De Ineos Grenadier is een hardcore off-roader als geen ander. Hij is ontworpen voor de woestijnen van Namibië, de Schotse Hooglanden en de Australische Bush. Het is dus niet verwonderlijk dat hij zich niet thuis voelt in het moderne stadsverkeer...
Het verhaal van de Ineos Grenadier begint... met de ondergang van de Land Rover Defender! De naam bestaat natuurlijk nog steeds, maar het nieuwe model is veel meer “up town” geworden. Sir Jim Ratcliffe, een van de rijkste mannen van Groot-Brittannië, wilde de productie van de 'oude' Defender - die met het ladderchassis en de starre assen - voortzetten, maar Land Rover weigerde. Sir Ratcliffe antwoordde: “Nou, ik ga mijn eigen Defender maken en die zal beter zijn dan de oude!”
De Grenadier is echt het kindje van deze Engelse zakenman. Hij ontleent zijn naam zelfs aan de favoriete pub van de miljardair. Het is echter onmogelijk om de pasgeborene niet te verwarren met de oude Defender. Hij heeft dezelfde ronde lampen, dezelfde motorkapvorm en zelfs de kleine ramen in het dak. Dat gezegd hebbende, de Grenadier is uitgerust met twee glazen daken (optioneel) en kanalen op de deuren voor het ophangen van accessoires. Avontuur lonkt!
Aan de achterkant is er nog een verschil. Nee, niet de modern ogende ronde LED-verlichting, maar de asymmetrische dubbele deur. Dit maakt hem net even anders, maar in het gebruik is de kleine deur te smal om er iets doorheen te kunnen doen en de middenstijl vermindert het zicht. Vandaag doet Ineos wat Land Rover niet leek te willen voortzetten: een terreinauto produceren in de geest van de klassieke Land Rover. Dit heeft het bedrijf het vorstelijke bedrag van 1,5 miljard euro gekost, waar we alleen maar respect voor kunnen hebben.
Binnenin lijkt de Ineos meer op een Boeing 747 dan op een Britse terreinauto. In één woord: overal zitten knoppen! Dat is helemaal geen kritiek, want ze zijn groot, praktisch en gemakkelijk te gebruiken, zelfs met handschoenen of modderige handen. Op de dakbekleding vind je alle bedieningselementen voor het terreinrijden, differentieelsloten en acht voorbedrade bedieningselementen voor accessoires. Denk aan een lier of extra verlichting.
Tussen alle knoppen zit een beetje moderniteit. Bovenaan het dashboard zit een touchscreen dat niet alleen het infotainmentsysteem bedient, maar ook de boordinstrumenten. De ergonomie is echter niet altijd ideaal en je moet je hoofd draaien om je snelheid te zien. Voor de rest is er een mooi tweespaaks stuurwiel en zelfs een versnellingspook die rechtstreeks uit een BMW komt (waarover later meer).
Deze combinatie van schuimplastic en fysieke knoppen wordt aangevuld met Recaro zetels en een gigantische bagageruimte van 1.152 liter (zonder kofferdeksel, uiteraard). De Grenadier omarmt ook zijn off-road geloofsbrieven met een complete afwezigheid van vloermatten. Tot slot nog een charmant detail: de Ineos is uitgerust met twee claxons. Een normale voor auto's en een lichtere, minder agressieve voor voetgangers en fietsen. Wat zijn de Britten toch beleefd!
Hierboven hebben we het over een BMW versnellingspook. Dat is niet verwonderlijk, aangezien de versnellingsbak (ZF) en motoren rechtstreeks uit Beieren komen. De Britse terreinauto biedt keuze uit twee BMW zescilinder-in-lijn motoren, de ene op diesel en de andere op benzine.
Beide hebben een cilinderinhoud van 3,0 liter, maar verschillen in vermogen. De dieselmotor levert 249 pk en 550 Nm koppel, terwijl de benzinemotor 286 pk en 450 Nm levert. Ongeacht de brandstof is de Ineos standaard uitgerust met een automatische versnellingsbak met 8 versnellingen (ZF) en permanente vierwielaandrijving. Net als de Defender van weleer heeft hij nog steeds een ladderchassis, een korte versnellingsbak en twee starre assen. In tegenstelling tot de Defender heeft hij echter ook differentieelsloten voor en achter.
Het volstaat te zeggen dat een grote terreinauto van 2,7 ton op grote rubberen banden, verbonden door ouderwetse starre assen, niet het summum van rijdynamiek is. Het duurt even voordat de Grenadier op gang komt, hij helt, hobbelt en trilt bij elke hobbel in de weg. Hij heeft ook dezelfde draaicirkel als de Queen Mary 2. En toch krijg je aan het roer hetzelfde gevoel van onoverwinnelijkheid...
Het is eenvoudig: de Grenadier is een werkpaard voor het onverharde. Mits uitgerust met de juiste banden doet dit beest ouderwets off-roaden met onmetelijk gemak. Het nadeel is natuurlijk zijn rustieke comfort. Dat gezegd hebbende, is het vermeldenswaard dat de rijpositie comfortabel is - iets wat een Defender nooit heeft kunnen bieden - en dat het windgeluid niet zo erg is als zijn uiterlijk doet vermoeden. Laten we het tot slot hebben over het brandstofverbruik. Benzine is goed voor gemiddeld 15,0 l/100 km, terwijl diesel beter is opgewassen tegen het gewicht van het beest met een gemiddelde van 11,5 l/100 km in onze test.
Gezien de hoge ontwikkelingskosten is het geen verrassing dat Ineos de Grenadier geen koopje geworden is. Het instapmodel (bestelwagen met 2 zitplaatsen) kost €72.000, terwijl je voor een luxere 5-zitter (stationwagen) zo'n €76.000 betaalt. Dat is niet goedkoop, maar de Grenadier richt zich op een specifiek publiek. Wie meer luxe en bourgeoisie wil, zal meer moeten uitgeven voor een Land Rover Defender 110...
De Ineos Grenadier is zo'n auto die maar voor één doel is ontworpen: met gemak door moeilijk begaanbaar terrein rijden. In een stedelijke omgeving zal hij te groot, te oncomfortabel en te opzichtig zijn. Daar ligt echter zijn charme. Sir Radcliffe is geslaagd: de Ineos Grenadier is een waardige afstammeling van de Defender. Bovendien doet de nakomeling alles beter dan zijn voorvader!
Technische fiche: Ineos Grenadier 3,0-liter diesel (2025)
