Het is nu iets meer dan 60 jaar geleden dat Alex Issigonis op een servet de contouren schetste van wat één van de vijf belangrijkste auto’s ooit zou worden: de Mini. De British Motor Corporation (BMC) vroeg een kleine, zuinig en goedkope auto. Issigonis gaf hen dat, en zoveel meer. Door de motor dwars te leggen en te opteren voor voorwielaandrijving, verkreeg hij een ongezien ruim interieur. De Mini debuteerde in 1959. Hij bleef met wat updates in dienst tot 2000, en was intussen uitgegroeid tot een icoon.
Speedback GT
BMW heeft intussen de Mini zijn eigen moderne vervolg gegeven, maar de klassieke Mini kan nog steeds op een schare trouwe fans rekenen. Het is binnen die laatste groep dat David Brown Automotive zich wil profileren. Dit bedrijf kennen we al van de Speedback GT, een ode aan de Aston Martin DB5 op basis van een moderne Jaguar XK. Die ontstond nadat David Brown een keer te veel geconfronteerd werd met de onbetrouwbaarheid van zijn eigen oldtimer. Die filosofie van modern comfort op oude leest heeft David Brown nu ook doorgetrokken naar de Mini.
Nieuw koetswerk
Remastered legt heel mooi het proces uit. Je denkt naar een oude Mini te kijken, maar dan zie je plots andere details. Funky zijspiegels bijvoorbeeld, die er niet zijn op de originele Mini. En hij heeft ook niet de typische lasnaden waarmee de koetswerkpanelen aan elkaar werden geplaatst. Door die op de carrosserie te plaatsen, wist Issigonis de productiekosten te milderen. Alleen zijn die naden een gevoelige plek voor klassieke Mini’s.
Wie zo’n Mini Remastered wil, brengt ofwel een bestaande Mini binnen, ofwel zoekt David Brown Automotive er één voor jou. Eigenlijk blijft vooral het papierwerk daarbij belangrijk, want voor het overige wordt de donorauto zo goed als compleet gestript. Hij krijgt een nieuw koetswerk – zonder naden dus – van British Motor Heritage, dat de productierechten op de onderdelen van klassieke Mini’s in handen heeft. Waarna een stevig upgrade-proces kan beginnen. Alleen al voor de lak is vier weken nodig. Maar je kan wel elke kleur kiezen die je wil.
Moderne motor
Ook de motor is moderner. We zien een 1.275 cc viercilinder met 71 pk. Die krijgt een moderne injectie en een Motec motorsturing. Wie wat meer pit wil, kan die motor ook als 1.330 cc krijgen met 83 pk. Zowel een manuele vier- als vijfbak zijn beschikbaar, maar ook een viertrapsautomaat is mogelijk. De Mini Remastered staat op 12-duim velgen en hij krijgt moderne led-lichten. Wel blijft hij zijn oude chassisnummer behouden.
De Remastered Mini waar wij voor staan, is het exemplaar dat David Brown in 2019 op het Autosalon van Genève liet zien. Hij kreeg een voor Zwitserland toepasselijk Alpen-thema, met sneeuwwitte lak en een diep tapijt zoals je dat in de luxueuze blokhut zou aantreffen. Hij is voorzien van lederen riemen over de motorkap, een knipoog naar The Italian Job maar voorts alleen van cosmetisch nut. Daarnaast heeft hij ook extra mistlichten, Monte Carlo-stijl. Het zijn maar enkele van de mogelijke opties.
Ambacht
Aan boord zijn de verschillen het grootst. Het oude dashboard is ingeruild voor een modernere versie, inclusief Pioneer multimediasysteem met navigatie. Maar hij behoudt wel de klassieke zitpositie van een Mini, met een vrij recht geplaatst stuur en een hoge versnellingspook. Charmant, en de materialen zijn eersteklas. Het stuur is in hout, bijeengehouden met spijkers. Net zoals in de Speedback GT. Het aluminium is echt, net als de lederbekleding. Hier zijn geen compromissen gesloten om de prijs te drukken.
Het leukste: deze Mini weegt leeg nog steeds maar 740 kilogram, waardoor hij best vinnig aanvoelt. We zijn op weg met de 83 pk-motor, die zonder turbo toch best vinnig aanvoelt. Zoals je van een Mini verwacht. Hij behoudt het echte Mini-gevoel, iets waar geen enkele moderne Mini in geslaagd is. Maar verwacht nu niet dat dit goedkoop komt. De Mini Remastered loopt vlotjes tegen de 100.000 euro aan. Slikken? Ja, wij ook. Maar duidelijk niet iedereen. In 2019 had David Brown Automotive vlotjes 50 bestellingen binnen, in 2020 moeten er dat 100 tot zelfs 150 worden.
Met dank aan Stowe College in Stowe, Buckingham voor de fotolocatie.
