De aanpassingen aan de Freelander zijn cosmetisch. Meer maquillage bijwerken dan een echte facelift. Er is al een geoefend oog nodig om de Freelanders voor en na de facelift van elkaar te kunnen onderscheiden.
Tips? Hier gaat ie: de bumpers kregen een gewijzigd design, net als het radiatorrooster (voortaan beschikbaar met Dark Finish). Het velgontwerp verschilt, en de handgrepen van de deuren zijn nu afgewerkt in de koetswerkkleur.
Zoals een grote
Aan de binnenkant treffen we nieuwe stoffen en gewijzigde kleuren voor het leder aan. Dat lijkt misschien niet veel, maar het hele interieur baadt nog steeds in een luxesfeer waardoor het prettig toeven is aan boord van de Freelander. Het grote stuur in combinatie met de imposante middenconsole vol knopjes, en natuurlijk de bediening van de airco, het geeft de Freelander allemaal het gevoel van een mini-Discovery of Range Rover. Met lederen stoelen (optie) wordt die indruk alleen maar versterkt. Jammer wel dat de Freelander niet op dezelfde afwerkingskwaliteit kan rekenen als zijn grotere broers. Op dat vlak kan Land Rover zeker nog verbeteren.
Comfortkaart
Achter het stuur merk je nog meer de link met de grotere leden van de familie door de imposante, lange motorkap waarvan je maar moeilijk het einde kan inschatten.
Op de weg valt deze SUV vooral op door zijn zachte wegligging en het gevoel dat hij zich in alle omstandigheden wel uit de slag weet te trekken. Wanneer je rekening houdt met zijn best hoge gewicht (1.785 kg) en zijn 4x4-architectuur, zijn de rolbewegingen van het koetswerk nog goed in toom gehouden. Datzelfde comfort vind je terug in de zestrapsautomaat. Die werkt zacht, maar wisselt toch snel van verzet. Een droom van een bak, eigenlijk.
Die badge op de motorkap verplicht de Freelander ertoe zich ook in het terrein te kunnen bewijzen. The best 4x4 by far, weet u wel. Hij beschikt over terrain response en een afdalingshulp, die hem verder brengen dan waar de meeste van zijn concurrenten ooit zullen geraken. Of zelfs maar van kunnen dromen.
Groene versie
Dat is tenminste het geval voor onze TD4, met zijn 2.2 turbodiesel met 150 pk en vierwielaandrijving. Maar er is ook een nieuwe variant op komst: de eD4. Die neemt dezelfde motor over die we hier testen, maar beschikt uitsluitend over voorwielaandrijving en een manuele zesbak. Hierdoor daalt het (officieel) gemiddeld verbruik naar 6,0 l/100 km (CO2: 158 gr/km). Een versie die aan te raden is voor iedereen die een Freelander wel zien zitten, maar er zelden mee de boer op gaan. Want als 4x4 moet je er een liter bij tellen. En dat is dan nog maar het officieel verbruik. Bij ons stond de boordcomputer na de testrit op 9,5 l/100 km. De uwe voor 29.750 euro.
