De Mini Clubman omtoveren tot een bestelwagen, het was een gewaagde zet van het Britse merk in BMW-handen. De zijruiten zijn vervangen door platen, de achterbank is weg en voorbij de voorste stoelen vind je een vangnet. Een plank zorgt voor de vlakke laadvloer. Zo wordt een Clubman een Clubvan. De echte fans van het merk zien er een opvolger in van de Mini Van, die tussen 1960 en 1982 werd geproduceerd.
100% glamour
Ondanks de aanpassingen, blijft de Mini wel zeer herkenbaar in het straatbeeld. Ook de bestuurder en passagier bevinden zich in een vertrouwde omgeving: al het meubilair stamt uit de Clubman. De sfeer is premium, en de boordplank blijft origineel. Alleen missen we enkele extra opbergruimtes. Maar goed, wat het comfort betreft zitten de passagiers gebeiteld. De stoelen geven voldoende steun, en de bestuurder vindt al gauw een uitstekende zithouding. Het stuur laat zich in de hoogte en de diepte verstellen.
Trukendoos
In dit model moeten we het natuurlijk hebben over wat er zich achter bestuurder bevindt. We moeten erkennen dat de ingenieurs hier geen half werk hebben verricht. Op praktisch vlak vinden we het leuk dat het kleine, tegengesteld openende deurtje is behouden. Ook de klapdeuren achteraan zijn handig. De laadruimte heeft een lengte van 1,150 meter, een breedte van 1,025 meter en een hoogte van 0,705 meter. Dat stemt overeen met een laadvolume van 860 liter. Hij verdraagt een cargo van 500 kilogram. De cijfers doen denken aan die van een Citroën Nemo.
Maar deze Clubvan zal zeker voldoen aan de behoeftes van een luxueuze cateraar, een eventorganisator of een boetiekhouder. Onder de plank kan je bovendien nog enkele spullen kwijt, die buiten het bereik blijven van curieuze blikken. Tenminste, wanneer je opteert voor de herstellingskit.
Snedig
De Mini Clubvan beschikt over bekende motoren. Bij de benzines biedt Mini de keuze uit de 1.6 met 98 pk (One), en de 1.6 met 122 pk (Cooper). Bij de diesels is er alleen de 1.6 met 112 pk (Cooper D). We reden hem als Cooper. We zullen er maar meteen bijzeggen dat hij ons niet meteen in vuur en vlam heeft gezet. Maar hij blijft wel zo leuk sturen en aanvoelen als een andere Mini. Dat kartgevoel, dat is ook hier aanwezig. Hij stuurt precies en remt krachtig en efficiënt. Bovendien is de geluidsisolatie verzorgd. De achterkant weerkaatst het geluid niet, zoals een bestelwagen dat gewoonlijk wel doet.
Als pure bedrijfswagen is hij zeer interessant, volledig aftrekbaar wanneer je hem echt als lastdier gebruikt. En dan komt zeker de diesel naar voor als de betere keuze. De Clubvan Cooper verbruikt volgens Mini gemiddeld 5,5 l/100 km en stoot dan 129 gr/km CO2 uit. Tijdens onze test doken we niet onder 7 l/100 km. Natuurlijk hangt alles er van af wat je verwacht van deze Clubvan: visitekaartje voor het bedrijf of een echte bestelwagen?
