Test: Range Rover Evoque – Als het goed is…

Eerst even terug naar 2011. Toen dook de eerste Evoque met een hevige knal de scène op. Hij leek wel een concept-car waaraan Range Rover nummerplaten had bevestigd. Inmiddels fleurt de Range Rover al 8 jaar de hippere stadswijken op. Zijn uiterlijk begeestert nog steeds, en dus zagen de designers weinig reden om zwaar aan zijn lijn te sleutelen. Op het eerste gezicht lijkt er dus weinig veranderd aan de nieuwe Evoque, maar hij kreeg wel wat trekje van de Velar mee. Zo beschikt hij nu onder andere over verzonken deurgrepen die uitklappen wanneer je de auto nadert.

Zelfde omvang

Om bruikbaar te blijven in stadsverkeer handhaaft Range Rover de afmetingen van de Evoque. Het vijfdeursmodel meet nog steeds 4,37 meter in de lengte. Van een driedeurs en van de cabrio is vooralsnog geen sprake in de planning van de nieuwe Evoque. De wielbasis neemt wel toe, wat meer ruimte op de achterbank geeft. Voortaan zitten twee volwassenen van 1,80 meter ook comfortabel achteraan, zeker wat beenruimte betreft. Maar zoals wel vaker in dit soort SUV’s is de plaats in het midden op de achterbank krap en de leuning hard. Ook de koffer van de nieuwe Range Rover Evoque is gegroeid, van 575 naar 591 liter. En dan kan de achterbank nog plat.

Digitale omgeving

Vooraan vallen de vernieuwingen het meest op. De nieuwe Range Rover Evoque gaat helemaal digitaal, met 3 schermen. Hij telt er twee in het midden om airco en het multimediasysteem te bedienen, en achter het stuur steekt ook een digitale tellerpartij. Wel valt op dat het navigeren door de menu’s complex is en traag verloopt.

Andere nieuwigheid: de ‘clearsight rear view’ achteruitkijkspiegel in het interieur. Die kan veranderen in een scherm waarop het beeld van de achteruitrijcamera te zien is. Het is even wennen aan het andere beeld, want je ziet de achterbank ineens niet meer. Maar het grotere overzichtsbeeld maakt dat allemaal goed.

Bekende motoren

Onder de motorkap treffen we de oude bekende 2-liter viercilindermotoren. Die komt in drie versies als benzine – 200 pk, 250 pk en 300 pk – en er zijn drie dieselvarianten: 150 pk, 180 pk en 240 pk. Minder zou niet volstaan, want ondanks zijn nieuwe structuur blijft de nieuwe Evoque een zwaargewicht dat flirt met de grens van 2 ton. Behalve het basismodel, een D150 met manuele zesbak en voorwielaandrijving – krijgen alle Evoques een negentrapsautomaat en vierwielaandrijving. De diesels brommen nadrukkelijk wanneer ze hard worden aangespoord, wat onze voorkeur naar de benzinemotor brengt. Zowel bij de diesel als bij de benzinemotor blijkt de automaat niet snel genoeg in de responstijd. Het verbruik klimt ook snel. Tijdens onze test zagen we een gemiddelde van 9 l/100 km in de diesel en 11,5 l/100 km in de benzine. Nochtans beschikt de nieuwe Evoque over een bescheiden hybride hulpsysteem, behalve in de D150. Daarbij kan hij de remenergie omzetten in elektriciteit, die wordt opgeslagen in een 48 Volt-batterij. Die energie kan hij dan weer gebruiken om een korte boost te geven in de acceleraties. Tegen het einde van het jaar zou er ook een plug-in hybride in de catalogus opduiken.

Rijden

Wat wegligging betreft is de zware Evoque allerminst de meest dynamische in zijn klasse, maar zijn compromis tussen comfort en rijdynamiek is zeker bevredigend. Wel raden we u aan om weg te blijven van de 20- en 21-duim velgen, die harde schokken geven op oneffenheden. Dankzij zijn hoge bodemspeling (21,2 centimeter) kan hij ook ofrroad zijn mannetje staan.

Gezien het succes van de eerste generatie Evoque hoeft het niet te verwonderen dat de tweede generatie niet ingrijpend verandert. Maar hij knoopt wel aan met nieuwere technologie en volgt de mode met ‘vegan’ bekleding voor het interieur met gerecycleerde materialen en de digitale achteruitkijkspiegel. Dat gaat wel gepaard met een prijsstijging, en de Evoque was zo al niet goedkoop: 38.600 euro tot 68.800 euro.