Ga naar hoofdinhoud
Vanwege onderhoud is AutoScout24 momenteel slechts beperkt beschikbaar. Dit betreft een aantal functies, zoals contact opnemen met verkopers, inloggen of beheren van uw voertuigen voor de verkoop.

Test: Nissan Qashqai – Wat ben ik?

Hij ziet eruit als een SUV, heeft – optioneel – vierwielaandrijving en spiegelt daarmee off-road-eigenschappen voor. Wat de Nissan Qashqai met 150-diesel-pk’s en vierwielaandrijving het beste kan, hebben wij voor u getest.

Aan de buitenkant straalt de Japanner inderdaad SUV-charme uit, zonder daarbij opdringerig of grof te lijken. De bevallige Qashqai onderscheidt zich echter op prettige wijze van de massa. Niet in de laatste plaats de toelatingsaantallen bevestigen dat Nissan hier het een en ander goed moet hebben gedaan. Maar kan de compacte AWD meer dan mooi zijn?

Hooggestoelte

De instap is SUV-achtig hoog. Dat is comfortabel, zeer comfortabel zelfs. Het interieur van het testexemplaar verscheen in leren Tekna-uitrusting. Opvallend was echter wel dat het natuurlijke materiaal niet echt hoogwaardig aanvoelde. Als je op de voorstoelen plaatsneemt, merken langere mensen dat, ondanks de Europese inrichting – de Qashqai werd in de EU ontworpen en wordt in Engeland gebouwd – eerder Aziatische maatstaven zijn toegepast. Rugleuningen en zitvlakken zijn te kort. Het bovenste gedeelte van de schouders heeft geen raakvlak en zijsteun is ver te zoeken. Dat de bijrijder geen hoogteverstelling heeft, is te verkroppen.

In het interieur herinnert niets aan een terreinwagen, meer aan een gewone compacte limousine. De Qashqai is namelijk compact. Hij meet net iets meer dan 4,30 meter. Dat is nauwelijks een handbreedte meer dan bij de Opel Astra. Zo is het ook niet verwonderlijk dat het ruimteaanbod in orde is. Zowel voor als achter is er voldoende ruimte om hoofd, schouders en benen kwijt te raken.

Sleutelloze motorstart

De bediening is eenvoudig en logisch. Alleen het sleutelloze motorstartsysteem is irritant. De draaischakelaar, die zich precies daar bevindt, waar normaal de sleutel zit, kan niet worden omgedraaid als het rempedaal niet wordt ingetrapt. En bij het uitschakelen moet een extra knop worden ingedrukt.

Een handig hebbeding, dat echter met 2.300 euro een flinke financiële aanslag betekent, is het Europa-navigatiesysteem. Deze bevindt zich zeer prominent op het dashboard en is met een achteruitrijdcamera verbonden, die op de millimeter nauwkeurig parkeren mogelijk maakt. Verder is er op de afwerking op zich niets aan te merken. Niemand verwacht hier een topniveau. Zo ziet men de goedkoop uitziende ventilatieopeningen in Dacia-style en de gedeeltelijk imperfect ontbraamde kunststoffen rondom navigatiesysteem en wielkastpanelen door de ogen.

Minder vergiffenis kan worden geschonken aan de geringe openingshoek van de achterklep. Personen langer dan 1,80 meter krijgen hier makkelijk een kopstoot van. De bagageruimte neemt meer dan 400 liter bagage op en met een neergelaten achterbank bedraagt het volume meer dan 1500 liter. Dat zijn Golf Variant-waarden, terwijl laatstgenoemde 25 centimeter langer is.

Grote tank

Evenals de bagageruimte overtuigt ook de tankinhoud van de Qashqai. 65 liter wordt in dit segment doorgaans tevergeefs gezocht. Tijdens onze verbruiksronde nam de dieselmotor maar 6,7 liter per 100 km tot zich. Gemiddeld vloeide tijdens de test – bijna uitsluitend in 2-WD-modus – slechts 8,0 liter door de commonrail-leiding. Een zeer goede waarde voor een rond 1700 kilo zware, 150 pk sterke en hoogbenige wagen.

Overtuigende presentatie

De 320 Nm krachtige motor met kettingaandrijving overtuigt over het geheel genomen met rust en een vrij goed reactievermogen. Alleen bij een koude start klopt hij wat. De 2.0 dCi heeft bij volledige benutting van de eerste drie versnellingen ruim tien seconden nodig om de 100 km/h-grens te halen. Als topsnelheid geeft Nissan 190 km/h aan. Hier zijn de hoge constructie en de royale voorkant debet aan. Hierdoor kan een Seat Ibiza met 105 pk PS bumperkleven bij de Qashqai, of je nu wilt of niet.

