Test: Jaguar XE SV Project 8 – Over katten en handschoenen

Gewoon even een illustratie om aan te tonen dat de Jaguar XE SV Project meer is dan alleen maar een mooiprater. In de handen van onze landgenoot Vincent Radermecker knalde hij recent in 7 minuten, 21 seconden en 23 honderdsten over de beroemde Nordschleife van de Nürburgring. Dat is een recordtijd voor een vierdeurs berline. De Brit steekt wel boven de concurrentie uit. Hij heeft 600 pk (25 pk meer dan een F-Type SVR) uit een Supercharged V8, waarmee hij boven de BMW M3 CS, de Mercedes-AMG C63 of de Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio uitsteekt. En dan hebben we het alleen nog maar over motorvermogen.

Racepak

De Project 8 lijkt wel thuis, hier in de pitlane van het Portugese circuit Portimao. Tegenover een gewone XE zijn de sporen verbreed met 2,4 centimeter vooraan en 7,3 centimeter achteraan. Zijn gewelfde wielkasten geven hem de allure van een bodybuilder. In de voorbumper is een splitter verwerkt van 6 centimeter lang, uit carbon. Ook de motorkap is een carbon-exemplaar waaronder dus een V8-motor gelepeld zit. Achteraan domineert een instelbare achtervleugel het uitzicht. Er ontbreken alleen nog wat stickers van sponsors en je kan er zo mee aan de start verschijnen. Dat is nog meer het geval in de Track Pack-afwerking, waarbij de achterbank is geschrapt en een rolkooi is gemonteerd. Die doet de torsiestijfheid toenemen met 23 procent, terwijl het gewicht nog met 12,2 kilogram omlaag gaat.

Het ultieme speelgoed

De ingenieurs van Jaguar SVO nemen geen blad voor de mond en vergelijken hun creatie vlot met de Porsche 911 GT3, de meer extreme 911-soort. Wanneer we de pitlane uitsturen, begrijpen we meteen dat het hier niet om marketingpraatjes gaat. De motor jaagt zoals gewoonlijk in één lange ruk door de toerenteller zonder een keer te haperen, en dat al vanaf 2.000 opm. Daarbij etaleert hij hetzelfde karakter dat we al uit andere Jags kennen. Hij gromt, ploft bij elke schakelwissel van de acht trappen die de automaat telt en geeft lawaaierig tussengas bij het terugschakelen.

Een rauw monster, maar eigenlijk laat hij zich makkelijk rijden. Hij heeft blijk van een zelden gezien evenwicht in een berline van dit kaliber. Met het gemak van een sportieve coupé stuurt hij de bocht in en hij lijkt zich met klauwen vast te bijten in het asfalt. Ook wanneer je gas geeft, blijft hij aan het asfalt plakken. Dit is in het merendeel van de omstandigheden een achterwielaandrijver, maar de XE Project 8 kan ook een deel van zijn motorkoppel naar voor sturen om grip te bieden in moeilijke omstandigheden. Zelfs met alle rijhulpen uitgeschakeld blijft hij goed communiceren en waarschuwt hij voor wat komt. De achtertrein is eenvoudig opnieuw in het gareel te brengen door tegen te sturen. De vergelijking met de Porsche 911 GT3 is echt wel correct.

Wat is dan zijn grote voordeel tegenover de Duitser? Hij is veelzijdiger in het gewoon gebruik. Ondanks zijn redelijk harde ophanging, springt de ophanging verbazingwekkend soepel om met putten en bulten in het wegdek. Met de rijhulpen in goede-huisvader-setting rijdt hij zelfs bedrieglijk braaf. Je zou het zelfs aandurven om hem elke dag in te schakelen. Al is hij slechts weggelegd voor 300 gelukkigen die bereid zijn om 183.000 euro te investeren in een auto die nu al een collector’s item is.