Waarschijnlijk komt het omdat Mazda in 2008 uit een periode kwam waarin het merk quasi uit het bewustzijn was verdwenen. Bijkomstigheid: misschien was die Mazda2 niet klassiek genoeg en ook niet uitbundig genoeg om op zichzelf blikken te vangen. Maar zoals u hier zelf kunt vaststellen, wil de nieuwe Mazda2 wel opvallen met een design dat bruist van de energie en net genoeg agressie uitstraalt.
Volgens de norm
Het interieur van de Mazda2 was ook te plastic om een Europees clientèle te kunnen overtuigen dat de waarneembare kwaliteit wel OK was. Intussen hebben we ook een crisisperiode gehad, waardoor alle constructeurs hun normen naar beneden hebben herzien en wat hard plastic niet meer voor schaamrood op de wangen moet zorgen. Daarnaast heeft Mazda zich ook de moeite getroost om in de pas te lopen en een tablet met aanraakscherm te integreren voor het multimediasysteem. Je kan er zelfs de sfeer in het interieur mee bepalen.
De Mazda2 haalt dus moeiteloos de norm van zijn rivalen, en doet zelfs wat beter. Hij kan in optie ook full-led koplampen krijgen en een head up-display. Daarnaast beschikt hij eveneens over een dodehoeksensor en een rijvaksensor en dergelijke.
Minder bol
Hij is gegroeid, met 14 centimeter zelfs tot 4,06 meter in de lengte. Misschien daarom dat hij minder ‘lief’ overkomt dan een bolletje als de Suzuki Alto. Zijn nieuwe onderstel geeft hem ook heel wat meer sérieux op de weg. Hij doet nu veel meer denken aan een VW Polo of een Renault Clio. Toch behoudt hij zijn oorspronkelijke waarden. De benzineversie weegt slechts 970 kilogram, en hij stuurt leuker dan de meeste van zijn concurrenten. Bijna een Ford Fiesta, wat toch het ultieme compliment moet zijn. Dit wordt interessant, niet? Stel u nu eens voor dat u achter het stuur zit, in de goed steunende stoelen, met een stuurpost die de perfectie benadert. Voor u ligt een bochtige weg. Een en al fun, op voorwaarde dat u de juiste motor kiest.
Handtekening
Mazda heeft naast design ook zijn eigen motoren tot kunstvormen ontwikkeld. Zonder een beroep te doen op een turbo, weet Mazda zijn benzines toch te doen concurreren met turboconcurrenten. De diesels halen de Euro6-norm, zonder terug te vallen op trucjes als een nabehandeling van de uitlaatgassen voor ze de uitlaat verlaten. Laat ons de puntjes op de i zetten. De 1.5 diesel scoort met leuke officiële verbruikscijfers: 3,4 l/100 km en 89 gr/km CO2. Hij is stil en heeft nauwelijks trillingen. Maar bij lage toerentallen is hij doods. Dan doet de 1.5 benzine heel wat beter op dat vlak. Mazda brengt die met 75 pk (4,7 l/100 km en 110 gr/km CO2) en met 90 pk (4,5 l/100 km en 105 gram). Beide hebben 148 Nm trekkracht. Zelfs onder 1.500 opm pikt hij zo vlot aan, dat je op zoek gaat naar de turbo. Die er dus niet is. Hij hangt aan een manuele vijfbak (jammer genoeg, geen zes versnellingen), waarvan de korte spreiding aan een MX-5 doet denken. Tof dus. We hopen alleen dat Mazda nog van gedacht verandert en toch ook de 115 pk variant brengt. Of nog beter, een sportieve MPS ontwikkelt.
