We kunnen er niet omheen: Subaru heeft in de voorbije decennia heel wat aan cachet verloren. Waar de Japanse constructeur vroeger nog bekend stond om zijn sportieve, vierwielaangedreven rallysedans vinden we er tegenwoordig enkel veilige, gezinsvriendelijke crossovers terug. Aan één carrosserievorm is het door al die jaren heen echter steeds blijven vasthouden, en dat is de terreinbreak. Deze Outback moet het daarin opnemen tegen enkelingen van Audi, Volvo en Mercedes-Benz, maar doet dat helemaal op zijn eigen manier.
Doelgerichte looks
Dat begint al bij het uiterlijk, waar de Subaru zijn Japanse herkomst niet onder stoelen of banken steekt. Zo is de koets aanzienlijk drukker vormgegeven dan pakweg zo’n Volvo Cross Country, maar lijkt de Outback zijn avontuurlijke taak ook net iets serieuzer te nemen dan de andere terreinbreaks. Zo bestaan vrijwel de complete voor- en achterbumper uit krasbestendig, zwart plastic voorzien van werkelijk gigantische stootplaten, staat de Outback te allen tijde hoog op zijn poten en vind je op het dak standaard enorme dakrails, die je naar wens in lengte- of breedterichting kan vastzetten.
Binnenin weet de Outback zijn liefde voor de ongeplaveide weg beter te verbergen. Je waant je eigenlijk gewoon in een comfortabele break, en zou zonder verpinken uren aan een stuk in de diepe, zachte stoelen kunnen vertoeven. De cockpit ziet er ook best aantrekkelijk uit met een modern multifunctiestuur, een ouderwets stevige schakelpook en een enorm tablet dat het dashboard domineert. De klassieke tellers met een klein schermpje ertussenin doen dan weer afbreuk aan de hedendaagse sfeer, al zijn ze natuurlijk wel makkelijk af te lezen.
De logica voorbij
Die ietwat verouderde details geven al weg wat de inborst van deze kolos is, want ook onder de motorkap hoef je geen hoogstaande technologie te verwachten. Subaru houdt namelijk halsstarrig vast aan zijn boxermotoren, en monteert in dit geval een 2.5 liter groot, atmosferisch exemplaar op benzine in het vooronder. Dat blok produceert met 169 pk en 252 Nm koppel eerlijk gezegd maar net voldoende vermogen om dit apparaat vlot in beweging te brengen, en stuurt die kracht permanent naar de vier wielen langs een traploze CVT-automaat. Het resultaat is een geruststellend gevoel van stabiliteit op elk terrein, maar wel tegen een prijs. Zo kregen wij het verbruik zelfs bij rustig rijgedrag niet onder de 8,7 l/100 km.
Daarmee lijkt alles gezegd te zijn, maar dat klopt niet helemaal. Ondanks zijn luie motor, zijn lawaaierige versnellingsbak en zijn hoge verbruik biedt deze auto toch iets dat maar weinig concurrenten hem tegenwoordig nadoen: karakter. De gezapige manier waarop deze vriendelijke reus zich voortbeweegt brengt je meteen tot rust, en die rust blijft zelfs behouden wanneer je alweer een verwaarloosd wegdek, een te hoge drempel of gewoon een strook drassig weiland op je pad vindt. Die dorstige boxermotor stuurt bovendien een klankspel door de cabine dat je niet aan een viercilinder zou toewijzen, en ook dat kan tellen in tijden van levensloze, kleine turboblokjes. Je merkt het al: deze auto heeft een ziel, en alleen aan iets met een ziel kan een mens zich hechten.
Nooit te weinig ruimte
Als die ziel niet genoeg is om je te overtuigen, wacht dan maar tot je zijn binnenruimte ontdekt. Die is zo uitgestrekt dat je bijna het gevoel hebt een tweede Outback nodig te hebben om er alle uithoeken van te verkennen. De koffer meet namelijk een mooie 522 liter, uit te breiden naar maar liefst 1.822 liter met de achterbank omlaag. En die bank is ook niet van de minste, want zelfs volwassenen van een groter gestalte vinden er voldoende hoofd- en beenruimte om langere ritten te overleven. Voorin zit je natuurlijk al helemaal riant en heb je het gevoel dat je niet alleen in de hoogte maar ook in de breedte gerust nog wat mag groeien vooraleer je de limieten van deze cabine bereikt.
Het enige waarover we durven klagen in dit interieur is het infotainmentscherm, dat met zijn formaat van 11,6 inch zowat alle functionaliteit opslokt. Voor de radio en heel wat functies van de klimaatregeling moet je bijvoorbeeld ook door de menu’s navigeren, en het systeem werkt in alle eerlijkheid niet altijd op een volledig logische manier. Daar leer je echter wel mee leven, vooral omdat de rest van de technologie op punt staat. Zo krijg je Subaru’s EyeSight-rijhulppakket standaard mee, dat naast een competente adaptieve cruise control nog tien andere veiligheidsfuncties biedt.
Cross Country voor een prikje
Kleef dus maar eens een prijskaartje op een auto met zo’n uiteenlopende eigenschappen. Qua formaat en uitstraling kan hij zich namelijk naast een Volvo V60 of zelfs V90 Cross Country plaatsen maar daarvoor ontbreekt het zijn aandrijflijn natuurlijk aan relevantie, zijn afwerking aan exclusiviteit en zijn merknaam aan imago. Dat lossen ze bij Subaru op door de prijs van de Outback relatief laag te houden, en de standaarduitrusting riant. Zo duikt de goedkoopste versie met 39.995 euro meteen een dikke 20.000 euro onder de prijs van de voordeligste Volvo-terreinbreak, maar beidt die wel meteen een knappe uitrusting, inclusief alle veiligheidssystemen, een achteruitrijcamera en smartphoneconnectiviteit.
Conclusie
Je hebt dus heel wat te overwegen vooraleer je aan een Outback begint. Heb je er namelijk flink wat meer geld voor over, dan is een alternatief van Volvo, Audi of een Mercedes misschien de meer duurzame keuze. Zoek je echter een oerdegelijke, unieke en ruime karakterbak, dan kan je hier wat ons betreft moeilijk naast kijken.
