Suzuki heeft de voorbije jaren fors werk gemaakt van zijn CO2-uitstoot in Europa. Niet in het minst gestuwd door de strengere Europese regelgeving. De Jimny, Celerio en Baleno moesten plaats maken voor de Swace en Across, twee (plug-in)hybrides die Suzuki leende van Toyota. Nu is het merk klaar met zijn eerste in huis ontwikkelde hybride aandrijflijn. En die vindt zijn weg onder het koetswerk van de immer populaire Vitara.
Strong Hybrid
Laat ons dat nog even traag zeggen: hoewel Suzuki de zegen kreeg van Toyota om gebruik te maken van vlot 25 jaar aan hybride know-how, besloot Suzuki het toch ook nog even op zichzelf te doen. Het resultaat is de “Strong Hybrid”. Jep, klinkt alvast indrukwekkend.
Kijken we voorbij de marketingterm, dan zien we een 1,5-liter atmosferische viercilinder benzine die hulp krijgt van een 33 pk sterke elektromotor en een accu van 0,84 kWh. Systeemvermogen? 115 pk en 138 Nm koppel. Correcte cijfers… maar verre van “Strong” te noemen natuurlijk.
Zoals een Maserati
Vraag je ons naar de sterktes van de Vitara, dan praten we met plezier over het lage gewicht en zijn plezierige rijgedrag. Met 1.245 kg weet de Vitara Strong Hybrid dat eerste gedeelte in ere te houden (hij sleurt bijvoorbeeld amper 80 kilogram meer mee). Spijtig genoeg kunnen we niet hetzelfde zeggen over dat rijplezier. Suzuki koos er namelijk voor om zijn hybridesysteem vast te hangen aan een een gerobotiseerde zesbak.
Heb je geen idee wat dat juist is? Wel, in essentie gaat het om een manuele zesbak die zich laat bedienen door een robot. Een robot met dementie. Tijdens het wisselen van versnelling kan je gerust een boterham smeren. Wat meteen ook de tergend trage sprint naar 100 km/u verklaart van 12,7 seconden. Het doet wat denken aan de lauwe “F1-transmissie” die Maserati begin de jaren 2000 gebruikte. En in dit geval is de term “Maserati” geen compliment.
Waarom niet gewoon Vitara Sport’en?
Nu goed, een hybride heeft vooral het doel om de CO2-uitstoot en het verbruik fors te doen dalen, toch? Dan is het misschien logisch dat je wat inboet op rijplezier. Alleen… met een opgetekende CO2-uitstoot van 121 g/km en een normverbruik van 5,3 l/100 km vallen we niet meteen achterover.
Suzuki biedt bijvoorbeeld ook nog steeds de geweldige 1,4-liter turbobenzine vanuit de Swift Sport aan in deze Vitara en die doet het met een CO2-uitstoot van 131 g/km en een normverbruik van 5,8 l/100 km maar marginaal slechter. Voor 18.500 euro parkeer je al zo’n Vitara “Sport” op je oprit die 3 seconden sneller naar de honderd sprint én stukken leuker rijdt.. Deze Strong Hybrid? Die zal je minimaal 27.849 euro kosten. Jep, dat las je goed.
Licht aan de horizon
Het lijkt of we wat negatief over deze Vitara Strong Hybrid zijn. Wel, dan heb je de sfeer van deze review juist te pakken. Kijk, we hebben het bij Autoscout24 wel voor het kleine Japanse Suzuki. Dat met zijn lichte, fijn sturende en betrouwbare auto’s steeds een glimlach op ons gezicht weet te toveren. Maar de Vitara Strong Hybrid is een Oreo-taart gevuld met ketchup. De basis zit goed, de binnenkant verpest het geheel volledig - hebben we trouwens al gezegd dat de koffer zo’n 20% krimpt?
Maar er gloort licht aan de horizon. Want vooralsnog biedt Suzuki zijn Vitara aan met de 1,4-liter Boosterjet. Stukken plezanter, duizenden euro’s goedkoper in aankoopprijs en eveneens solide als een rots. Less is more.
Conclusie
Kleine autobouwers zoeken in allerijl naar manieren om de CO2-uitstoot in Europa terug te dringen. Suzuki is daar geen uitzondering op. Deze Strong Hybrid is echter niet sterk genoeg om zijn meerprijs te rechtvaardigen. De Vitara is ijzersterk genoeg op zichzelf. Voor ons dus een gewone Vitara graag.
