De Volkswagen Amarok is onder de pick-ups altijd al een buitenbeentje geweest. Waar andere merken voor een grote, utilitaire viercilinder gingen met robuuste inschakelbare vierwielaandrijving, koos de Duitser voor een romige V6 met permanente vierwielaandrijving zonder korte verhoudingen. Te weinig voor sommige gebruikers, maar een oase van comfort voor andere. Doet deze nieuwe generatie hetzelfde?
Met dank aan Amerika... of Zuid-Afrika
Het antwoord op die vraag is simpel: nee. Voor deze tweede generatie besliste Volkswagen om niet langer einzelgänger te spelen en zijn karretje aan dat van Ford te koppelen. Waarom zou je namelijk de meest verkochte pick-up proberen te verslaan wanneer je zijn kwaliteiten kunt gebruiken? Onderhuids delen deze twee werkpaarden dus een ladderchassis, alle elektronica en een groot deel van hun motoren. Ze rollen zelfs allebei van dezelfde band in Zuid-Afrika.
Op technisch vlak krijgt de Amarok er dus een transferbak bij, inschakelbare vierwielaandrijving en korte verhoudingen. Om het rijgedrag te bewaken, gebruikt hij een meerschijvenkoppeling zodat hij in de Auto-modus permanent de vier wielen kan blijven aandrijven. Daar komen dan nog verschillende motorblokken bij. Wereldwijd is er heel wat keuze, maar wij hebben alleen recht op twee dieselblokken. De ene is een 2.0-viercilinder van 205 pk en 500 Nm, de andere een 3.0 V6 met variabele turbogeometrie van 240 pk en 600 Nm. In beide gevallen wordt het vermogen gekanaliseerd via een tientrapsautomaat van Ford.
Robuust
Hoewel deze Volkswagen heel wat technische zaken deelt met de Ford, heeft de designafdeling gelukkig niet met de vingers zitten draaien. Weet je het niet, dan zou je niet zeggen dat het om verwante modellen gaat. De Amarok is erin geslaagd om de ziel van zijn voorganger te behouden, met een prominente snuit, uitgesproken flanken en de boog boven de laadbak van de Aventura-versie. Modern is hij evenwel dankzij twee priemende ledkoplampen, 20-duimsvelgen (Aventura) en vooral een gloednieuwe achterkant waar de naam ‘Amarok’ in het metaal is ingewerkt.
Binnenin is er zelfs sprake van revolutie, en maar goed ook. Je ziet nog steeds de hoekige stijl van het dashboard, maar het geheel is aangenaam om naar te kijken en aan te raken. Zeldzaam voor een pick-up: zachte materialen voor het dashboard en de bovenkant van de deuren. Voor de rest komt alleen het stuur van Volkswagen. Centraal prijken een verticaal touchscreen van 12 duim en een reeks fysieke bedieningsknoppen. Het verticale scherm bevat het infotainmentsysteem van Ford, en we hopen eigenlijk dat alle Volkswagens dat in de toekomst overnemen: het gebruiksgemak is vele malen beter dan dat van de Duitsers zelf.
Springerig
Je begrijpt het al: de Volkswagen Amarok komt er beter uit dankzij het partnerschap met Ford. Zowel op technisch als technologisch vlak, terwijl hij de V6 behoudt die zijn voorganger zo populair maakte. Alles is dus rozengeur en maneschijn? Niet helemaal: op de baan verschijnen de eerste barsten, en dat ligt aan het laadvermogen.
De oude Amarok was verkrijgbaar met een comfortabel chassis, met relatief beperkt laadvermogen van 842 kilogram, en met een verstevigd chassis. Die keuze heb je bij deze generatie niet meer: het laadvermogen bedraagt meteen 1,19 ton. Het resultaat is dat de bladen van de achtervering steviger zijn, de voorvering ook, en dat de nieuwe Amarok zelfs niet probeert om het comfort van zijn voorganger te evenaren. Net als de Ford reageert hij springerig op elke hobbel in de weg en reageert zijn achteras zelfs op vlak wegdek. Je denkt misschien dat dit verandert als de laadbak geladen is, maar er zullen maar weinig kopers zijn die overal heenrijden met een palet cement in de laadbak om wat meer comfort te winnen...
Voor de rest is de Amarok een echte pick-up. Zijn vooras is nogal vaag, omdat het stuur te veel ontdubbeld is, en het motorgeluid mocht beter geïsoleerd zijn. Toch blijft de V6 romig en levert de tientrapsautomaat prima werk om hem op koppel te laten rijden. Gelukkig loopt de rest van de geluidsisolatie lichtjaren voor op het ophangingscomfort, waardoor windgeluiden tot een minimum beperkt blijven. Moeten we het dan nog over het verbruik hebben? Volkswagen geeft 10,2 l/100 km op (WLTP), wij deden niet beter dan 12,1 l/100 km. Voor een kolos met V6-diesel is dat vrij normaal.
Prijzen
De Volkswagen Amarok is nooit de meest betaalbare pick-up geweest, en daar verandert deze generatie niets aan. Met 59.344,45 euro (2.0 TDI Style) is hij al duurder dan alle concurrenten. De Aventura met V6 begint zelfs pas vanaf 68.600,95 euro inclusief btw. De enige troost: de uitrusting is volledig, met als enige keuze de kleur en accessoires.
Conclusie
De nieuwe Volkswagen Amarok is getransformeerd tot een extreem capabele pick-up, dankzij een transatlantisch partnerschap. De afwerking maakt een sprong voorwaarts, net als de technologie en de uitrusting. Jammer genoeg is het niet langer de comfortabelste pick-up op de markt. Dat is de prijs die hij betaalt om een beter werkpaard te worden.
