Test: Toyota Hilux – De stamboom groeit verder

Is 2016 het jaar van de pick-up? Daar kan je toch niet meer aan twijfelen? De jongste maanden kregen we de ene na de andere nieuwe pick-up te zien, van de Renault Alaskan over de Fiat Fullback tot zowaar een pick-up van Mercedes.

Ook de ouwe getrouwen zijn intussen vernieuwd, waarbij we bij deze Toyota Hilux belanden. Dit is intussen de achtste generatie van een auto die mythische proporties heeft aangenomen. We konden hem testrijden tijdens de 14de editie van de Toyota Mountain Cruiser Trail, een evenement waarbij Toyota-eigenaars hun auto zwaar op de proef kunnen stellen. Onze Hilux trok zich meer dan goed uit de slag.

Stoere bast

Tijdens het traject tussen Brussel en La Bourboule in de Auvergne (Frankrijk) kunnen we ons al een algemeen beeld vormen van deze vernieuwde pick-up. Bij elke stop ontdekken we iets dat ons bevalt aan de Hilux. Zo zien we dat het design voortaan nauwer aansluit bij de Amerikaanse pick-ups van Toyota, dat de laadbak duidelijk de capaciteiten heeft voor het zware werk en dat de dubbele cabine zich zelfs een beetje laat indelen.

Wat de laadbak betreft, die kan een last tot 1.100 kilogram dragen en hij vertoont interessante afmetingen: 1,52 meter lang en 1,64 meter breed. Zijn diepte is bij de gemiddelde maten in het segment. Onze pick-up beschikte niet over een hardtop om de laadbak af te dekken. Maar hij had wel een achterbank waarvan je de zit kon opklappen, waaronder dus een grote koffer schuilgaat. Handig.

Bij de SUV geleerd

Naarmate de kilometers vorderen, stellen we het interieur steeds meer op prijs. Zelfs wanneer de Hilux in de geest een werkpaard blijft, springt hij daar tegenwoordig op een heel andere manier mee om. Zo krijgt hij een heel elegant dashboard waar een zevenduims aanraakscherm de aandacht trekt.

De stoelen vooraan bieden heel wat steun, terwijl de zit achter het stuur doet denken aan de houding die je in een SUV aanneemt. Terwijl je vooraan een uitstekende plek aantreft, moeten de passagiers op de achterbank er opnieuw de last van een te rechte rugleuning bij nemen. Op één punt is de Hilux boven elke kritiek verheven: de isolatie. Inzittenden moeten zelfs hun stem niet verheffen op de snelwegen. Hier kan de concurrentie nog van leren.

Zonder angst

Natuurlijk boekt niet alleen het comfort vooruitgang, hetzelfde kan je zeggen van de technologie. Zo schenkt Toyota de nieuwe Hilux een nieuwe 2.4 dieselmotor met 150 pk en 400 Nm en nieuwe differentiëlen, maar ook een verstevigde transmissie en gewijzigd chassis/ophangingsgeheel waardoor hij voortaan tot 3,2 ton kan slepen. Mooi. Met zo’n fiche maakt de Hilux al op papier duidelijk dat hij zowel offroad als onroad heel wat in zijn mars heeft. Zijn motorblok maakt hem nog geen sprinter, maar op lange afstanden vallen toch zijn mooie hernemingen op. Hij heeft ook voldoende onder de motorkap om zich uit benarde situaties te trekken.

Als kers op de taart blijkt deze motor – hier gekoppeld aan een manuele zesbak - niet eens dorstig. Tijdens de raid die offroadparcours mengde met secundaire wegen, schommelde het gemiddeld verbruik tussen 9,1 en 10,2 l/100 km. Dat lijkt eerlijk. Terwijl de Hilux een gezonde wegligging etaleert, kan je hem alleen een wat springerige achtertrein verwijten met lege laadbak. Een klassiek zeer bij pick-ups, dat echter niets doet om de charme van deze voertuigen te ondergraven.