Test: Ferrari Portofino – Veel meer dan de opvolger van de California

Voor wie het niet wist: Portofino verwijst naar een klein paradijselijk hoekje in Italië, een mooi kuststadje in het Noord-Westen, langs de Middellandse Zee. Waar het vroeger vooral bij vissers bekend was, is het nu een baai geworden waar de jetset graag neerstrijkt. Maar dat is daarom nog niet het doorsnee profiel van de gemiddelde koper van deze auto. Portofino is volgens ons net zo elegant als de Ferrari die er naar genoemd is. Want dit mag dan wel de basis-Ferrari zijn, met een prijs van toch 195.022 euro, zijn lijnenspel is ronduit adembenemend.

Aangenaam silhouet

Wat dit model zo aangenaam maakt, is zijn perfecte samenspel. Hij is zowel een cabrio als een echte coupé met hard vouwdak. De designers stelden dat ze zich door de Ferrari Daytona hebben laten inspireren voor de Portofino. In profiel heeft hij meer weg van een ‘fastback’ dan voorheen, wat hem bijzonder charmant maakt. Zeker met het dak op zijn plaats. Achteraan zijn de lichtblokken naar de uiterste hoeken van de koffer verdrongen, waar ze in de California T meer op het kofferdeksel plakten. Factoren die maken dat de Ferrari Portofino erg geslaagd voor de dag komt, zelfs al verliest hij vooraan wat van zijn viriliteit om wat meer de elegantie te recupereren die ook de GTC4 Lusso ‘gezinswagen’ uitstraalt.

Makkelijker voor elke dag

Ten opzichte van de California T zijn de verhoudingen niet radicaal gewijzigd. Nochtans heeft Ferrari wel het hele onderstel herbekeken, net als de assemblagetechniek. Hierdoor weegt de Ferrari Portofino 80 kilogram minder dan zijn voorganger. En minder gewicht, dat is steeds goed nieuws voor het rijgevoel. Zeker omdat de motoringenieurs ook nog eens 40 pk meer wisten te distilleren uit de V8 turbomotor, om nu bij 600 pk te pieken. Het nieuwe onderstel maakt de Ferrari Portofino makkelijk voor alledaags gebruik. Kinderen die achteraan plaatsnemen, beschikken bijvoorbeeld over 5 centimeter meer beenruimte. Ook de koffer wordt groter (van 240 naar 292 liter), waardoor er nu drie koffers (formaat handbagage) mee kunnen.

Hij laat zich graag horen

Wanneer je in een Ferrari stapt, heb je steeds dezelfde eerste verwachtingen: ‘welk geluid zal ik horen wanneer ik op de rode startknop druk naast het stuur?’. Wel, we waren niet ontgoocheld. De ingenieurs hadden dit onderdeel duidelijk hoog op hun prioriteitenlijst staan. Het is dan ook een belangrijk onderdeel van elke Ferrari. Maar het maakt ook dat deze Ferrari Portofino weinig boodschap heeft aan een bescheiden verschijning maken. In de comfort-modus had hij wat ons betreft zelfs beter mogen doen, want bij rustig cruisen blijft het uitlaatgeluid erg prominent. Bij lage toerentallen is het geluid niet bijzonder geraffineerd bovendien.

Elektrische stuuroverbrenging

Maar wanneer we er een meer sportieve stuurslag op nahouden, zien we een duidelijk fittere geest. De Ferrari Portofino heeft genoeg aan 10,8 seconden… om 200 km/u te halen. Daarbij klinkt de V8 erg speels. Hij zorgt ook voor een stevige duw in de rug, zeker tussen 3.000 en 5.250 opm. Wat daarboven gebeurt, lijkt op een bonis. Natuurlijk stuurt hij precies, al zijn we er van overtuigd dat Ferrari nog marge heeft om de elektronisch geregelde stuuroverbrenging verder te verbeteren. We gaan het merk er ook niet te zeer op aanvallen, dit is nog maar het tweede model met dit type stuuroverbrenging. Maar we hadden wel liever wat meer contact met de weg gevoeld. Wie stevig ten strijde trekt, heeft dus wat gewenning nodig. Maar indien Ferrari ook hier de tendens van de California doortrekt, zijn 70 procent van de kopers van de Portofino nieuw bij Ferrari en zou dat stuurgevoel niet erg mogen doorwegen in de beslissing.

Echte GT voor lange trajecten

We benadrukken nog het comfort van de magnetisch gestuurde ophanging (een optie die de prijs met bijna 4.000 euro de hoogte in jaagt) en zeker het geluidscomfort van de cabrio, zelfs bij 160 km/u. Om daarvan te genieten, volstaan 14 seconden en dat al rijdend tot maximaal 40 km/u. In de praktijk duurt de hele vouwoperatie wel eerder 18 seconden. Ondanks hun dunne vulling steunen de stoelen stevig, terwijl de zijdelingse steun bijzonder goed is. Ideaal dus voor deze Ferrari Portofino, waarmee je met een volle tank 700 kilometer ver moet raken.

Na deze test duiken wel enkele schoonheidsfoutjes op, maar eigenlijk horen die bij zijn charme. Al bij al is de Ferrari Portofino een erg geslaagde oefening. Hij biedt een betere torsiestijfheid, is krachtiger, is eenvoudiger te besturen, blijkt comfortabeler en vooral elegant. Hij is veel meer dan alleen maar een opvolger van de California.