Twee decennia geleden moest Mercedes lijdzaam toekijken hoe BMW met Rolls-Royce en de Volkswagen-groep met Bentley de koek in het absolute topsegment van de luxelimousines onder elkaar verdeelden. Stuttgart besliste daarop om de historische Maybach-naam van onder het stof te halen: een gerenommeerde Duitse autobouwer die door Mercedes in de jaren 60 werd opgekocht.
Zichzelf heruitvinden
In 2002 kondigden de Duitsers met grote trom hun antwoord op de Britse luxemerken aan: de Maybach 57 en 62. Twee modellen die hun genen deelden met de toenmalige S-Klasse, maar daar een geheel eigen koetswerk en binnenafwerking over drapeerden. De ene maar liefst 5,7 meter lang, de andere een kolossale 6,2 meter lang. Maar de klanten liepen niet warm voor de Maybach: hij deelde te veel met de S-Klasse maar bleek niet beter dan het origineel, en de financiële crisis van 2008 nekte Mercedes’ luxemerk helemaal.
Maar in 2015 had Maybach zichzelf opnieuw uitgevonden. Dit keer zagen de Duitsers geen zelfstandig merk meer voor hun historische naam, maar wel een luxe-uitvoering van de S-Klasse. Geef je de sportiefste Mercedes-modellen de benaming AMG, dan mocht je vanaf dan de meest luxueuze Mercedes S-Klasse de benaming Maybach meegeven. En dat werkte: van de vorige generatie S-Klasse bleek wereldwijd maar liefst een op de zeven verkochte modellen zo’n Maybach-uitvoering te zijn.
Lang, langer, langst
Vandaag zijn we 2022, en de S-Klasse is al ruim een jaar aan een nieuwe generatie toe. Mercedes rijdt dus een nieuwe Maybach-uitvoering voor, en die laat zich net als zijn voorganger kenmerken door de discrete verschillen met de ‘gewone’ S-Klasse. Zo krijgt de voorkant een verchroomd radiatorrooster met verticale spijlen en Maybach-opschrift, een andere voorbumper en een meer gewelfde motorkap met verchroomde centrale sierstrip.
In profiel vallen de unieke velgen op: de velgkeuzes in maten 19, 20 en 21 duim werden specifiek voor deze Maybach uitgewerkt. De ruitomlijsting is ook hier volledig in blinkend chroom – bijzonder populair in de markten waar dit soort auto’s met chauffeur goed scoren, zoals Azië, Rusland en Noord-Amerika – en vanaf de B-stijl zie je dat deze Mercedes-Maybach S-Klasse zijn eigen visuele koers vaart. Zo zijn de achterste portieren veel rechthoekiger van vorm – voor een makkelijkere instap – en maakt het achterste zijruitje geen deel meer uit van dat portier. Op de C-stijl prijkt de dubbele M van Maybach.
Maar het is vooral in de lengte dat deze Mercedes-Maybach S-Klasse imponeert. Is de ‘gewone’ S-Klasse met zijn 5,18 meter al geen kleine jongen, dan is de S-Klasse met lange wielbasis en zijn 5,29 meter al behoorlijk reusachtig. Maar de Maybach doet er nog een flinke schep bovenop: hij voegt maar liefst 18 centimeter toe aan de wielbasis van de langste S-Klasse, en komt daardoor uit op een majestueuze 5,47 meter. Gelukkig copy-pastet Mercedes de achterwielen van de S-Klasse die afhankelijk van de velggrootte tot 4,5 of 10 graden meesturen, waardoor de draaicirkel maximaal met 2 meter verkleint.
Vorstelijk
Over copy-paste gesproken: het interieur van deze Maybach-uitvoering is zowat identiek aan dat van de S-Klasse. Tenminste: als je je bij de S-Klasse flink hebt laten gaan in de optielijst. Dat is ook hier de bedoeling, want de Maybach biedt standaard drie zitplaatsen op de achterbank. Ga je echter voor het Business Class- of First Class-optiepakket, dan krijg je twee gescheiden plaatsen op de achterbank die elektrisch verstel-, verwarm- en koelbaar zijn en over een massagefunctie bezitten, een doorlopende middentunnel met opklaptafeltjes, en eventueel een koelkastje en champagneglazen tussen de achterzetels.
