Net zoals de vorige BMW M3 wordt ook het nieuwe model weer aangeboden als berline en coupé. Alleen krijgt elke versie nu zijn eigen benaming, zodat de tweedeurs met aflopende daklijn voortaan als M4 door het leven gaat. Ook de M4 Cabriolet komt er aan, maar andere koetswerkvarianten – Touring of Gran Coupé – zijn niet gepland.
Geen verrassing
De kennismaking met de BMW M4 was natuurlijk geen grote verrassing, aangezien het model al op verschillende autoshows werd getoond. Wel moet gezegd worden dat de wagen er in realiteit nog beter uitziet en hij zijn voorganger meteen oubollig doet lijken. Vooral de vlakkere daklijn maakt de M4 pittiger, terwijl de grote luchtinlaten in de snuit en de aërodynamische vormgeving van de achterpartij een duidelijke statement plaatsen, zonder over de schreef te gaan.
Zescilinderturbo met typische sound
De ontwikkeling van een sportwagen is geen eenvoudige opdracht met de steeds strengere milieunormen en de zorg om de sterkere prestaties makkelijk onder controle te houden. En in het geval van de M3 (en M4) moest ook nog eens beter gedaan worden dan de voorganger die reeds 420 pk uit zijn hoogtoerige V8 puurde. Enkel mikken op meer vermogen had weinig zin, zeker met de efficiëntie in het achterhoofd. Dus werd gekozen voor een 3 liter-zescilinder met twin-turbolader, die ‘slechts’ 11 pk meer produceert en tegelijk een genereus koppel en gunstige emissiewaarden oplevert. Een belangrijk aandachtspunt was de responstijd van de turbo’s die sterk werd gereduceerd en vrijwel onvoelbaar is. Het gebrabbel van de turbo bij gaslossen hoort voortaan bij het typische stemgeluid van de M3/M4.
De zevenbak met dubbele koppeling staat ook bij de BMW M4 weer op de optielijst. Deze transmissie is in zijn genre het neusje van de zalm met een uitmuntende combinatie van comfort en sportiviteit, die noch Audi of AMG tot op heden konden voorleggen. In de M4 heeft men nog steeds de keuze tussen drie schakelprogramma’s, maar nu verlopen de schakelovergangen feilloos en onvoelbaar, zelfs bij volgas. Toch zullen sommige klanten de handgeschakelde zesbak verkiezen, die volgens de liefhebbers nog steeds meer rijgevoel brengt.
Overtuigend geheel
Als je het hele plaatje bekijkt komt de nieuwe BMW M4 erg sterk uit de hoek, zodat het zeer moeilijk is er scherpe kritiek op te leveren. Zeker na een overtuigende testrit op het circuit van Portimao in Portugal, waarbij vooral opviel dat de combinatie van de Michelin-sportrubbers en het M-sperdifferentieel een uitstekende tractie oplevert en de elektrische stuurbekrachtiging zelfs in de comfortabelste stand nog een goede feedback geeft. Verder verloopt het schakelen met de peddels aan het stuur vlot en intuïtief. Enkel in de sportiefste schakelmodus heeft het kontje van de M4 wiebelneigingen die echter mooi door de stabiliteitscontrole worden onderdrukt. Dit systeem werkt trouwens nooit hinderlijk en slechts een stuurexpert zal sneller zijn zonder. Verder maakt natuurlijk ook de 3 liter-motor indruk met zijn kracht en souplesse. Het lijkt wel of hij eindeloos blijft doorduwen.
Circuit
De BMW M4 is duidelijk circuitwaardig, maar ook op de gewone weg weet hij te overtuigen. Dat is vooral te danken aan de adaptieve demperinstelling, die in de comfortstand voldoende souplesse in de veren brengt om oneffenheden in het wegdek zonder morren op te vangen en zo voldoende stabiliteit kan verzekeren om zorgeloos te stoeien met deze sportieveling. Net zoals het hoort met een M3 of M4.
