Test: Toyota Land Cruiser – The Beast

Je kan stellen dat hij deel uitmaakt van de Heilige Drievuldigheid van de 4x4. Toen we het in onze recente test van de SsangYong Rexton even over de Toyota Land Cruiser hadden, bedachten we ons dat we het nog niet over de update van die laatste hadden gehad, eind 2017 doorgevoerd.

Ruw

Het eerste wat in het oog springt, ondanks de uiterlijke aanpassingen, is de ruwe inborst van de Land Cruiser die nog duidelijk overeind blijft. Hij is indrukwekkend, vierkant, massief. Een voertuig dat een boodschap uitstraalt: ‘ik ben een enorme 4x4, et alors.’ Een politiek incorrect standpunt dat ons eerlijk gezegd wel op de juiste plaats beroert.

In de Land Cruiser beland je in een omgeving waar het pragmatisme overheerst. Alles heeft zijn plaats, maar lang is er niet gezocht naar esthetische oplossingen. Natuurlijk is de Toyota Land Cruiser ruim, en zelfs zijn optionele zesde en zevende zitplaatsen zijn daarom nog geen noodzitjes. Wel moet je weten dat je zo een deel van de kofferruimte verliest, die zo wel wat ontgoochelend oogt rekening houdend met de omvang van deze ‘bak’.

Minimum

Bij de update krijgt de Toyota Land Cruiser ook het Toyota Safety Sense-pakket dat waakt over de veiligheid van voetgangers, dodehoekbewaking, rijvakcontrole, verkeersbordherkenning, detectie van zijdelings naderend verkeer achteruit, bandendruk, botsingwaarschuwing… Alleen wat semi-autonoom rijden betreft geeft de Toyota Land Cruiser vooralsnog verstek.

De Land Cruiser is natuurlijk ook voldoende gewapend in de strijd tegen de elementen. Hij beschikt over een transferbak met korte ‘terreinversnellingen’ en de mogelijkheid om het middendifferentieel en het achterste differentieel te vergrendelen. Daar voegt Toyota nog een crawl-functie aan toe, een soort van lagesnelheids cruise-control om over obstakels te kunnen kruipen. Hij kan op vijf verschillende snelheden worden ingesteld. De Toyota Land Cruiser heeft ook een uitstekende 360-graden camerazicht, waarbij ook een beeld van onder de auto. Maar in tegenstelling tot Jeep en Land Rover heeft hij geen terrein keuzeschakelaar (zand, sneeuw, modder,…). Nochtans zijn we wel overtuigd dat de Land Cruiser zich overal uit de slag zal weten te trekken, al hielden we hem bij onze test op asfalt. Hij hoeft niet onder te doen voor een Grand Cherokee of een Discovery in het terreinwerk.

Zwaar en comfortabel

Net zoals de Rexton al deed, laat ook de Toyota zien dat zelfs met een oud onderstel (een carrosserie dat aan een apart ladderchassis is bevestigd) je een moderne en comfortabele auto kan maken. Ja, hij ‘dobbert’ wat meer door de bocht en op slecht wegdek dan een gewone auto of een SUV zonder 4x4-capaciteiten. Maar hij is ook geen tanker op drift.

Het enige jammere in de rijbeleving: de motor is niet van de wakkerste, en wanneer je hem aanspoort tot betere prestaties maakt hij buitensporig veel lawaai. Natuurlijk moeten de 177 pk uit de 2.8 viercilinder turbodiesel (met 420 Nm met manuele zesbak en 450 Nm met zestrapsautomaat) wel tegen 3 ton in beweging brengen (hij kan ook 3 ton slepen), en de automaat is niet de snelste. We verwachtten geen flitsende prestaties, maar toch hadden we op wat meer souplesse gehoopt… die een zescilinder zou hebben gebracht. Het goede nieuws is dat hij met een gemiddeld testverbruik van iets meer dan 8,5 l/100 km niet zo ver van zijn officieel gemiddelde verwijderd is. En voor een auto met deze omvang is dat een goed cijfer.

Nog een laatste bedenking over de prijs. Net iets meer dan 40.000 euro voor een vijfdeurs Toyota Land Cruiser lijkt a priori een goede deal. Maar Toyota houdt er een welhaast Duitse optiepolitiek op na, waardoor een luxeversie makkelijk op 70.000 euro landt. Een verwittigd man…