Ze zijn er bijna allemaal. Zelfs diegenen die hun exemplaar nog niet ontvangen hebben, zijn toch naar Mettet afgezakt op uitnodiging van Ford België. En zij, dat zijn de 50 Belgische en Luxemburgse gelukkige eigenaars van een Ford Focus RS 500.
Zelfs met een helm op kunnen ze de pretlichtjes in hun ogen niet verbergen, nadat ze er enkele rondjes in hun ‘zwarte panter’ op zitten hebben. De RS 500 mag dan wel een plaatje dragen dat meldt welke van de 500 stuks dit is, maar daarmee houdt elke vergelijking met bestaande ‘collectors items’ op. Want de eigenaars hebben goed begrepen dat de RS 500 geen verzamelobject is, maar een sportieve racekar die zich met veel plezier laat ontdekken... en beleven.
Zo krachtig, zo eenvoudig!
Aha, de beroemde voortrein met zijn ontdubbelde stuurbussen. Wat hebben we al niet de lofzang gezongen van deze revolutionaire aanpassing die het rijgedrag van sportieve voorwielaandrijvers ingrijpend heeft gewijzigd. Bij Ford noemen ze dit ‘Revo-Knuckle’ en hierdoor kunnen de voorwielen het volle vermogen van de 2.5 turbo vijfcilinder. Vol, dat is hier 350 pk en een maximum koppel van 460 Nm.
Zoveel vermogen doet ons dan ook vrezen dat we bij het uitkomen van elke bocht vette strepen zullen schilderen op het asfalt. Zoveel vermogen op een vooras, je ziet het niet vaak gebeuren. Nochtans levert Ford hier geen wereldrecord. Cadillac is er in de jaren ’60 ooit in geslaagd om in de Eldorado een 8,2 liter V8 liefst 400 pk en 700 Nm koppel naar de voorwielen te laten sturen. Het verschil was dat die Eldorado een luxelimo was, en niet bijzonder geneigd om de vooras veel stress te bezorgen.
3 musketiers
Dat ligt wel even anders in de Ford. Die lijkt wel een van de WRC-rallymachines van Ford waar iemand de sponsordecoratie vergat aan te brengen. Hij spreekt alleen een bepaald kennerspubliek aan. Over kenners gesproken, Ford bracht ook zijn ‘3 musketiers’ naar Mettet, toen jonge piloten aan het begin van hun rallycarrière. Intussen zijn Patrick Snijers, Marc Duez en Robert Droogmans nationaal en internationaal gelauwerde piloten. In tegenstelling tot beide anderen, heeft Robert Droogmans wel al met de RS gereden. De gewone RS. “Dat was op kleine, gladde landwegen. Ik verschoot ervan dat ik het vermogen zo vlot op de weg kreeg. Even dacht ik dat ik met een vierwielaandrijver op weg was”, legt Droogmans uit.
Wild
De RS500 is de ultieme sportieve Focus. Je kan hem herkennen aan zijn matzwarte lak en aan zijn unieke RS500-badge. In het interieur kreeg hij enkele rode tinten. Maar vooral, zijn wilde motor neemt alle twijfel weg. Achter het stuur ervaart de bestuurder een flinke schop onder zijn kont, zonder het gevoel te krijgen dat hij de controle verliest. De Focus laat zich lekker ‘plaatsen’ in de bocht, waarbij het ESP een lichte slip van de achterkant toestaat wanneer je in de bocht plots het gaspedaal lost. In lange bochten kleeft hij dan weer aan de weg met het zelfvertrouwen van een supersportwagen. Eenvoudig en onderhoudend.
Niet voor iedereen
Na het overweldigende succes van de RS, zat Ford met de RS500 met een luxeprobleem. Hoe kon de importeur met een model in beperkte oplage al zijn verzamelaars – en zo zijn er wat in België – tevreden stellen? De enige oplossing was een loterij. Nodig, want zelfs met een meerprijs van 10.000 euro bovenop de factuur van een RS, bleken er mee gegadigden dan er aanbod was.
Maar zelfs met die meerprijs blijft de RS500 een koopje. Hij haalt een top van 265 km/u en spurt naar 100 km/u in 5,6 seconden. Maar meer dan dat, is het zijn rijgevoel wat de RS500 zo bijzonder maakt. Daarvoor neem je er graag het weinig bijzondere interieur bij en het verbruik dat snel richting 20 l/100 km klimt. Met de RS500 zwaait Ford op indrukwekkende wijze deze generatie sportieve Focus’en uit. “Alleen jammer dat het zo moeilijk is om je nog te amuseren met een auto op onze verzadigde wegen”, zucht Patrick Snijers, terwijl hij een laatste verliefde blik op de RS500 werpt.
