Ik zal maar meteen eerlijk zijn, ik ben niet objectief begonnen aan deze test. En ook niet geëindigd. Moest ik niet zo verdomd arm zijn, ik had me deze CLS aangeschaft. Maar goed, ik sta helaas een eind verwijderd waarin ik makkelijk afscheid kan nemen van de vereiste 62.194 euro om nog maar de basisversie van deze CLS Shooting Brake op de oprit te mogen parkeren. Doodjammer, want dit is een echte love story.
Grace Kelly
Eigenlijk vind ik nog altijd de eerste CLS de mooiste van de twee. Maar ook de tweede generatie CLS is een klassiek stijlicoon. De Grace Kelly onder de auto’s. Je kan honderd keer sterk zijn en jezelf beloven dat je een echte man bent en ‘nee’ kan weigeren, maar wanneer deze de hoek omdraait zeg je automatisch ‘tuurlijk schat, wat je maar wil.’ In Shooting Brake-vorm is het zo mogelijk nog erger. Al kan ik er meteen bij vertellen dat de gewonnen kofferruimte niet echt een extra argument is voor de Shooting Brake.
De gewone CLS beschikt al over een ontzagwekkend grote koffer. In de Shooting Brake kijk je aan tegen standaard 590 liter. Bijzonder veel, maar de hellende daklijn maakt hem weinig nuttig als transportmiddel voor omvangrijke voorwerpen. Maar daarom heeft God Volvo ontworpen. Met de achterbank plat kan je tot 1.550 liter kwijt, niet mis maar ook niet ‘wow, hier zou ik kunnen wonen.’
Zeven trappen
We kregen de 250 CDI mee naar huis, in feite een 2.2 viercilinder met enorm potentieel, die ons tot nu toe steeds wat ontgoocheld heeft. Niet deze keer, we hebben eens de motorkap open gedaan om ons ervan te vergewissen dat we niet met een zescilinder onderweg waren. Niet aan de klank, die is onmiskenbaar viercilinder. Maar de power is van het niveau van een zespitter. Met 204 pk bij 3.800 opm en 500 Nm trekkracht tussen 1.600 en 1.800 opm, is het vooral die laatste die indruk maakt. Hij heeft slechts 7,8 seconden nodig om 100 te halen en zet desgewenst de naald op 235 km/u, maar het is vooral binnen dezelfde versnelling waar hij indruk maakt. Je hebt zo problemen met oom agent. Standaard komt hij met de zeventrapsautomaat, een wereld van verschil met de oude vijftraps. Al blijft opvallen dat hij soms de transmissie zwaar op de proef durft te stellen bij het terugschakelen. Een motor met een humeur, waarmee we onze test afsloten met een gemiddeld verbruik van 7 l/100 km. Dat komt vooral door de kortere verplaatsing tijdens onze test, op lange afstand zal hij sowieso meer richting de opgegeven 5,3 l/100 km (CO2: 139 gr/km) duiken. Dankzij de 80 litertank zit je zo aan een realistisch rijbereik van meer dan 1.000 kilometer.
Klok
Natuurlijk, comfort blijft zijn absolute troef. Kilometers zien voorbijgaan terwijl je in de watten gelegd wordt is nu eenmaal Mercedes’ specialiteit. Ook de CLS Shooting Brake slaagt erin je mee te nemen naar een wereld die ver staat van de dagelijkse files… ook al sta je daar middenin. Een file is nooit een marteling in een CLS Shooting Brake, en tegenwoordig is dat heel wat waard. Het is niet voor niets dat het klokje zo’n discrete plaats krijgt. Tijd is niet belangrijk in een Mercedes. Goed, kan er iemand 62.104 euro missen? En liefst nog zo’n 10.000 extra ook, ik ken nog wel wat leuke opties om deze CLS Shooting Brake op te vrolijken.
