Test: BMW i3s – Stadsracer

We kunnen niet anders dan stellen dat BMW wel houdt van een gokje. Op dit moment waarop de verbrandingsmotor het moeilijkste moment in zijn bestaan lijkt te beleven, gaat alle aandacht naar elektrische auto’s. Daarbij komt de BMW i3 al naar voor als een zeer coherent product. Wat volledig elektrisch rijplezier en dynamiek betreft, vormt hij al de referentie. Bovendien is hij met zijn 4 meter lengte en zijn autonomie van 200 – echte – kilometers op maat van de stad gesneden. Al is zijn prijs van 38.000 natuurlijk een hele investering.

Voor we achter het stuur kropen, verwachtten we dan ook dat de BMW i3s nog betere prestaties zou garanderen en vooral een groter rijbereik. Want dat is toch het eeuwige probleem van een elektrische auto. Maar nee, de BMW i3s brengt alleen maar een meer sportief karakter.

Meer boost en meer sport

Dit is het recept. Op motorvlak is de software gewijzigd om 10 kW extra te vinden en 20 Nm tegenover de i3. Hierdoor schudt de i3s 135 kW (184 pk) en 270 Nm uit zijn mouw, tegenover 125 kW (170 pk) en 250 Nm voor de i3. Ook aan het onderstel en aan de banden heeft BMW flink gesleuteld. De i3s ligt 1 centimeter lager, hij is ook 4 centimeter breder en hij staat op 20-duim wielen. Je moet geen genie zijn om te begrijpen dat deze wijzigingen de wegligging van de i3 nog verbeteren.

Vergeet kasseien

Maar we merken ook in de kleine straatjes van Lissabon, soms nog in kasseien bestraat, hoe die wijzingen ook het comfort afstraffen. Geen marteling, maar hij maakt zijn sportieve inborst wel heel erg duidelijk. Voor een stadswagen is dat niet altijd gunstig. Maar van zodra het wegdek biljartvlak is, laat hij zijn magie zien. De afstelling van zijn stuur is magnifiek. Dankzij zijn remenergierecuperatie hoef je eigenlijk het rempedaal niet meer te gebruiken, gewoon het gas lossen volstaat al om stevig vaart te minderen.

In lange, snelle bochten is hij ronduit verbluffend. Hij is de enige die over een sportmodus beschikt waarmee hij het meeste uit zijn batterijkracht kan halen. Maar wanneer je de zaken echt op de spits drijft, voel je hoe de elektrische motor niet zijn volle potentieel wil benutten. Dat is zeker het geval wanneer de stuurhoek te groot wordt. De i3s vermijdt zo om onderstuur te laten opduiken. Misschien is hij zelfs wat te conservatief… tenzij je het DSC-systeem (stabiliteitscontrole) uitschakelt. Daarvoor trokken we naar het circuit.

Zoals in de Formule E

Met een gelegenheidspiloot om de evenwichtsoefeningen uit te voeren, blijkt de i3s erg gul met sensaties te strooien. De piloot in kwestie was Antonio Felix Da Costa, die voor BMW rijdt in het Formule E-kampioenschap, zeg maar de elektrische F1. Hij demonstreert het erg leuke karakter van de achterwiel aangedreven i3s, zonder dat die in lange drifts wil overgaan. Maar het toont wel aan dat deze i3s de propeller-badge waardig is. Helaas, hier schuilt ook zijn tekortkoming. De i3 is volledig ontwikkeld voor de stad. De i3s is 10 km/u sneller en haalt 160 km/u, maar hij lijkt te zeer berekend op een stratencircuit, en daarvan zijn er niet zoveel. Maar hij lijkt dus wel goed bij de Formule E-filosofie te passen.

Hij kost 3.650 euro meer dan een i3, waardoor hij een basisprijs krijgt van 42.450 euro en 47.000 euro met range extender. Natuurlijk hadden we graag een groter rijbereik gezien, maar het is wel goed nieuws dat ondanks de wijzigingen hij nog steeds goed blijkt voor meer dan 200 kilometer. Via de snelste laadmethode (BMW Wallbox, driefasig) kan hij in 2 uur en 45 minuten opladen, aan een gewone stekker kan het 11 uur duren.