Maar deze Nissan is ook niet gemaakt om te jagen. Daarvoor hebben de Japanners de 350 Z en de GT-R in het portfolio. De Qashqai staat wel garant voor ontspannen ‘cruisen’. De vering draagt hieraan bij en is comfortabel afgestemd. Nissan bedankt, want zo’n auto verdient geen onderstel dat strak en snel om de hoek kan worden gezet. Hij levert ook zo degelijk bochtenwerk. Oké, de afstemming is niet feilloos: korte dwarsvoegen in het wegdek laat hij de inzittenden ongegeneerd voelen, maar dat was het dan ook.

Geschikt voor lange afstanden

Het lage geluidsniveau levert ook pluspunten voor lange afstanden. Fluitende windtonen ontstaan pas boven de 160 km/h en de motor komt hier toch al niet meer bovenuit. De zesbak laat zich pittig en precies dirigeren. Hij verbloemt echter niet het aanwezige turbogat. Bovendien staat deze combinatie na elke snelle schakelactie een adempauze toe om de oplaaddruk opnieuw op te bouwen.

Tractie is er voldoende. Voorwaarde: de draaiknop op de middenconsole staat op 4WD. Aldus toegerust is er ook meer dynamisch bochtenwerk mogelijk, omdat de tendens tot ondersturen daarmee minder is. Goede controle beloven de 296-millimeter-remmen aan de vooras, die de Qashqai in combinatie met de Bridgestone-Dueller-banden van het formaat 215/50 R17 bij 100 km/h in minder dan 40 meter tot stilstand brengen.

Op naar Walachije

De banden vormen echter een probleem als het om terreinrijden gaat. Om de grenzen op te zoeken, hoef je niet eerst naar Roemenië te rijden. Ook op achterafweggetjes in bijvoorbeeld de Achterhoek zijn er mogelijkheden om legaal een geringe offroad-competentie te testen. Dit even vooraf: De lamellen-4WD met variabele krachtverdeling zorgt voor rijplezier op een losse ondergrond. Door de verhoogde achterlast kunnen met gedeactiveerde ESP heerlijke drifts worden gemaakt en de tractie is zonder enige twijfel aanzienlijk. Maar aan de klopjacht op asfaltloos terrein komt een einde door ten eerste de straatbanden en ten tweede de geringe bodemafstand. De vierwielaangedreven Qashqai is daarom eerder een combivan dan een SUV. Dat is ook prima, want op open terrein is toch bijna niemand onderweg.

Drie jaar garantie

Even goed is de driejarige garantie. Minder goed: de starre beurteninterval van 20.000 kilometers of één keer per jaar – al naar gelang wat het eerste opgaat. De prijs van onze testwagen lijkt acceptabel. De Nissan Qashqai 2.0 dCi 4x4 in de luxueuze Executive-versie kost minstens 32.650 euro. Mede aan boord zijn dan bijvoorbeeld mono-xenonlicht, stoelverwarming, leren bekleding, parkeerassistent en 17-inch-wielen.

De voordeligste Qashqai met vierwielaandrijving is de Tekna Pack 2.0 met 150 pk voor 28.550 euro. De 1.6 met voorwielaandrijving en 115 pk is leverbaar vanaf 18.900 euro. Extra’s in de hoogwaardigere Tekna-versie? Nul! De lijst is bij deze complete uitvoering nagenoeg leeg. Het navigatiesysteem met achteruitrijdcamera staat erop. Maar dat is geen echte noodzaak, eerder nog de standverwarming voor hetzelfde bedrag.

Conclusie

De Nissan Qashqai 4x4 is een stadscowboy die ook buiten de geasfalteerde wegen geen gek figuur hoeft te slaan. Maar een echte ‘off road’-specialist is het ook zeker niet. De variabele vierwielaandrijving is alleen de moeite waard als men vaak rekening moet houden met overmatig veel sneeuw of als er vaak tot 1,4 ton aan de trekhaak hangt.

Voor de meesten volstaat dus de 2.000 euro voordeligere variant met voorwielaandrijving. Een aanrader is de krachtige 2.0 dCi. Verder is de Qashqai een uiterst degelijke auto, die zich geen echte zwakheden permitteert. Wie niet langer is dan 1,90 meter, kan er gelukkig mee worden.

Klaar voor de volgende stap?

Artikel delen

Alle artikels

Nissan Ariya (2023) banner

Test: Nissan Ariya 87 kWh, visitekaartje (2023)

Autotests · Nissan
Nissan Qashqai e-Power (2023) banner

Nissan Qashqai e-Power: de hybride die elektrisch wil zijn

Autotests · Nissan
Nissan X-Trail (2022) banner

Nissan X-Trail: geen gewone hybride

Autotests · Nissan
Ontdek meer