Het verschil met de meer bescheiden S-Klasse maakt de Maybach dan ook niet alleen door de vorstelijke beenruimte achteraan, maar ook door de details. Een dakhemel die volledig in leder is bekleed bijvoorbeeld, inclusief de handgrepen aan het plafond. Portieren die je achteraan sluit met een knop op het plafond – of die de chauffeur kan bedienen via het centrale scherm vooraan – zodat je je niet in het zweet hoeft te werken door je arm naar buiten te steken.
Is de kloof met de Rolls-Royces en Bentleys van deze wereld dan volledig dichtgereden? Ze is flink kleiner geworden, maar weg is ze niet helemaal. De Maybach kiest net als de S-Klasse bijvoorbeeld voor schermbediening in plaats van klassieke en fraai afgewerkte knoppen, en dat oogt allemaal nog net iets anders. De Britten gaan bovendien nog een stap verder in exclusievere materialen voor de aankleding – al kun je met de juiste cheque in Stuttgart ook nog wel het een en ander gedaan krijgen. En dan zijn er nog enkele andere materiaal- en afwerkingsdetails in het interieur. Het zijn details, maar op dit niveau doen die er meer toe dan je denkt.
Rijdend tapijt
Of je nu zelf achter het stuur zit of op de belangrijkste plaats rechts achteraan: op rijvlak is deze Mercedes-Maybach S-Klasse een hypercomplete auto. De standaard luchtvering en de schokdempers die op elk wiel onafhankelijk werken zijn bijvoorbeeld al voortreffelijk, maar het proactieve dempingssysteem (E-Active Body Control) doet daar nog een schep bovenop. Je merkt amper op wanneer je over een vluchtheuvel rijdt. Het enige minpunt zijn de rolgeluiden, waar deze Maybach er op dit niveau te veel van binnenlaat in het interieur.
Deze Maybach-versie is trouwens de enige S-Klasse die je nog met een V12 onder de motorkap kunt bestellen. Die uitvoering heet dan volledig Mercedes-Maybach S 680, en plant een 6,0 liter grote en 613 pk sterke V12 onder de kap. Wij reden met de S 580, die een milde hybride en 4,0 liter grote V8 van 503 pk gebruikt. Die moet qua prestaties amper onderdoen voor de V12, terwijl hij iets minder gulzig is in verbruik en uitstoot. Al is het jammer dat de Duitsers de beste aandrijflijn van de S-Klasse niet afvaardigen, de plug-inhybride S 580 e. De allerrijksten liggen wellicht niet wakker van hun CO2-uitstoot...
Prijzen
Over de allerrijksten gesproken: Mercedes vraagt minstens 185.372 euro voor de Maybach-versie van de S-Klasse. Daarmee laat je je buitenrijden in de S 580. Ga je voor de absolute topversie met V12, de S 680, dan ben je 242.000 euro kwijt. Daarmee ligt de instapprijs – een vreemd woord in dit segment – van de Mercedes-Maybach S 580 zo’n 40.000 euro hoger dan die van de Mercedes S 580 als ‘gewone’ S-Klasse met lange wielbasis.
Conclusie
Mercedes heeft er goed aan gedaan om Maybach zichzelf heruit te laten vinden als een luxe-uitvoering. Dat chique maatpak staat de S-Klasse als gegoten, en zal dan ook opnieuw in de smaak vallen in markten waar ze gevoelig zijn voor dit soort blinkende auto’s met chauffeur. De meerwaarde ten opzichte van de ‘gewone’ S-Klasse met lange wielbasis zit hem dan ook in de details, de kloof met de Britse luxemerken is alweer een stukje kleiner geworden.
