Dit is niet onze eerste test met een auto op waterstof. Alleen moesten we ons tot nog toe tevreden stellen met conceptwagens in een staat die dichtbij of veraf stond van een uiteindelijk productiemodel. Nu dus niet. Hyundai is in januari 2013 met de productie gestart, in 2015 zouden er 1.000 stuks gepasseerd moeten zijn. De Hyundai ix35 Fuel Cell is helemaal klaar voor de markt. Hij rijdt al in diverse landen. Landen waar men al geïnvesteerd heeft in tankstations voor waterstof…
Leasing
In de beginfase wil Hyundai de auto niet verkopen aan zijn klanten. In de huidige fase zou de vraagprijs uitstijgen boven 100.000 euro. Ondanks zijn kwaliteiten zou er niemand bereid zijn om zo’n som te betalen voor een Hyundai SUV. De oplossing komt er via een all-in-leasing formule. Zo heeft de Hyundai ix35 Fuel Cell al zijn weg gevonden naar leasingvloten en huishoudens in Denemarken, Noorwegen, Zweden, IJsland, de VS en Zuid-Korea.
Techniek
Die brandstofcel, hoe ging dat ook weer in zijn werk? Daarbij moet je eerst en vooral weten dat deze auto elektrisch wordt aangedreven. Maar in plaats van elke 100 tot 150 kilometer de batterij te moeten opladen, beschikt deze Hyundai over een met waterstof gevulde tank. Die wordt in gasvorm getankt. Dat gas wordt gebruikt om elektriciteit op te wekken. Op school hebben we allemaal wel eens een elektrolyseproef gedaan. Daarbij liet je elektriciteit door water lopen om waterstof en zuurstof van elkaar te scheiden. In de brandstofcel vindt de omgekeerde beweging plaats. De waterstof wordt er door cellen gejaagd die een membraan bevat. Dat membraan brengt de waterstof in contact met zuurstof, wat een mengeling van waterdamp en elektriciteit oplevert.
Compact
De eerste fabrikant die over waterstof begon, was Mercedes. Dat was een vijftiental jaar geleden. Toen was de technologie zo omvangrijk, dat er in een A-klasse alleen nog plaats overbleef voor de bestuurder. Vandaag in de ix35 zie je de aanwezigheid van de brandstofcel alleen nog aan een reservoir onder de hoedenplank. Dat kost je 45 liter aan koffer, maar dan blijft er nog 465 liter over. Voor het overige is dit een ix35 zoals alle andere.
Bekend terrein
Wie al eens elektrisch gereden heeft, voelt zich snel op bekend terrein. De motor haalt 136 pk en weet uit stilstand goed weg met de 1.800 kg zware ix35. Je hoort alleen de rolgeluiden van de banden en het getik van de regen tegen de voorruit. Zelfs bij 120 km/u. De top is begrensd op 160 km/u. In tegenstelling tot andere elektrische motoren heeft hij het boven 80 km/u wel wat moeilijk om even vlot uit de hoek te blijven. Het leukste is wel dat met nog een kwart tankinhoud te gaan, de boordcomputer aangeeft dat je nog steeds 160 kilometer kan rijden. Een elektrische auto dus die het rijbereik evenaart van een gewone auto op benzine. Voltanken? Dat is hetzelfde als een LPG of een auto op aardgas volgooien. In 3 tot 4 minuten is de klus geklaard en ben je weer vertrokken voor 600 km.
Gevaar?
Waterstof boezemt angst in. Alleen leven we al lang niet meer in de tijd van de Hindenburg zeppelin. De huidige tank is quasi onverwoestbaar. Omdat de H2 vloeibaar wordt getankt, zijn geen temperaturen van -200 graden nodig en is de inhoud ook niet verdampt na een week stilstaan. Dat was 15 jaar geleden nog een probleem. Kortom, het enige wat we nog tekort komen, zijn tankstations. Net zoals we nog wachten op voldoende elektrische laadpunten of aardgastankpunten. Wachten dus, terwijl andere landen vooruitgaan. Wachten, terwijl net nog een studie uitkwam dat het huidige Belgische wagenpark meer CO2 uitstoot dan in 1990, ondanks de vooruitgang van de technologie…
