Nauwelijks een jaar na de lancering van de charmante kleine cabrio, kidnapt Abarth de 500C. Een fikse anabolenkuur later kan hij als Abarth 500C de straat op. Bij de zichtbare aanpassingen hoort onder meer de mogelijkheid de carrosserie in twee kleurtinten af te werken. Aandacht gegarandeerd.
Deze gespierde versies van de 500C, met hun zwart/witte of donkergrijze/lichtgrijze kleur, steunen op witte velgen met een zwarte wielmoer. Je blik wordt er automatisch heen gezogen. Dit is een Abarth, het mag dus allemaal wat agressiever en dat maakt deze 500C ook graag duidelijk. Al blijft de lieflijke lijn van de 500 steeds de bovenhand houden. Binnenin zijn het vooral de sportstoelen die het onderscheid met een ‘gewone’ Fiat maken.
De beste manier om de verleidingskracht van de Abarth 500C voor te stellen, is te denken dat je zijn eigenaar bent en nog weken – nee, maanden – achterom kijkt wanneer je hem op je oprit parkeert en naar huis wandelt.
Zoals Ferrari
De motor kennen we al uit de Abarth 500C: een 1.4 turbo met 140 pk en een lust voor hoge toeren. Al lijkt de soundtrack in dit model nog een beetje beter verzorgd. De grote nieuwigheid hier, is de gerobitiseerde versnellingsbak. Het gaat om de vijfbak van Fiat, maar nog wat op punt gesteld door Abarth. Op de middenconsole tref je geen pook aan, maar vier knoppen. Alsof je met een kleine Ferrari op weg bent! Deze versnellingsbak duikt later ook op in de Abarth 500, terwijl de cabrio dan ook over een klassieke manuele bak zal beschikken.
Twee is beter dan één
We waren gewaarschuwd. Omdat de 500C vooral voor vrouwelijke klanten is ontwikkeld, en vooral als cruisers bedoeld is, heeft Abarth de vering zachter afgesteld dan in de 500 het geval is. We konden hem proefrijden op het biljartvlakke privécircuit van Fiat, dus het is moeilijk oordelen wat dat op de echte weg geeft.
Pas vanaf 3.000 opm ontbloot de motor zijn ware aard. Daaronder beschik je weliswaar over 200 Nm koppel (in Sportstand, normaal is dat 180 Nm) bij 2.000 opm, maar dat is onvoldoende om je in je stoel geplakt te houden. Toch tovert hij bij hogere toeren een flinke glimlach op je gelaat. De motor heeft het voordeel dat hij slechts 930 kg in beweging moet brengen. Hierdoor haalt hij 100 in een zeer redelijke 7,9 seconden en een top van 205 km/u. Langs de andere kant moet je niet denken dat het officiële gemiddelde van 6,5 l/100 km (CO2: 155 gr/km) een haalbare kaart is. Zeker niet als je dit schorpioentje elke keer opnieuw op zijn staart trapt.
De komst van de DSG-versnellingsbakken met dubbele koppeling hebben de gerobotiseerde bakken zoals die van Fiat eigenlijk richting museum verwezen. Toch slaagt de bak in deze Abarth erin snelle gangwissels te garanderen bij een sportieve rijstijl. En hij schakelt niet automatisch op aan de begrenzer.
Schizofreen
Onderweg toont deze 500C twee gezichten. Wanneer het hard gaat, plakt hij mooi op de gekozen lijn in de bochten. Alleen in heel snelle bochten zoekt hij de buitenkant op. Dankzij het ESP en het TTC (elektronische sperdifferentieelfunctie) acceelereert hij vlot uit de bochten. Je voelt beide systemen nauwelijks ingrijpen. Alleen een lichtje op het dashboard verraadt hun werking.
Wanneer je er echt met het mes tussen de tanden tegenaan gaat, blijf je beter bij de les. Wie een slip weet te beheersen, zal zich goed amuseren. Anderen passen beter op. We kunnen ons zo voorstellen dat je je kan laten verrassen in een snelle bocht met slecht wegdek. En dan hoeven de hobbels niet eens zo erg te zijn...
De Abarth 500C heeft dus karakter. Hij vereist dat je voor jezelf uitmaakt tot hoever je wil gaan en wil onderkennen of je over echte stuurmanskunst beschikt of niet. Voor 21.200 euro beschik je over zowel een leuk speeltje als over een hip modeverschijnsel. Weerstand bieden is eigenlijk zinloos.
