat voor auto bij deze motor zou passen. Dit is het resultaat. Het kostte hen drie jaar werk, en in 2017 was El Nandu klaar. Knettergek.
Bugatti Type 59 Sport
Koning Leopold III was een verwoed autoliefhebber. In zijn latere jaren kwam hij graag op visite bij Enzo Ferrari, maar het autovirus sloeg al veel vroeger toe bij onze vorst. Getuige deze prachtige Bugatti Type 59 Sport uit 1934. In 1934 werd deze auto in handen van fabrieksrijder Réné Dreyfus nog derde in de Grote Prijs van Monaco en won hij de Grote Prijs van België in Spa. Vervolgens werd hij omgebouwd tot sportwagen met koplampen en racete hij nog tot 1937… waarna hij in het zwart werd gespoten en eigendom werd van de toen nog erg jonge Belgische koning Leopold III. De volgende vier eigenaars hebben de auto zo goed mogelijk bewaard, wat hem nu een magnifiek patina oplevert. Veilinghuis Gooding biedt hem op een bijzondere veiling in hartje Londen aan op 1 april. Wie minstens 10 miljoen pond opzij kan leggen, kruist best al de Passion of a Lifetime-veiling aan in zijn agenda.
Renault Prototype H
Nee, deze staat niet in de lijst omdat hij mooi is. Op de stand van Renault Classic smolten we wel voor de bloedmooie Primaquatre Sapar en de Torino. Van de Prototype H zijn we eerlijk gezegd blij dat we hem nooit in productie hebben moeten ontmoeten. Maar zijn verhaal is boeiend. Met de 16 uit 1965 heeft Renault een succesnummer beet. De familieberline met grote vijfde deur is ruim en onwaarschijnlijk comfortabel. Volgens de Renault-directie is er in het gamma nog plaats voor een ‘super R16’. We zien een mastodont van 5 meter lang, die de sierlijke eenvoud mist van de R16. Log, lelijk, en voorzien van een 3,5-liter V8 die Renault bij Peugeot haalt. In 1969 verdwijnt het Prototype H in de diepste kelders van Boulogne-Billancourt. Maar waarom we hem er hier toch bij willen: in 1975 kreeg het Prototype H toch een vervolg, in de vorm van de Renault 20 en de Renault 30… die gelukkig toch iets meer finesse aan de dag legden.
Citroën GS
We hadden net de vijftigste verjaardag van de SM, maar binnen de Citroën-stal viert er nog een publiekslieveling zijn halve eeuw: de GS. Tussen 1970 en zijn afzwaaien in 1987 – een carrière van liefst 17 jaar – liepen er maar liefst 2,5 miljoen exemplaren van de band. In 1971 was hij Auto van het Jaar. De GS was Citroëns antwoord op de Renault 16. De hydraulisch geregelde ophanging schonk hem dat legendarische Citroën-comfort. Met zijn handremhendel die je uit het dashboard moest trekken en met het vergrootglas in de kilometerteller beschikte hij ook over de eigenzinnige trekjes die het merk karakter gaven. In tegenstelling tot Renault, zorgde Citroën ook voor een breakversie van de GS.
Retromobile loopt nog tot en met zondag.
