Eerste contact: McLaren 675 LT – Een ontmoeting met geschiedenis

Toen we de McLaren 570GT mochten testen, had de Britse constructeur nog een verrassing in petto. Om de tijd te doden had McLaren nog enkele andere modellen meegebracht, waarbij ook de 675 LT. Enkele seconden heb ik getwijfeld… of de lijst met wachtenden voor mij niet te lang zou zijn.

LT staat voor Long Tail

In februari 2015 stelde McLaren een nieuwe auto voor, afgeleid van de 650S. Die 675 LT brengt, zoals zijn naam aangeeft, 675 Britse pk’s en LT. Dat staat voor Long Tail of lange staart. Daarmee maakt McLaren duidelijk dat het een lang naar achter uitgerokken koetswerk ontwikkelde, wat meer aerodynamische steun oplevert bij hoge snelheid. Maar LT verwijst ook naar de autosport. Enkele legendarische racewagens gebruikten dit concept, waarbij de Porsches 907 uit 1967 en de 917. Dankzij de Long Tail bleken ze efficiënter in de 24 Uren van Le Mans.

Bij McLaren verwijst de LT naar de F1 GTR, de competitieversie die McLaren homologeerde voor het FIA GT-kampioenschap in 1997. Wel vaker gebruiken merken legendarische benamingen uit het verleden om actuele modellen meer cachet te geven, maar daarvan is hier geen sprake. Zonder twijfel gaat de 675 LT net als zijn F1-voorganger de geschiedenis in als één van de meest legendarische productiemodellen ooit. Binnen 20 jaar zullen de veilingresultaten dat ook aantonen. Al is dat eigenlijk vandaag ook al het geval. McLaren maakt slechts 500 stuks van de 657 LT, en die waren allemaal binnen enkele weken weg. Idem voor de 500 stuks van de 675 LT Spider. Wie er vandaag de dag één vindt, betaalt hem meer dan de 350.000 euro die McLaren moest hebben.

Licht

Behalve het feit dat hij over 75 pk meer beschikt dankzij een complete herziening van de mechaniek, valt de 675 LT ook nog eens goed 110 kilogram lichter uit dan de 650 S (ofwel 1.250 kilogram). Voor luxe als tapijten of lederen stoelbekleding is hier geen plaats. Wel heeft hij carbon stoelen die met alcantara werden overtrokken.

Hij krijgt performanter carbonkeramische remmen en alle software (motor, versnellingsbak en onderstel) is herzien om een snellere respons te garanderen. De 675 LT is ook meer rigide dan zijn kleine broer. Nochtans is het eerste wat opvalt wanneer we hem over een kasseistrookje op de parking sturen, zijn uitstekende comfort en de uitstekende filtering van de hydraulische ophanging die eigenlijk de perfectie benadert. Een indruk die nog bevestigd wordt op de slechte wegen die richting de bergpas leiden. We zien er ons eigenlijk wel elke dag mee rijden, zelfs op onze beroerde Belgische wegen.

Fusie

Daar is dan eindelijk de kronkelende bergweg waar we zo naar verlangden. We zoeken de Sport instellingen op. Er is nog Track, maar die hou je beter voor een circuit. Maar goed, Sport dus. We begraven het gaspedaal. De 3.8 V8 biturbo geeft meteen alles. De acceleraties zijn van een andere orde, nauwelijks nog menselijk te noemen. Ik word in mijn stoel gedrukt als nooit tevoren. Zelfs niet in een pretpark. De McLaren stoot een geluid uit dat we voor een keer niet met de Apocalyps gaan vergelijken, zoals met een AMG V8. Of rockend als een Amerikaanse V8, of… maakt niet uit. Nee, de McLaren 675 LT klinkt aan zijn uitlaten zoals een racewagen.

Je kan na een bocht niet eens tot drie tellen of de volgende bocht dient zich alweer aan, 400 meter verder. We duiken in de remmen en krijgen meteen opnieuw McLarens kwaliteiten op dat vlak in herinnering gebracht: niet alleen zijn deze carbon stopper ultra-efficiënt, maar ze werken ook goed nog voor ze hun bedrijfstemperatuur hebben bereikt. We vliegen omhoog, draaien om en vliegen naar beneden. De snelheid in een scherpe bocht valt nauwelijks te geloven, en opnieuw, en opnieuw. Je zou denken dat we dit al vaker geschreven hebben, wat geen foute veronderstelling is. Alleen ligt het tempo waarmee de McLaren 675 LT deze oefeningen doet, vele malen hoger dan ander auto’s aan kunnen. Toch wat ik zelf al heb kunnen vaststellen. Maar wat me het meest opvalt aan deze McLaren, is de eenvoud waarmee hij zich van zijn taak kwijt. En dat aan een tempo dat vele malen hoger ligt dan bij anderen. Deze auto schenkt je het sublieme vertrouwen dat al wat je wil ook echt mogelijk is. De fusie met de auto is totaal. Je wordt McLaren. Elke versnelling, elk remmanoeuvre, elke aangesneden bocht, het gebeurt allemaal met een naturel die je niet vaak ervaart.

Dat zijn vast ook de emoties die je ervaart in een McLaren F1, Ferrari F40, Porsche Carrera GT, Ford GT4O, Lamborghini Miura en alle anderen die ik hier vergeet. Zij die zich vandaag op een goddelijke status mogen beroepen. Welaan dan, de McLaren 675 LT is er ook zo één.