De mini-monovolume die we als de Jazz kennen, is vandaag aan zijn vierde generatie toe. Een relatief anonieme verschijning bij ons, maar dat is ten onrechte. De Japanner kan immers bogen op heel wat kwaliteiten. In het B-segment zijn er vandaag bijvoorbeeld nog maar weinig auto’s die zoveel praktische ruimte bieden in zo weinig auto.
De 4,04 meter lange Jazz beschikt bijvoorbeeld over korte overhangen en dito snoet, een grote voorruit en een hoge daklijn. Het klassieke recept van een monovolume dus, maar met compactere afmetingen. Dat betekent dat de Honda binnenin verrassend ruim aanvoelt, en dat ook degelijk is. De achterportieren zwaaien bijvoorbeeld breed open, er is voldoende plaats voor de passagiers vooraan en achteraan, en de zichtbaarheid rondom is prima.
Magic Seats
En dan is er nog de verborgen party trick van de Jazz: de achterbank. Die noemt Honda nog steeds Magic Seats. Simpel gezegd klap je het zitgedeelte van de achterbank tegen de rugleuning en maak je zo een grote, vlakke ruimte vrij waar je een fiets kunt zetten, een kamerplant of een bouwdoos van een Zweedse meubelwinkel.
Het is een welgekomen aanvulling op de compacte kofferruimte. Met 298 liter is die namelijk niet astronomisch groot – dat kan ook niet voor een auto die nipt korter is dan een Renault Clio – en de koffervloer is door de plaatsing van de batterij – waarover meteen meer – niet volledig vlak. Dat is gelukkig wel het geval als je de rugleuning van de achterbank neerklapt en zo 1.198 liter vrijmaakt.
Manga, geen retro
Voor we naar de aandrijving kijken, nog even wat over het design. Wie had gehoopt dat Honda zijn Jazz dezelfde retrolooks zou geven als de Honda E, is eraan voor de moeite. De Jazz borduurt voort op hetzelfde thema als voordien, maar voegt daar wel wat meer manga-elementen aan toe. De snoet krijgt bijvoorbeeld een guitig uiterlijk. Het dashboard is dus ook minder hip dan dat van de E, maar ziet er wel frivoler uit dan voordien.
Wel krijgt de Jazz er een Crosstar-variant bij. Dat is een avontuurlijkere aankleding die de Honda crossoverlooks geeft, met zwarte kunststof onder de deurdrempels en rond de wielkasten. Het radiatorrooster oogt iets stoerder, terwijl hij op specifieke 16-duimsvelgen staat. De rijhoogte neemt met enkele centimeters toe, en hij krijgt standaard dakrails mee.
CR-V-inspiratie
Zowel de gewone Jazz als de Crosstar zijn er alleen als hybride. Dat is geen stekkervariant, maar een hybride setup op zijn Japans. Die bestaat uit een 1.5-viercilinder benzinemotor, twee elektromotoren en een compacte lithium-ionbatterij. Het geheel is 109 pk en 253 Nm sterk, en is vooral gericht op zuinig rijden. ‘Onze’ Crosstar legt bijvoorbeeld een WLTP-verbruik van 4,8 l/100 km en een CO2-uitstoot van 110 g/km op, en dat verbruik wisten we met 5,0 l/100 km met een gewone rijstijl bijna te evenaren.
In de praktijk kiest de Jazz continu uit drie verschillende rijmodi. In ‘EV Drive’ gebruikt een elektromotor energie opgeslagen in de batterij om de voorwielen aan te drijven. In ‘Hybrid Drive’ drijft de verbrandingsmotor de eerste elektromotor aan. Die dient dan als generator om stroom op te wekken voor de tweede elektromotor, die uiteindelijk de wielen aandrijft. ‘Engine Drive’ is de laatste rijmodus, waarbij de verbrandingsmotor rechtstreeks de wielen aandrijft via een vaste overbrengingsverhouding. Ideaal voor op de snelweg, wanneer elektrokracht minder efficiënt rendeert.
Het is een hybride setup die Honda ook al toepast in zijn grote SUV, de CR-V Hybrid. Een bewezen setup bovendien, want de Jazz kiest steeds intelligent voor de juiste rijmodus en weet er ook soepel tussen te switchen. Alleen wanneer je het gaspedaal stevig indrukt en de verbrandingsmotor aan de bak moet, laat die zich horen. Voor de rest werkt het vloeiend, en kan de Jazz zijn zuinige inborst volop laten zien.
Conclusie
Of de Crosstar-uitvoering een echte meerwaarde biedt, durven we te betwijfelen. Zeker omdat die met zo’n 27.000 euro van de Jazz meteen al een dure vogel maakt. Maar voor zo’n 22.000 euro kan je al meteen ten volle profiteren van de hybride aandrijflijn en het praktische karakter dat van deze Honda Jazz een erg onderschatte outsider in het B-segment maakt.
